Wspomnienia z mojego życia, Tomy 1-2

Przednia okładka
Nakł. Księg. Jana Konstantego Żupańskiego, 1880

Z wnętrza książki

Inne wydania - Wyświetl wszystko

Kluczowe wyrazy i wyrażenia

Popularne fragmenty

Strona 95 - Jeżeli nie masz w sobie ducha poświęcenia, jeżeli sądzisz, że nie znajdziesz w sobie siły dla wytrwania czekających cię więzień, kajdan, męczarni i śmierci, odstąp od chęci połączenia się z nami; wykonasz nam przysięgę tajemnicy tego, coś dotąd słyszał, a my szanować cię nie przestaniemy, żeś szlachetnie ocenił ducha twego i nad siły nie chciałeś przyjąć obowiązków.
Strona 95 - Po co do nas przychodzisz?" zapytał mnie Karol Borkowski. Odpowiedziałem: „Połączyć się z wami, aby pracować dla szlachetnych celów". „Jakie zasady są twoje religijne i polityczne?" Wyznałem imię, zasady młodzieńca niedoświadczonego, to jest republikańskie i demokratyczne. Co się tyczy religii, wyraziłem się, iż jestem rzymskokatolickiej; przesądów żadnych nie mam jednakże, bo silnie już filozofia XVIII wieku przejęła była moje przekonanie. Dalej mówił prezydujący:...
Strona 320 - Cała sala drżała oklaskami — wspomina Budzyński — bo potężny głos był profesora. I ja, przyznam się, lubo z uśmiechem słuchałem dawniej tych, rojeń chorobliwych, gdym usłyszał Mickiewicza głos grzmiący, a tak zda się z jego głęboko przekonanej duszy wydobywający się, drżałem cały i poruszone było głęboko serce moje; w 'gorączce prawie opuściłem salę"43). O „krzyczeniu" Mickiewicza nieraz donosił Krasiński Delfinie Potockiej z Rzymu 1848 r.
Strona 95 - My jesteśmy Węglarze albo Karbonary, ludzie wyklęci i naprzód skazani na miecz, kopalnie i szubienicę; czy chcesz się z nami połączyć?" Zatrzymawszy się chwilę prezydujący, spojrzał mi w oczy i mówił spokojnym głosem: — „Jeżeli nie masz w sobie ducha poświęcenia, jeśli sądzisz, że nie znajdziesz w sobie siły dla wytrwania czekających cię więzień, kajdan, męczarni i śmierci, odstąp od chęci połączenia się z nami; wykonasz nam przysięgę tajemnicy tego, coś...
Strona 82 - Hej, kto Polak, na bagnety! Żyj, swobodo, Polsko żyj! Takim hasłem cnej podniety, Trąbo nasza, wrogom grzmij! «Na koń — woła Kozak mściwy — Karać bunty polskich rot, Bez Bałkanów są ich niwy, Wszystko jeden zgniecie lot!
Strona 148 - ... na wystawianie pleców ku barbarzyńskiej chłoście przed waszymi oficerami. W waszych oczach wydzierano mienie ostatnie rodzin nieszczęśliwych, gnano kobiety, dzieci w dalekie gubernie Rosji, pastwiono się nad Słowianami, nad braćmi waszymi. I cóż wy zrobiliście? Czy podnieśliście głos braterski, czy wskazaliście carowi, że wy mścić się nie chcecie, że ta zemsta niesprawiedliwa, niereligijna, nieludzka? Nie! Wy byliście narzędziem i pomocą...
Strona 82 - Droga Polsko! dzieci twoje Dziś szczęśliwszych doszły chwil Od tych sławnych, gdy ich boje Wieńczył Kremlin, Tybr i Nil. Lat dwadzieścia nasze męże Los po obcych grobach siał, Dziś, o Matko, kto polęże, Na twym łonie będzie spał.
Strona 321 - Kamieńskim, przepędził jedno życie na oborze i spełniał funkcye krowy. To też głos jego był tak ryczący że żona wzbraniała się towarzyszyć mu fortepianem. Mąż sprowadził Mickiewicza, a mistrz powagą swoją wręczył Kamieńskiemu grubą laskę, mówiąc: — Daję cl moc nieposłuszną żonę do uległości tym kijem doprowadzić itd. Były płacze w domu i aż krewny żony p. Jakób Mallnowski musiał łagodnie pomiarkowywać męża," Gorączkową atmosferę potęgowały wydarzenia...
Strona 323 - Juliuszu! — zawołałem do niego — czemuż ja nie widzę żyć moich dawnych?" „Jedno z dwojga, albo staraj się cierpieć jak ja, dręczyć się jak... O, bo ja męczarnie Tantala przebyłem; gdym przekładał Księcia Niezłomnego, tarzałem się po ziemi, wystawiłem sobie, że jestem tym księciem Portugalii, który za ojczyznę oddałem mój żywot i dźwigam kajdany Maurów. Darłem piersi moje, połykałem proch na podłodze zmiatany i wołałem do Boga, aby tymi cierpieniami otworzył...

Informacje bibliograficzne