. Justum deduxit Dómi-
nus per vias rectas, et ostén-
dit illi regnum Dei.
Et dedit.

LECTIO V.

lius Monáldius, Bonajúncta | Dóminus, et custodivit eu
Manétti, Manéttus Antellén- ab inimicis, et a seductóribus
sis, Amidéus de Amidéis, tutávit illum : * Et dedit il
Uguccio Ugucciónius, Sos- claritátem ætérnam.
téneus de Sosténeis, demum
Alexius de Falconériis. Cum
hi trigésimo tertio supra mil-
lésimum ac bis centésimum
annum, auspicatíssimo As-
sumptæ Virginis festo, in
sodalitio quodam, cui títu-
lus Laudénsium erat, augus-
tissimæ Dei Genitricis, prout
par erat, laudes exsólve-
rent, ab eádem dulcissime
iis apparénte, inopine mo-
néri se séntiunt ad sublimió-
ris vitæ genus, posthábito
mundo amplecténdum: ab-
solutisque idcirco, quibus
dabant óperam laudibus,
conféstim pérciti in unum,
collatisque mútuo consiliis,
supérni Dei vocantisque Dei-
paræ oráculis parére mox de-
crevérunt. Quod et sédulo
factum est ab iisdem : nam,
consulto statim matúre urbis
Episcopo, post fortunæ ab-
dicátis bonis erogatísque am-
ple in egénos, cilíciis carni
obstrictis, vilióribus detritis-
que véstibus cinérei colóris
indúti, in rurálem parvam
ædiculam secesserunt natali-
tio die amantissimæ ipsórum
Paréntis, ut vitæ sanctióristique ei fuére, ut, cum vita-
primórdia óptime inirent,
qua die mortálibus orta sa-
cratissimam vitam ipsa in-

choáverat.

R. Honéstum fecit illum

Sic septem beáti viri chari-
tátis fœdere devincti, eádem
in domo semet unierant :
cum ecce per urbem visos,
statim (Dómino sic dispo-
nénte, movénteque infanti-
les voces Deipara) ex in-
fántium ore ac lacténtium,
inter quos tum puer erat
sanctus Philippus Benitius
vix quintum mensem in-
gréssus, se Mariæ clamári
Servos insperáto est audi-
tum. Quanta tunc et exinde
amóris flamma in Dóminam
suam, cujus, ignáris ipsis,
declaráti Servi erant, exci-
tátis stúdiis exárserint, non
fácile est explicátu. Illud so-
lum scitur, quod sic ei se de-
didérunt, ut veluti Matrem
suam veneráti, maximóque
honóre habére, morem ei
gérere in ómnibus, et ob
temperáre propter eam cunc-
tis summopere studuerint.
Hinc etiam ádeo jucundi gra-

túri pópuli plausum in Sena-
rium Montem ab ipsa is
præosténsum habitatúri te-
ténderint, ibique Crucifixum
Jesum mœstissimámque Ma-

trem doléntes assídue recó- | hómines omnes ad singuláre

LECTIO VI.

|

servitium suum selegisse, et commiserándis pœnis jam latis suis amaríssimis construéndum Ordinem esse, ad sui honórem et glóriam. Hoc prodigióso Virgíneo decréto animáti humíllimi Patres, non quia suæ mentis fuisset successóres pósteros gignere, sed ut jussa reseráta fácerent suprémæ eórum Reginæ, quæ nómine suo duratúram sibi famíliam fundári voluerat, institúere deinceps sacrum Servórum Ordinem decrevérunt, non tam ut primi ejus Fundatóres, quam ut cœléstis suæ Fundatrícis ministri obsequéntes. Quos proinde Dóminus, ut Servos bonos et fidéles suos ac Matris, in vita multis virtutibus, in morte multis prodigiis post tránsitum multis miráculis adornávit. Novissime vero Benedictus Decimustértius ejus instituti professor, cujus sanctus Petrus erat, ejus quoque in eos hæres Póntifex renuntiátus, eórum miram institutiónem, ut inclarésceret Orbi, lectiónibus his recenséri peramánter consuluit ac mandávit.

ITA cineríciis véstibus, indulgénte étiam Episcopo, in nigras mutátis, post nonnullos annos fortunátis quidem auspiciis claríssimum illud Prædicatórum Ordinis decus sanctus Petrus martyr Floréntiam accéssit, et audíta inspectáque simul non fucáta sanctimónia ipsórum, ita Dei amici se cœperunt mútuo diligere, ut familiarissime versaréntur invicem secum, seséque altérne fovérent. Inter cétera porro illud áccidit, quod (speránte inclyto Mártyre, honórem Deo non mó-amóris, dicum, magnum terris cómmodum próditum iri, si propítia Virgine longe latéque propagarentur: et una cum ipsis impénse eam exoránte, ut arguménto áliquo volun- R. Iste homo perfécit ómtátem suam patefaceret) in-nia quæ locutus est ei Deus, vocáta Virgo amans in visióne ei revelávit, se Viros illos septem et qui ventúri erant post eos, inter mundi

et dixit ad eum: Ingrédere in réquiem meam, * Quia te vidi justum coram me ex óm nibus géntibus.

. Iste est qui contémpsit | collocáta, quotidie ad Christ. vitam mundi, et pervénit ad Crucifixi imáginem orans,

creléstia regna.

Quia te vidi.

Glória Patri.

Quia te vidi,

non sine lacrymis, horis
étiam ánimi relaxatióni ad-

dictis, ejus Passiónem me
ditabátur. Ad monasteriun
póstea sancti Vincentii Or-

In tertio Nocturno Homi-dinis sancti Dominici in Civilia in Evangelium Nólite timére, de Communi Confessoris non Pontificis, secundo loco, xc.

A་་་་་་་་འ་འ་་་་་་་་་་་་ད་་་་་་

DIE XIII FEBRUARIL.

S. CATHARINÆ DE RICCIIS, virginis.

(DUPLEX.)

tate Prati transláta, paternos
lares ad tempus repetere nisi
certa spe réditus hábita.con-
stánter recusávit. Tandem
anno decimotertio, sæculi
deliciis contémptis, ibidem
religiósum institútum pro-
féssa est.

R. Propter veritátem, et

Omnia de Communi Vir-mansuetudinem, et justitiam:

ginum præter sequentia.

ORATIO.

*Et dedúcet te mirabiliter
déxtera tua.

DOMINE Jesu Christe, qui tudine tua inténde, próspere . Spécie tua et pulchribeátam Catharinam Virgi-procéde, et regna.

Et dedúcet.

LECTIO V.

nem tui amóre succénsam
Passiónis contemplatióne cla-
réscere voluísti, ejus inter-
cessióne concéde ut, Passió-
nis mystéria devóte recolén-
tes, ejus fructum percipereriis occupatiónibus et módica
mereámur. Qui vivis et reg-quiéti supérerat in ea insu-

nas.

Lectiones primi Nocturni de Scriptura occurrente.

IN SECUNDO Nocturno.

LECTIO IV.

CHARITATE in Deum fervens,
oratióni fere assidue vacábat,
quidquid témporis necessá-

vitutem redigeret, férrea ca-
mens; utque corpus in ser-
téna et flagellis illud macerá-
bat. Cibi parcissima, octo
supra quadraginta annos cár-
nibus abstinuit, legumini-
bus plerumque et herbis
vescens, intérdum vero solo

CATHARINA nóbili familia de
Ricciis Floréntiæ nata, vel ab
ineunte ætate piam índolem
præmature osténdit. In sub-pane et aqua conténta. Proxi-
urbáno monastério sancti
Petri de Monticéllis, ubi mo-
rum disciplína imbuerétur,

mórum ætérnam salutem
exóptans, ardentissimas ad
Deum pro peccatórum con-

futúra prædixit, ac simul occúlta revelávit. Grávibus dénique morbis decumbens, Ecclésiæ Sacraméntis munita, anno a Christo nato millésimo quingentésimo nonagésimo, ætátis sexagésimo nono, quarto nonas februárii in cœlum migrávit. Eam sub

versióne preces fundébat. proméruit, ejusque collóquio Tanto étiam commiseratiónis frui. Extasum, ráptuum, cœsensu erga purgántem áni- léstium visiónum, ac promam commóta est, ut acer-phétici lúminis dono illustris, bíssimos dolóres sibi divínitus inflictos in pœnárum illi debitárum expiatiónem pertulisse visa sit. Exímia prudéntia et reguláris observántiæ zelo moniáles diu rexit, eas non minus exémplo, quam adhortatiónibus ad omnem sanctimoniam infórmans; quo in officio humili-inde Clemens Duodécimus tátem ádeo cóluit, ut abjec- | beatárum Virginum numéro, tíssima quæque ópera sponte obiret, ac infirmis præcipua charitáte et summo stúdio inserviret.

R. Dilexisti justítiam, et odísti iniquitátem: Proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætitiæ.

. Propter veritátem, et mansuetudinem, et justitiam. Proptérea.

LECTIO VI.

SUPERNORU UPERNORUM charismati ⚫ cópia singuláris in ea enituit, ánnulo desponsatiónis, sacrísque stigmátibus, quæ non semel spectánda se exhibuérunt, accéptis. Plurium annórum spátio, quinta et sexta féria in altíssimam contemplatiónem rapta, singulos Redemptóris cruciátus in Passióne tolerátos ex órdine in córpore mirabiliter sentire consuevit. Prati degens, sanctum Philippum Nérium Romæ commorántem vidére

Benedictus véro Decimusquártus, Póntifex Máximus, solémni ritu sanctárum Vírginum fastis adscripsit, anno salútis millésimo septingentésimo quadragésimo sexto.

R. Afferéntur Regi vírgines post eam, próximæ ejus Afferéntur tibi in lætitia et exultatióne.

*

ORATIO.

DEUS, qui fámulam tuam Margaritam de perditiónis via ad salutis trámitem misericórditer deduxísti, eádem nobis miseratióne concéde, ut quam prius errántem sectári non erubuimus, mox pœnitentem impigre sequi gloriémur. Per Dóminum.

Ante Quadragesimam in primo Nocturno Lectiones dicuntur de Scriptura occur

rente.

In Quadragesima de Communi non Virginum Mulierem fortem, cxxxj.

IN SECUNDO NOCTURNO.

LECTIO IV.

collum alligáto, humi procumbens, ab ómnibus, quos ( ántea móribus suis palam of fénderat, véniam exorávit Mox Cortónam profécta, in cinere ac cilício ab se lasan Dei majestátem placáre stiduit: donec post triennale virtútum experiméntum a Frátribus Minóribus spirituális vitæ ducibus Tertii Ordinis hábitum impetrávit Uberes exinde lacrymæ e familiáres fuérunt, atque ima suspiria tanta ánimi contritióne ducta, ut diu elínguis consisteret. Léctulus nuda humus, cervical lapis aut lignum porréxit; atque ita noctes insómnes in cœlestium

MARGARITA, a loco dormi-meditatióne tráhere consué

tiónis Cortonénsis appelláta, Laviáni in Thyscia ortum hábuit. Primis adolescéntiæ suæ annis, mundi voluptatibus capta, in Montis Politiáni Civitáte vanam et lubricam vitam duxit: sed cum amásium ab hostibus fæde transfóssum indício canis in fóvea sub strue lignórum tumulátum fortuito reperisset, illico facta est manus Dómini super eam; quæ magno culpárum suárum mœróre tacta, éxiit foras, et flevit amáre. Itaque Laviánum reversa, crine detónso, neglécto cápite, pulláque veste contécta, erroribus suis, mundique illécebris nuntium misit, ínque ædibus Deo sacris, fune ad

vit; nullum ámplins pravum desidérium perpéssa, dum bonus spíritus promptior infirmam carnem ad subeundos labóres erigébat.

. Propter veritátem, et mansuetudinem, et justitiam: * Et deducet te mirabiliter dextera tua.

. Spécie tua et pulchritu dine tua intende, próspere procéde, et regna. Et dedúcet.

LECTIO V.

A dæmone insidiis funestisque conátibus lacessita, múlier fortis hostem ex verbis detectum semel atque iterum invicta répulit. Ad eludéndum vanæ glóriæ lenocinium