tuæ.

LECTIO II. [Cap. 12. ]

JUSTUS STUS quidem tu es, Dómine, si disputem tecum: verúmtamen justa loquar ad te: Quare via impiórum prosperátur, bene est ómnibus qui prævaricántur et inique agunt? Plantásti eos, et radícem misérunt: proficiunt et fáciunt fructum : prope es tu ori eórum, et longe a rénibus eórum. Et tu, Dómine, nosti me, vidísti me, et probásti cor meum tecum: cóngrega eos quasi gregem ad victimam, et sanctifica eos in die occisiónis. Usque- | quo lugébit terra, et herba regiónis siccábitur propter malitiam habitántium in ea? consumptum est ánimal, et vólucre, quóniam dixérunt : Non vidébit novissima nos

Quóniam.

Benedictio

amóris.

diléctam ánimarum meam in manu inimicórum ejus. Facta est mihi hæréditas mea quasi leo in silva: dedit contra me vocem, ídeo odivi eam Numquid avis discolor hæréditas mea mihi ? numquid avis tincta per totum ? venite, congregámini, omnes béstiæ terræ, properáte ad devorándum. Pastóres multi demolíti sunt víneam meam, conculcavérunt partem meam : dedérunt portiónem meam desiderábilem in desértum solitúdinis. Posuérunt eam in dissipatiónem, luxitque super me : desolatióne desoláta est omnis terra, quia nullus est qui recógitet corde.

. Synagóga populórum circumdedérunt me : et non réddidi retribuéntibus mihi mala. * Consumétur, Dómine, nequitia peccatórum, et diriges justum.

. Júdica me, Dómine, secúndum justítiam meam, et secundum innocéntiam meam super me. Consumétur. Synagóga.

AD LAUDES

ET PER HORAS.

Antiphona.

LECTIO III.

lóciter exáudi me.

Psalmi de Feria tertia ad

wwwww

FERIA QUARTA

Pater noster.

Absolutio A vínculis.

Benedictio Ille nos bene

dícat.

De Jeremía Prophéta.

LECTIO I.

[Cap. 17.]

EXPECTATIO Israel, Dómine: omnes qui te derelínquunt confundéntur : recedéntes a te in terra scribéntur : quóniam dereliquérunt venam aquárum vivéntium Dóminum. Sana me, Dómine, et sanábor: salvum me fac, et salvus ero, quóniam laus mea tu es. Ecce ipsi dicunt ad me: Ubi est verbum Dómini? véniat. Et ego non sum turbátus, te pastórem sequens et diem hóminis

non desiderávi, tu scis. Quod egréssum est de lábiis meis rectum in conspéctu tuo fuit. Non sis tu mihi formidini; spes mea tu in die afflictiónis. Confundántur qui me persequuntur, et non confúndar ego: páveant illi, et non páveam ego: induc super eos diem afflictiónis, et duplici contritióne cóntere

dísti me, Dómine Deus meus. . Et posuérunt advérsum me mala pro bonis, et ódium pro dilectióne mea. Ego autem.

Benedictio Divínum auxí

lium.

LECTIO II.

[Cap. 18.]

Quis audívit tália horribí lia, quæ fecit nimis virgo Israel? Numquid deficiet de petra agri nix Libani ? aut evélli possunt aquæ erumpéntes frigidæ, et defluéntes? Quia oblitus est mei pópulus meus, frustra libántes, et impingéntes in viis suis,

Circumveniamus justum quóniam contrárius est opé ribus nostris: promittit sciéntiam Dei habére, Filium Dei se nóminat, et gloriátur Patrem se habére Deum: * Videámus si sermónes illius veri sunt: et si est vere Filius Dei, liberet eum de mánibus nostris morte tur

píssima condemnémus eum.

. Tanquam nugáces æstimáti sumus ab illo, et ábstinet se a viis nostris tanquam ab immunditiis: et præfert novissima justórum.

Videámus si sermónes.
Benedictio Ad societátem.

LECTIO III.

lárent per eas in itinere non trito ut fieret terra eórum in desolatiónem et in sibilum sempitérnum omnis qui præterierit per eam obstupéscet, et movébit caput suum. Sicut ventus urens dispérgam eos coram inimíco: dorsum, et non fáciem osténdam eis in die perditiónis eórum. Et dixérunt: Veníte, et cogitémus contra Jeremíam cogitatiónes: non enim períbit lex a sacerdóté, neque consilium a sapiénte, nec sermo a prophéta: veníte, et percutiámus eum lingua, et non attendámus ad univérsos sermónes ejus.

R. Dixérunt impii apud se, non recte cogitantes :

et audi vocem adversariórum meórum. Numquid rédditur pro bono malum, quia fodérunt

fóveam ánimæ meæ ? Recordáre quod stéterim in conspéctu tuo, ut lóquerer pro eis bonum, et avérterem indignationem tuam ab eis. Proptérea da filios eórum in famem, et deduc eos in manus gládii : fiant uxores eórum absque liberis, et viduæ : et viri eárum interficiántur morte : júvenes eórum confodiántur gládio in prælio. Audiátur clamor de dómibus eórum: adduces enim super eos latrónem repénte, quia fodérunt fóveam ut cáperent me, et láqueos abscondérunt pédibus meis. Tu autem, Dó

eórum adversum me in mortem ne propitiéris iniquitáti eórum, et peccátum eórum a fácie tua non deleátur : fiant corruéntes in conspéctu tuo, in témpore furóris tui abutere eis.

R. Circumdedérunt me viri mendáces : sine causa flagellis cæcidérunt me:* Sed tu, Dómine defensor, vindica

tu fecisti.