Breviarium Corisopitense

mihi intellectum, et discam || mandatórum tuórum: R. Quia mandáta tua.

Qui timent te, vidébunt me, et lætabuntur; * quia in verba tua supersperávi. Cognóvi, Dómine, quia æquitas judícia tua, et in veritáte tua humiliasti me. Fiat misericórdia tua, ut consolétur me, * secundùm elóquium tuum servo tuo.

Véniant mihi miseratiónes

ipsam vólui. Ps. 118.

tuæ, et vivam; * quia lex tua || in pruína: in pruína: * justificatiónes

meditátio mea est.

Confundantur superbi, quia injustè iniquitátem fecérunt in me; * ego autem exercébor in mandátis tuis. Convertantur mihi timentes te, et qui novérunt testimónia tua.

Fiat cor meum immaculá- || tum in justificatiónibus tuis,’ ut non confundar.

Ant. 6. C. Da mihi intellectum; et scrutábor legem tuam, Dómine.

CAPITULUM. 1 Joan. 2.

In hoc scimus quóniam cognóvimus Deum, si mandáta || ejus observémus. Qui dicit se nosse eum, et mandáta ejus non custódit, mendax est, et in hoc véritas non est: qui autem servat verbum ejus, verò in hoc cáritas Dei perfecta est.

br. Inclina cor meum, Dcus, In testimónia tua. Inclina. . Averte óculos meos, ne vídeant vanitátem : * in via tua vivífica me; * In testimónia tua. Glória. Inclina.

tuas non sum oblitus.

Quot sunt dies servi tui? quando fácies de persequéntibus me judícium?

Narravérunt mihi iniqui fabulatiónes; * sed non ut || lex tua.

Omnia mandáta tua, véritas : * iníquè persecúti sunt me, ádjuva me.

Paulò minùs consummavérunt me in terra; * ego autem non derelíqui mandáta tua.

Secundùm misericórdiam tuam vivífica me, * et custódiam testimónia oris tui.

In æternum, Dómine, verbum tuum pérmanet in cœlo.

Nisi quòd lex tua meditátio mea est, * tunc fortè periissem in humilitáte mea. In æternum non obliviscar justificatiónes tuas; * quia in

y. Deduc me in sémitam || ipsis vivificasti me.

Tuus sum ego, salvum me fac; * quóniam justificatiónes || tuas exquisívi.

Me expectavérunt peccatóres ut pérderent me:* testimónia tua intellexi.

Omnis

consummatiónis

Anima mea in mánibus meis semper; * et legem tuam non sum oblitus.

Posuérunt peccatóres láqueum mihi; * et de man

dátis tuis non errávi.

Hæreditate acquisivi testi

vidi finem: * latum mandá-mónia tua in æternum, * quia

Super inimícos meos pru

exultátio cordis mei sunt.

Inclinávi cor meum ad faciendas justificatiónes tuas in æternum, * propter retributiónem.

Divisio PSALMI 118.

dentem me fecisti mandáto INIQUOS ódio habui, * et le

tuo, * quia in æternum mihi

gem tuam dilexi.

Adjútor et susceptor meus es tu; et in verbum tuum supersperávi. Declináte à me, maligni ; et scrutábor mandáta Dei mei. Súscipe me secundùm elóquium tuum, et vivam; * et non confundas me ab expectatióne mea.

Adjuva me, et salvus ero; et meditábor in justificatiónibus tuis semper.

Sprevisti omnes discedentes à judiciis tuis, * quia injusta cogitátio eórum.

Prævaricantes reputavi omnes peccatóres terræ ; * ídeo dilexi testimónia tua.

Confige timóre tuo carnes meas; à judiciis enim tuis

tímui.

Feci judicium et justítiam : * non tradas me calumniántibus me.

Súscipe servum tuum in bonum; * non calumnientur me superbi.

Oculi mei defecérunt in

Fac cum servo tuo secundùm misericórdiam tuam, et justificatiónes tuas doceme. Servus tuus sum ego; * da mihi intellectum, ut sciam testimónia tua.

Tempus faciendi, Dómine:* dissipavérunt legem tuam. Ideo dilexi mandáta tua * super aurum et topázion. Propterea ad ómnia mandáta tua dirigébar: * viam iniquam ódio habui.

omnem

Ant. 2. D. Inclinávi cor meum ad faciendas justificátiónes tuas in æternum.

CAPITULUM. 1 Joan. 5.

Hxc est cáritas Dei, ut mandáta ejus custodiamus; et mandáta ejusgrávia non sunt.

R br. Testimónia tua intellexi, Dómine : * Latum

secundùm judicium diligéntium nomen tuum. Gressus meos dirige secundùm eloquium tuum; et non dominétur mei omnis injustítia.

Rédime me à calúmniis hóminum, ut custódiam mandáta tua.

Fáciem tuam illúmina super servum tuum, * et doce me justificatiónes tuas.

Exitus aquárum deduxérunt óculi mei; quia non custodiérunt legem tuam.

Justus es, Dómine, et rectum judicium tuum.

Mandasti justítiam testimónia tua, * et veritátem tuam nimis.

Tabéscere me fecit zelus meus, * quia obliti sunt verba tua inimíci mei. Ignitum elóquium tuum

mandátum tuum nimis. Testi-vehementer; * et servus tuus

mónia. . Omnis consummatiónis vidi finem: * Latum. Glória. Testimonia.

y. Dilexi mandáta tua super aurum: R. Propterea ad omnia mandáta tua dirigébar. Ps. 118.

AD NONAM.

PSALMO 118.

MIRABILIA testimónia tua :*

dilexit illud.

Adolescéntulus sum ego, et contemptus: * justificatiónes tuas non sum oblitus.

Justitia tua, justítia in æternum; * et lex tua véritas.

Tribulátio et angústia invenérunt me: * mandála tua meditátio mea est.

Equitas testimónia tua in æternum: * intellectum da

ídeo scrutáta est ea ánima mihi, et vivam.

mea.

Declaratio sermónum tuórum illúminat, et intellectum dat párvulis.

Os meum apérui, et attraxi spíritum; * quia mandáta tua desiderábam.

Aspice in me, et miserére

Divisio PSALMI 118.

CLAMAVI in toto corde meo, exaudi me, Dómine : * justificatiónes tuas requíram.

Clamávi ad te, salvum me fac; ut custódiam mandáta tua.

Prævenérunt óculi mei ad

Misericórdiæ tuæ multæ, Dómine, secundùm judícium tuum vivifica me.

Multi qui persequunturme, et tribulant me; à testimóniis tuis non declinávi. Vidi prævaricantes, et tabescébam;* quia elóquia tua non custodiérunt.

Vide quóniam mandáta tua dilexi, Dómine: * in misericórdia tua vivífica me.

Princípium verbórum tuórum, véritas: * in æternum 6mnia judícia justitiæ tuæ. Divisio PSALMI 118. PRINCIPES RINCIPES persecúti sunt me gratis, et à verbis tuis formidávit cor meum.