Q. HORATII FLACCI

CARMINUM

LIBER QUARTUS.

5

CARMEN I.

INTERMISSA, Venus, diu

Rursus bella moves? Parce, precor, precor.

Non sum qualis eram bonae

Sub regno Cinarae. Desine, dulcium

Mater saeva Cupidinum,

Circa lustra decem flectere mollibus

Jam durum imperiis: abi

Quo blandae juvenum te revocant preces.

Tempestivius in domum

Paulli purpureis ales oloribus

Et

Comissabere Maximi,

Si torrere jecur quaeris idoneum :
Namque et nobilis et decens
pro sollicitis non tacitus reis
Et centum puer artium
Late signa feret militiae tuae,
Et quandoque potentior

Largi muneribus riserit aemuli
Albanos prope te lacus

Ponet marmoream sub trabe citrea.
Illic plurima naribus

Duces thura, lyraeque et Berecyntiae

10

115

20

Delectabere tibiae

Mixtis carminibus non sine fistula;
Illic bis pueri die

Numen cum teneris virginibus tuum
Laudantes pede candido

In morem Salium ter quatient humum.
Me nec femina nec puer

Jam nec spes animi credula mutui,

25

ვი

Nec certare juvat mero

Nec vincire novis tempora floribus.

Sed cur heu, Ligurine, cur

Manat rara meas lacruma per genas?

Cur facunda parum decoro

Inter verba cadit lingua silentio ?

Nocturnis ego somniis

Jam captum teneo, jam volucrem sequor

Te per gramina Martii

Campi, te per aquas, dure, volubiles.

35

40

5

10

Morte Centauri, cecidit tremendae
Flamma Chimaerae ;

Sive quos Elea domum reducit
Palma caelestes pugilemve equumve
Dicit et centum potiore signis
Munere donat :

Flebili sponsae juvenemve raptum
Plorat et vires animumque moresque
Aureos educit in astra nigroque
Invidet Orco.

Multa Dircaeum levat aura cycnum
Tendit, Antoni, quotiens in altos
Nubium tractus. Ego apis Matinae
More modoque

Grata carpentis thyma per laborem
Plurimum circa nemus uvidique
Tiburis ripas operosa parvus
Carmina fingo.

Concines majore poëta plectro
Caesarem quandoque trahet feroces
Per sacrum clivum merita decorus
Fronde Sygambros,

Quo nihil majus meliusve terris

Fata donavere bonique divi,

Nec dabunt quamvis redeant in aurum

Tempora priscum.

Concines laetosque dies et Urbis

Publicum ludum super impetrato
Fortis Augusti reditu forumque
Litibus orbum.

Tum meae si quid loquar audiendum
Vocis accedet bona pars et, O Sol
Pulcher! o laudande! canam, recepto
Caesare felix.

Teque dum procedis, io Triumphe!
Non semel dicemus, io Triumphe!
Civitas omnis dabimusque divis
Thura benignis.

Te decem tauri totidemque vaccae,
Me tener solvet vitulus relicta

Et spissae nemorum comae

Fingent Aeolio carmine nobilem.

Romae principis urbium

Dignatur suboles inter amabiles

Vatum ponere me choros,

Et jam dente minus mordeor invido.

Ö, testudinis aureae

Dulcem quae strepitum, Pieri, temperas,

O mutis quoque piscibus

Donatura cycni, si libeat, sonum,

Totum muneris hoc tui est:.

Quod monstror digito praetereuntium

Romanae fidicen lyrae,

Quod spiro et placeo, si placeo, tuum est.

15

20

CARMEN IV.

QUALEM ministrum fulminis alitem,
Cui rex deorum regnum in aves vagas
Permisit expertus fidelem

Juppiter in Ganymede flavo,

Olim juventas et patrius vigor
Nido laborum propulit inscium,
Vernique jam nimbis remotis
Insolitos docuere nisus

Venti paventem, mox in ovilia
Demisit hostem vividus impetus,
Nunc in reluctantes dracones

Egit amor dapis atque pugnae.
Qualemve laetis caprea pascuis
Intenta fulvae matris ab ubere
Jam lacte depulsum leonem
Dente novo peritura vidit:
Videre Raetis bella sub Alpibus
Drusum gerentem Vindelici ;-quibus
Mos unde deductus per omne
Tempus Amazonia securi
Dextras obarmet quaerere distuli,
Nec scire fas est omnia ;-sed diu
Lateque victrices catervae

Consiliis juvenis revictae

Sensere quid mens rite, quid indoles
Nutrita faustis sub penetralibus
Posset, quid Augusti paternus
In pueros animus Nerones.
Fortes creantur fortibus et bonis;
Est in juvencis, est in equis patrum
Virtus, neque imbellem feroces
Progenerant aquilae columbam:
Doctrina sed vim promovet insitam,
Rectique cultus pectora roborant: