Non erubescendis adurit
Ignibus ingenuoque semper Amore peccas. Quidquid habes age Depone tutis auribus. Ah miser, Quanta laborabas Charybdi,
Digne puer meliore flamma! Quae saga, quis te solvere Thessalis Magus venenis, quis poterit deus? Vix illigatum te triformi
Pegasus expediet Chimaera.
naris et terrae numeroque carentis arenae ensorem cohibent, Archyta, eris exigui prope litus parva Matinum unera, nec quidquam tibi prodest as tentasse domos, animoque rotundum ercurrisse polum morituro.
dit et Pelopis genitor, conviva deorum, thonusque remotus in auras
ovis arcanis Minos admissus, habentque artara Panthoiden iterum Orco issum, quamvis clipeo Trojana refixo empora testatus nihil ultra ros atque cutem morti concesserat atrae, adice te non sordidus auctor
urae verique. Sed omnes una manet nox t calcanda semel via leti :
t alios Furiae torvo spectacula Marti;
xitio est avidum mare nautis;
ta senum ac juvenum densentur funera, nullum
aeva caput Proserpina fugit.
quoque devexi rapidus comes Orionis
lyricis Notus obruit undis.
At tu, nauta, vagae ne parce malignus arenae
Ossibus et capiti inhumato
Particulam dare: sic quodcunque minabitur Eurus 25
Fluctibus Hesperiis Venusinae Plectantur silvae te sospite, multaque merces
Unde potest tibi defluat aequo Ab Jove Neptunoque sacri custode Tarenti. Negligis immeritis nocituram
Postmodo te natis fraudem committere? Fors et
Debita jura vicesque superbae
Te maneant ipsum: precibus non linquar inultis, Teque piacula nulla resolvent. Quamquam festinas non est mora longa; licebit Injecto ter pulvere curras.
Iccı, beatis nunc Arabum invides Gazis, et acrem militiam paras Non ante devictis Sabaeae
Regibus, horribilique Medo Nectis catenas? Quae tibi virginum, Sponso necato barbara serviet? Puer quis ex aula capillis
Ad cyathum statuetur unctis, Doctus sagittas tendere Sericas Arcu paterno? Quis neget arduis Pronos relabi posse rivos
Montibus et Tiberim reverti, Cum tu coëmptos undique nobilis Libros Panaeti Socraticam et domum Mutare loricis Hiberis
Pollicitus meliora tendis?
O VENUS, regina Cnidi Paphique, Sperne dilectam Cypron, et vocantis Thure te multo Glycerae decoram Transfer in aedem.
Fervidus tecum puer et solutis Gratiae zonis properentque Nymphae Et parum comis sine te Juventas
QUID dedicatum poscit Apollinem Vates? quid orat de patera novum Fundens liquorem? Non opimae Sardiniae segetes feraces, Non aestuosae grata Calabriae Armenta, non aurum aut ebur Indicum, Non rura quae Liris quieta
Mordet aqua taciturnus amnis, Premant Calena falce quibus dedit Fortuna vitem, dives et aureis Mercator exsiccet culullis
Vina Syra reparata merce, Dis carus ipsis, quippe ter et quater Anno revisens aequor Atlanticum Impune. Me pascunt olivae, Me cichorea, levesque malvae. Frui paratis et valido mihi, Latoë, dones et precor integra
POSCIMUR. Si quid vacui sub umbra Lusimus tecum quod et hunc in annum Vivat et plures, age dic Latinum,
Barbite, carmen, Lesbio primum modulate civi, Qui ferox bello tamen inter arma, Sive jactatam religarat udo
Liberum et Musas Veneremque et illi Semper haerentem puerum canebat Et Lycum nigris oculis nigroque Crine decorum.
O decus Phoebi et dapibus supremi Grata testudo Jovis, o laborum Dulce lenimen, mihi cunque salve
ALBI, ne doleas plus nimio memor Immitis Glycerae, neu miserabiles Decantes elegos cur tibi junior Laesa praeniteat fide. Insignem tenui fronte Lycorida Cyri torret amor, Cyrus in asperam
eclinat Pholoën; sed prius Apulis Jungentur capreae lupis nam turpi Pholoë peccet adultero. c visum Veneri, cui placet impares rmas atque animos sub juga aënea
Saevo mittere cum joco. sum me, melior cum peteret Venus, cata detinuit compede Myrtale bertina, fretis acrior Hadriae
Curvantis Calabros sinus.
ARCUS deorum cultor et infrequens sanientis dum sapientiae Consultus erro, nunc retrorsum Vela dare atque iterare cursus gor relictos; namque Diespiter, ni corusco nubila dividens Plerumque, per purum tonantes Egit equos volucremque currum 10 bruta tellus et vaga flumina, 10 Styx et invisi horrida Taenari Sedes Atlanteusque finis
Concutitur. Valet ima summis utare et insignem attenuat deus bscura promens; hinc apicem rapax Fortuna cum stridore acuto
Sustulit, hic posuisse gaudet.
« PoprzedniaDalej » |