Non erubescendis adurit

Ignibus ingenuoque semper
Amore peccas. Quidquid habes age
Depone tutis auribus. Ah miser,
Quanta laborabas Charybdi,
Digne puer meliore flamma!

Quae saga, quis te solvere Thessalis
Magus venenis, quis poterit deus?
Vix illigatum te triformi
Pegasus expediet Chimaera.

CARMEN XXVIII. /3

15

20

aris et terrae numeroque carentis arenae
ensorem cohibent, Archyta,

eris exigui prope litus parva Matinum
unera, nec quidquam tibi prodest
as tentasse domos, animoque rotundum
ercurrisse polum morituro.

dit et Pelopis genitor, conviva deorum,
thonusque remotus in auras

ovis arcanis Minos admissus, habentque
artara Panthoiden iterum Orco
issum, quamvis clipeo Trojana refixo
empora testatus nihil ultra

Tos atque cutem morti concesserat atrae,
idice te non sordidus auctor

irae verique. Sed omnes una manet nox

t calcanda semel via leti :

t alios Furiae torvo spectacula Marti; xitio est avidum mare nautis;

ta senum ac juvenum densentur funera, nullum

aeva caput Proserpina fugit.

quoque devexi rapidus comes Orionis

10

15

20

lyricis Notus obruit undis.

At tu, nauta, vagae ne parce malignus arenae
Ossibus et capiti inhumato

Particulam dare: sic quodcunque minabitur Eurus 25
Fluctibus Hesperiis Venusinae

Plectantur silvae te sospite, multaque merces

Unde potest tibi defluat aequo

Ab Jove Neptunoque sacri custode Tarenti.
Negligis immeritis nocituram

Postmodo te natis fraudem committere? Fors et

Debita jura vicesque superbae

Te maneant ipsum: precibus non linquar inultis,
Teque piacula nulla resolvent.

Quamquam festinas non est mora longa; licebit
Injecto ter pulvere curras.

3C

35

CARMEN XXX.

O VENUS, regina Cnidi Paphique,
Sperne dilectam Cypron, et vocantis
Thure te multo Glycerae decoram
Transfer in aedem.

Fervidus tecum puer et solutis
Gratiae zonis properentque Nymphae
parum comis sine te Juventas
Mercuriusque.

Et

CARMEN XXXI. Ŷ

5

QUID dedicatum poscit Apollinem
Vates? quid orat de patera novum
Fundens liquorem? Non opimae
Sardiniae segetes feraces,

Non aestuosae grata Calabriae

Armenta, non aurum aut ebur Indicum,

Non rura quae Liris quieta

Mordet aqua taciturnus amnis,

Premant Calena falce quibus dedit
Fortuna vitem, dives et aureis
Mercator exsiccet culullis

Vina Syra reparata merce,

Dis carus ipsis, quippe ter et quater
Anno revisens aequor Atlanticum
Impune. Me pascunt olivae,
Me cichorea, levesque malvae.

Frui paratis et valido mihi,
Latoë, dones et precor integra

5

10

15

Cum mente, nec turpem senectam
Degere, nec cithara carentem.

CARMEN XXXII.

20

POSCIMUR. Si quid vacui sub umbra
Lusimus tecum quod et hunc in annum
Vivat et plures, age dic Latinum,
Barbite, carmen,

Lesbio primum modulate civi,

Qui ferox bello tamen inter arma,
Sive jactatam religarat udo
Litore navim,

Liberum et Musas Veneremque et illi
Semper haerentem puerum canebat
Et Lycum nigris oculis nigroque
Crine decorum.

O decus Phoebi et dapibus supremi
Grata testudo Jovis, o laborum
Dulce lenimen, mihi cunque salve
Rite vocanti.

CARMEN XXXIII.

5

ALBI, ne doleas plus nimio memor
Immitis Glycerae, neu miserabiles
Decantes elegos cur tibi junior
Laesa praeniteat fide.

Insignem tenui fronte Lycorida
Cyri torret amor, Cyrus in asperam

eclinat Pholoën; sed prius Apulis Jungentur capreae lupis

am turpi Pholoë peccet adultero. visum Veneri, cui placet impares rmas atque animos sub juga aenea Saevo mittere cum joco.

sum me, melior cum peteret Venus, ata detinuit compede Myrtale bertina, fretis acrior Hadriae

Curvantis Calabros sinus.

10

15

CARMEN XXXIV. {

ARCUS deorum cultor et infrequens
sanientis dum sapientiae
Consultus erro, nunc retrorsum
Vela dare atque iterare cursus
gor relictos; namque Diespiter,
ni corusco nubila dividens
Plerumque, per purum tonantes

Egit equos volucremque currum
10 bruta tellus et vaga flumina,
10 Styx et invisi horrida Taenari
Sedes Atlanteusque finis

Concutitur. Valet ima summis utare et insignem attenuat deus bscura promens; hinc apicem rapax Fortuna cum stridore acuto Sustulit, hic posuisse gaudet.

5

10

15