Tempora populea fertur vinxisse corona,

Sic tristes affatus amicos:

Quo nos cunque feret melior fortuna parente

Ibimus, o socii comitesque.

Nil desperandum Teucro duce et auspice Teucro;

Certus enim promisit Apollo
Ambiguam tellure nova Salamina futuram.

O fortes pejoraque passi
Mecum saepe viri, nunc vino pellite curas;
Cras ingens iterabimus aequor.

CARMEN VIII.

25

30

LYDIA, dic, per omnes
Te deos oro, Sybarin cur properas amando
Perdere; cur apricum
Oderit campum patiens pulveris atque solis?

Cur neque militaris
Inter aequales equitat, Gallica nec lupatis

Temperat ora frenis ?

Cur timet flavum Tiberim tangere ? Cur olivum

Sanguine viperino

Cautius vitat, neque jam livida gestat armis

Brachia saepe disco,
Saepe trans finem jaculo nobilis expedito ?
Quid latet, ut marinae

Filium dicunt Thetidis sub lacrymosa Trojae

Funera ne virilis

Cultus in caedem et Lycias proriperet catervas ?

5

10

15

CARMEN IX.

VIDES ut alta stet nive candidum
Soracte, nec jam sustineant onus
Silvae laborantes geluque

Flumina constiterint acuto.
Dissolve frigus ligna super foco
Large reponens, atque benignius
Deprome quadrimum Sabina,

O thaliarche, merum diota.
Permitte divis cetera, qui simul
Stravere ventos aequore fervido
Deproeliantes nec cupressi

Nec veteres agitantur orni.
Quid sit futurum cras fuge quaerere, et
Quem Fors dierum cunque dabit lucro
Appone, nec dulces amores

Sperne puer neque tu choreas,
Donec virenti canities abest
Morosa. Nunc et campus et areae
Lenesque sub noctem susurri
Composita repetantur hora;
Nunc et latentis proditor intimo
Gratus puellae risus ab angulo,
Pignusque dereptum lacertis
Aut digito male pertinaci.

CARMEN X.

MERCURI facunde nepos Atlantis,
Qui feros cultus hominum recentum

Voce formasti catus et decorae
More palaestrae,

Te canam magni Jovis et deorum
Nuntium curvaeque lyrae parentem,
Callidum quidquid placuit jocoso
Condere furto.

Te boves olim nisi reddidisses
Per dolum amotas puerum minaci
Voce dum terret, viduus pharetra
Risit Apollo.
Quin et Atridas duce te superbos
Ilio dives Priamus relicto

Thessalosque ignes et iniqua Trojae
Castra fefellit.

Tu pias laetis animas reponis
Sedibus virgaque levem coërces
Aurea turbam, superis deorum
Gratus et imis.

5

10

15

20

CARMEN XI.

Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi
Finem di dederint, Leuconoë, nec Babylonios
Tentaris numeros. Ut melius quidquid erit pati,
Seu plures hiemes seu tribuit Juppiter ultimam,
Quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare
Tyrrhenum. Sapias, vina liques, et spatio brevi
Spem longam reseces. Dum loquimur fugerit invida
Aetas: carpe diem quam minimum credula postero.

5

1

Arte materna rapidos morantem
Fluminum lapsus celeresque ventos,
Blandum et auritas fidibus canoris
Ducere quercus?

Quid prius dicam solitis parentis
Laudibus, qui res hominum ac deorum,
Qui mare ac terras variisque mundum

Temperat horis ?

Unde nil majus generatur ipso,
Nec viget quidquam simile aut secundum :

Proximos illi tamen occupavit

Pallas honores.

Defluit saxis agitatus humor,
Concidunt venti fugiuntque nubes,
Et minax, quod sic voluere, ponto
Unda recumbit.

Romulum post hos prius an quietum
Pompili regnum memorem an superbos

5

10

15

20

25

30

Tarquini fasces dubito, an Catonis
Nobile letum.

Regulum et Scauros animaeque magnae

Prodigum Paullum superante Poeno
Gratus insigni referam Camena

Fabriciumque.

Hunc et incomptis Curium capillis
Utilem bello tulit et Camillum
Saeva paupertas et avitus apto
Cum lare fundus.

Crescit occulto velut arbor aevo,
Fama Marcelli; micat inter omnes
Julium sidus velut inter ignes

Luna minores.

35

40

45

50

55

60

CARMEN XIII.

CUM tu, Lydia, Telephi
Cervicem roseam, cerea Telephi
Laudas brachia vae meum
Fervens difficili bile tumet jecur.
Tunc nec mens mihi nec color
Certa sede manet, humor et in genas

5