Obrazy na stronie
PDF
ePub

Nunc Deus ista prospexerit, Deus permiserit; nullam A ædificentur in vobis, ut, quomodo ait Apostolus,

de conchylio vestem Isaias (Is., III, 18 et seqq.) in-
crepet, nullas lunulas reprobet, nullum botrona-
tum (a) retundat tamen non ut gentiles, ita nos
quoque nobis adulemur, institutorem Deum solum-
modo existimantes, non etiam (b) dispectorem insti-
tutorum suorum. Quanto enim melius (1) et cautius
egerimus, si præsumamus, omnia quidem a Deo pro-
visa tunc et in sæculo posita, uti nunc essent (2), in
quibus disciplina servorum ejus probaretur, ut per
licentiam utendi continentia experientia procede-
ret (3). Nonne sapientes patresfamilia (c) de indu-
stria quædam servis suis offerunt atque permittunt,
ut experiantur, an et qualiter permissis utantur, si
probe, si modeste (4)? Quanto autem laudabilior, qui
abstinuerit in totum, qui timuerit etiam indulgentiam B
Domini? Sic igitur et Apostolus: Omnia, inquit, li-
cent, sed non omnia ædificant (5) (I Cor., X, 23). Quanto
facilius illicita timebit, qui licita verebitur?

CAPUT XI.

Quæ autem vobis caussa est exstructius prodeundi
cum remotæ sitis ab his, quæ talium indigent. Nam
nec templa circuitis, nec spectacula postulatis, nec
festos dies gentilium nostis. Propter istos enim con-
ventus et mutuum videre ac videri omnes pompa in
publicum proferuntur, ut aut luxuria negotietur aut
gloria insolescat? Vobis autem nulla procedendi
caussa non tetrica (d): aut imbecillus aliquis ex fra-
tribus visitandus, aut sacrificium offertur (e), aut Dei
verbum administratur. Quidvis horum gravitatis
et sanctitatis negotium, et cui opus non sit habitu C
extraordinario et composito et soluto (6). Ac si ne
cessitas amicitiarum officiorumque gentilium vos vo-
cat, cur non vestris armis induta proceditis? tanto
magis, quanto ad extraneas fidei? ut sit inter ancillas
diaboli et dei discrimen, ut exemplo sitis illis, ut

(1) Rig. utilius.

magnificetur Deus in corpore vestro ( Phil., I, 20;
1 Cor., VI, 20); magnificatur autem in corpore per
pudicitiam, utique et per habitum pudicitiæ compe-
tentem. Sed enim dicitur a quibusdam, ne blasphe-
metur nomen ejus in nobis (Rom., II, 24 ), si quid
de pristino habitu et cultu detrahamus. Non aufe-
ramus ergo nobis et vitia pristina (7); simus et
moribus iisdem, si et superficie eadem, et tunc vere
non blasphemabunt nationes. Grandis blasphemia
est, qua dicatur (8): ex quo facta est christiana,
pauperius incedit. Timebis pauperior videri, ex quo
locupletior facta es, et sordidior, ex quo mundior?
Secundum gentilium, an secundum Dei placitum in-
cedere christianos oportet?

CAPUT XII.

blasphemationis

Optemus tantummodo ne just
caussa simus. Quanto autem magis blasphemabile
est, si, quæ sacerdotes pudicitiæ dicimini, impudi-
carum ritu procedatis cultæ et expicta? Aut quid
minus habent infelicissimæ illæ publicarum libidinum
victimæ quas si quæ leges a matronis (9) et
matronalibus decoramentis coercebant, jam certe
sæculi improbitas quotidie insurgens honestissimis
quibusque fœminis usque ad errorem dignoscendi
coæquavit; quanquam lenocinia formæ nunquam
non prostituto corpori conjuncta et debita etiam Scri-
pturæ suggerunt. Illa civitas valida, quæ super septem
montes et plurimas aquas præsidet, cum prostitutæ
appellationem a Domino meruisset (10), quali habitu
appellationi suæ comparata est? Sedet certe in pur-
pura et coccino et auro et lapide pretioso. Quam
maledicta sunt, sine quibus non potuit maledicta et pro-
stituta describi! Thamarilla (Gen., XXXVIII, 14, sqq.),
quia se expinxerat et ornaverat, idcirco Judæ suspi-
cione visa est quæstui sedere (f); adeo, quia sub
velamento latebat, habitus qualitate quæstuariam

LECTIONES VARIANTES.

(2) Ita recte h. 1. emend. Fr. Junius; cæteri, esset.
(3) Rig. cont. experimenta procederent.

(4) Rig. moderate.

(5) Rig. expediunt.

[ocr errors]

(7) V. nobis et delevit Rig.
(8) Gelenius aliique, blasph., si qua dic. incedere.
Rig. blasph. est, ex qua dic. - incedit.

(9) Al. maritolibus. Rig. maritalibus.
(10) Rig. præsidet, prostitutæ app. a Dom. meruit. Sed

(6) A. Neander emend. hab. extraord. et soluto, sed quali hab., etc.

composito.

COMMENTARIUS.

non sancta. RIG.

(a) Nullum botronatum retundat. Botronatum dicit D Hoc est, Nulla procedendi causa non gravis, non seria,
coma struicem corymbiatam. Hesychius: Borgundy, étéρx
τῆς ἑτέρας ἐχομενη, ὡς οἱ βότρυες τὰς ῥᾶγας ἔχουσι πυκνάς.
RIG. Nullum botronatum, etc. Divinat Rhenanus
esse redimiculum capillos capitis stringens, ita dictum
quod bori speciem refert. Nam in græco textu sep-
tuaginta interpretum nihil est tale, fierique potest ut
sit vocabulum quo vulgus id temporis utebatur, ad
ornamentum capitis fœminei explicandum. Lac.

(b) Despectorem. Ita legit Rhenanus. Despector, ut
et ante plus semel, pro dispectore, qui curam habeat,
et considerationem institutorum suorum. Sic et in
lib. de velandis virginibus: Sed nec inter consuetudi-
nes, inquit, despicere voluerunt illi sanctissimi anteces-
sores. RHEN.

(e) Patres familia. Istud usurpat auctor, contra
quem sentit Varro, lib. VII. ubi dicere debuis et Pa-
tres familias. Eodemmodo Mart., lib 1 : Patr ̧‹miliæ
verus est Quirinalis. PAM.
CAP. XI.

(d) Nulla procedendi causa non tetrica.

[ocr errors]

(e) Sacrificium offertur. Sic dixit, Sacrificiorum
orationes, in quibus scilicet eucharistica mysteria par-
ticipanda Fidelibus offeruntur. RIG. Aut sacrifi
cium offertur. Intelligi Missæ sacrum manifestius
est quam ut debeat manifestari, contra impiden -
tiam Junii qui quaspiam orationes generatim intelligit.
Videndus Gretserus Noster in notis contra Junium,
cap. 3. LAC.

CAP. XII. (f) Thamar illa visa, etc. Visa est quæstui.
Id est, ad quæstum sedere, etc. Etiam hanc scripturam
posteriori loco citat B. Cyprianus, ut ostendat mulierem
ornari seculariter non debere, in hæc verba : Thamar
cooperuit se pallio (quod appellat et B. Hieronymus
theristrum) et adornavit, et cum aspexisse! cam Judas,
visum est ei meretricem esse. Illud autem, et voluit,
accipere videtur auctor, pro concupiscentia ejus exarsit.
PAM.Quæstui sedere. Sedere, mulierum est quæ
fornicariæ sunt. De eadem Thamar, Gen., XXXVIII,

mentiente (a), ct fecit, ut quæstuariam et voluit et A non amat tenebras, sed gaudet videri et ipsa () de-
compellavit et pactus est (1). Unde addiscimus ad-
versus congressus etiam et suspiciones impudicas
providendum omni modo esse. Quid enim casta men-
tis integritas in alterius suspicione maculatur? Quid
speratur in me, quod adversor? Quid non mores
meos habitus pronuntiat, ne spiritus per aures ab
impudentia vulneretur (b)? Liceat videri pudicam,
certe impudicam non licet (2).

CAPUT XIII.

Aliqua forsitan dicat: Non est mihi necessarium
hominibus probari, nec enim testimonium hominum
requiro; Deus conspector est cordis (1 Reg., XVI, 7).
Scimus omnes,
cum tamen (3), quid idem per Apo-
stolum dixerit, recordemur; Probum vestrum (c) B
coram hominibus appareat (Phil., IV 5). Ad quid,
nisi ut malitia ad vos accessum omnino non habeat,
et ut malis et exemplo et testimonio sitis? Aut quid
est: luceant opera vestra? Aut quid nos Dominus lu-
men terræ vocavit (d) ? Quid civitati supra montem
constitutæ comparavit (Matth., V, 14), si non reluce-
mus inter tenebrosos (4) et exstamus inter demersos?
Si lucernam tuam sub modium abstruseris, in tene-
bris derelicta a multis incurseris necesse est (e). Hæc
sunt, quæ nos luminaria mundi faciunt, bona scilicet
nostra. Bonum autem, duntaxat verum et plenum,
LECTIONES

(1) Rig. adeoque sub vel. lat., hab. qual. quæst. ment.,
ut quæst. et voluerit et compellaverit el pactus sit.
(2) Rig. e cod. Agob. certe impudicam scilicet.
(3) Fr. Junius conj. Scimus omnes; verumtamen quid
idem, etc.

(4) Riq. reluc. in tenebris; alii, reluc. inter tenebras.
(5) Rig. in ipsas denotationes exultat.

C

notatione sui exsultat (5). Pudicitiæ christianæ satis
non est esse, verum et videri. Tanta enim debet esse
plenitudo ejus, ut emanet ab animo in habitum et
eructet a conscientia in superficiem, ut et foris inspi-
ciat quasi suppellectilem suam, quæ conveniat fidei
continenda in perpetuum. Discutiende enim sunt
delicia, quarum mollitia et fluxu fidei virtus effemi-
nari potest. Cæterum nescio (g) an manus spatalio cir-
cumdari solita in duritia catene stupescere sustineat.
Nescio an crus de periscelio (6) in nervum se patiatur
arctari (h). Timeo cervicem, ne margaritarum et
smaragdorum laqueis occupata locum spathæ non
det. Quare, benedictæ, meditemur duriora, et non sen-
tiemus; relinquamus lætiora, et non desiderabimus;
stemus expeditæ ad omnem vim, nihil habentes quod
relinquere timeamus. Retinacula ista sunt spei nostræ.
Projiciamus ornamenta terrena, si cœlestia optamus.
Ne dilexeritis aurum, in quo prima (7) delicta populi
Israelis denotantur (Cf. Exod., XXXII, 2, sqq.). Odisse
debetis, quod Judæos perdidit (8), quod derelinquen-
tes Deum adoraverunt. Etiam tunc aurum ignis
est (i) esca (9). Cæterum tempora christianorum sem-
per et nunc vel maxime non auro, sed ferro transi-
guntur. Stolæ martyriorum præparantur, angelis ba-
julis (10) sustinentur (j). Prodite vos jam medica-
VARIANTES.

(6) Rig. crus periscelio lætatum, etc.
(7) Rig. omnia.

(8) Rig. patres.

(9) Rig. quod relinquentibus Deum adoratum est. Etiam
(alii, jam) tunc aurum ignis est. Cæterum, etc.
(10) Rig, angeli bajuli sust.

COMMENTARIUS.

Operuit se peplo et obtexit se, conseditque in porta ocu-
lorum; vel, ut Vulgatus, mutato habitu sedit in bivio
itineris, et Jeremiæ, cap. III, vide ubi non prostrata sis,
in viis sedebas. Fuit enim solemne Hebræis, ut mere-
trices publicas obsiderent vias. Unde illud Ezech.,
XVI: Ad omne caput viæ ædificasti signum prostitutio-
nis fuæ et iterum; ædificasti lupanar tuum in capite
omnis viæ. Inde etiam apud Romanos prosedæ, qua-
rum meretricum frequens mentio, quod ante fores
sederent. Plautus in Poen. Prosedas, pistorum amicas
reliquias alicarias. LAC.

(a) Habitus qualitate quæstuariam mentiente. Per-
stringit fortasse quamdam mulierem quae in illo luto
haserat, qua ratione, Sat. 6, Juvenalis Messalinam tan-D
git quæ, nuda papillis Constitit oratis titulum mentita
Lycisca, quæ scilicet cellam intravit in qua foedum
prostibulum sederat mentiendo se quæstum corporis
facere. LE PR.

(b) Spiritus per aures ab impudentia vulneretur. Ab
impudentia scilicet juvenum protervorum, qui te in
tali habitu pro impudica compellare, et impudenti
alloquio spiritum tuum lacessere et inquietare aude-
bunt, atque ita per aures tuas pudorem tuum vulne-
rabunt, sic spiritum sæcularis rei gratia concutit. Et spi-
ritum scandalo permovent. Concil. Eliber. Spiritus
sanctorum inquietantur. RIG.

CAP. XIII. (c) Probum vestrum coram, etc. Ad
verbum expressit quod græce est apud apostolum,
quo nomine ubique S. Paulum Apostolum intelligit,
Philipp., II, a ¿zieines vuav pro quo noster vulgatus
interpres paraphrasticôs, modestia vestra. PAM.

(d) Aut quid nos Dominus. Cum apud Matth., græ-

[ocr errors]

ce legatur τὸ φῶς τοῦ Κόσμου, nusquam autem κόσμος
pro terra usurpetur, etiam hic videtur memoria lap-
sus auctor, eo quod paulo ante præcessit, sal terve,
cum alioqui debuisset dicere lumen mundi, quemad-
modum luminaria mundi. PAM.

(e) In tenebris derelicta a multis incurseris nec sse
est. Vulgo legitur, a multis incurseris. In codice Ago-
bardi, incluseris. Scribendum, incurseris, hoc sensu:
Fieri non potest, quin multi offendant tibi in tenebris
relictæ. Incursari vocabulum hic ambiguum est;
nam et incursi foemina dicitur, quæ cæco libidinan-
tium impetu opprimitur. Sic ipse Tertull., lib. I ad
Nat. Quoties in tenebris incursasset incesta. Et : Nota
diligenter, ut cum tenebræ irruerint, non erres, extra-
neam incursans. Et libro de Pudic. Nec enim interest,
nuptam alienam aut viduam quis incurset. PAM.

(1) In ipsas denotationes, etc. Fabius, declam. 19,
omnium denotatione damnatus. PAM.

(g) An manus spatalio circumdari solita. Spatha-
lium muliebre ornamentum ¿æè toũ ☛nạlãy quod deli-
ciari significat. RHEN.

(h) Nescio an crus periscelio. Periscelide sive pe-
riscelio crura vel tibiæ exornabantur: oaking Græci
crus vocant. RHEN.

(i) Etiam tunc aurum ignis est. Libro superiore dixit
de auro, Nomen terræ in igne reliquit. Itaque jam ab
igne habet quod aurum est. Ignis autem mentione,
perpetuo alludit ad ignem paratum supplicio propha-
norum. RIG.

(j) Angeli bajuli sustinentur. Hoc est, angeli eos
spectantur, qui in cœlum sublevent obviam Christo

mentis et ornamentis exstructa (1) prophetarum et A maritis subjicite, et satis ornata eritis. Manus lanis
apostolorum, sumentes de simplicitate candorem, de
pudicitia ruborem, depictæ oculos verecundia et
os taciturnitate (2), inserentes in aures sermonem
Dei, annectentes cervicibus jugum Christi. Caput

(1) Prophetarum omitt. Seml.
(2) Alii et spiritus taciturnitate.

occupate (3), pedes domi figite, et plus quam in auro
placebunt (4). Vestite vos serico probitatis, byssino
sanctitatis, purpura pudicitie. Taliter pygmentatæ
Deum habebitis amatorem.

LECTIONES VARIANTES.

(3) Occupatæ Paris.
Placebitis alii.

COMMENTARIUS.

[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]
[blocks in formation]

Caput VIII. De Christi divinitate.
Caput IX. De Christo Deo et homine.
Caput X. De Angelis et hominibus.

Caput XI. De mortuorum hominum ad vitam revocatio-
ne, extremo Dei judicio, æternis impiorum pœnis ac præ-
miis justorum, atque animarum ante ultimum judicium re-
ceptaculis.
891

Caput XII. De Christianis, illorumque moribus ac legibus.

906

Caput XIII. Quam absurde ethnici jactaverint pares alias
philosophorum suorum atque Christianorum virtutes. 923
Caput XIV. De Christianorum jejuniis, pœnitentiæ ope-
ribus ac variis ritibus.

Caput XV. De sacris Christianorum synaxibus.
Caput XVI. De christianis martyribus.

953

918

963

Caput XVII. Quibus argumentis Tertullianus demonstret
Christianos iniquissime et contra omnium legum præscripta
ab ethnicis vexatos et trucidatos fuisse.

976

Caput XVIII. Quam absurde ethnici objectarent se ad
vexandos negandosque Christianos quibusdam suis legibus
teneri, qui quoslibet sanctiores tam sæpe quam impuno
violabant.
983

Caput XIX. De legibus in Christianos datis et imperato-
rum in eos odio vel favore.
1003

Caput XX. De læsæ diving majestatis criminibus quorum
Christiaui tam falso quam impudenter ab ethnicis illorum
reis accusabantur.
1015

・ Caput XXI. De læsæ majestatis humanæ criminibus quo-
rum reos agere Christianos ethnici perperam conabantur.
1040

Caput XXII. Christianos nec publicos esse hostes nec
factiosos, sed gentiles qui illos horum criminum accusa-
bant.
1030

Caput XXIII. Christianos publicarum cladium non esse
1066

caussam.

[blocks in formation]

Caput XXV. Quibus argumentis Tertullianus demonstret
falsam esse gentilium religionem ac falsos omnes illorum
deos.
1094

Caput XXVI. Quam luculenter Tertullianus ethnicorum
literis, scriptisque ostendet falsos esse omnes illorum
deos.

1102

Caput XXVII. Expenduntur alia Tertulliani argumenta
quibus falsos nullosque esse gentilium deos demonstrat.
1115

703

Caput I. Analysis Apologetici.

Ibid.

Caput II. De Apologetici ætate, titulo, versione græca

et stylo.

755

Caput III. De Apologetici manuscriptis codicibus, editio-
nibus et variorum in eum paraphrasibus, scholiis et obser-
vationibus.

cris.

786

Caput XXX. De gentilium templis et sacrificiis.

Caput XXVIII. Quanta insulsitate Romani venditaverint
se sua in deos pietate meruisse totius orbis imperium. 1121
Caput XXIX. De deorum imaginibus, statuis et simula.
1128

1158

[blocks in formation]

Notandum est 1° omnes, quæ passim in Apologetico occurrunt, notas, nullo auctoris nomine subsignatas, ad perpetuum Havercampii commentarium referendas esse. 20 Varias lectiones quæ singulis fere columnis excitantur ex editione Purisiensi, acceptas fuisse ab editione prima Parisiensi, cura Sigism. Gelenii, 1566, paucissimis exceptis, quas editores haiserunt ex edit. Priorii Paris. 1664. 3° ob nin iam Tertulliani operum copiam ingentemque tomi utriusque molem ita defuisse indicibus locum, ut vix ad posterioris tomi calcem Tertullianeæ latinitatis lexicon reponi potuerit, index verorerum omnium amplissimus ad tertium, quem absolvet, tomum rejici debuerit.

Col. 60 C, Cassiodorum, lege: Cassiodorus. 82 C, cum S. Zephyrini XVIII fient anni XIII, I.: his addantur anui XVIII S. Zephyrini, fient anni XLIV.. 150 D, sufficientia,.: Sufficientis. Col. eadem, adornata cæteris, I.: adornata, cæteris. Ibidem, Siclis, . : Sigliis. 155 D, Barinonensem, l.: Barcinonensem. 166 A, Tertullianus, .: Tillemontius. 174 D, Habet, l. : habes. 201 A, Apoca se, l. : Apoc. a se. - 281 B, mandaciis, I. mendaciis. - 307 D, adio, l.: odio. - 338 D, αν δε τὸ μοναν, β. : αἱ δ' ἔτ ̓ ἔμυξαν. 352 A, B, lin. 17 ante lin. 15 et 350 B, In frac., I.: Infra c. 16 anteponenda est. 554 B, anseris aquila, canis galli, lege: anseris, aquilæ, canis, galli. 360, C, delenda quæ ad Morell. gemmam pertinent. 367 D, legabatur, l. legebatur. 368 D, scopulis, .: scapulis. - 373 B, formem, l. : formanr. 582 B, nobis, l. nos. 397 D, amen, l. : tamen. 401 C, E! dies tenebresceret, Amos, 1.: dies tenebrescerel, Amos. - Ibid., eru, 1.: Et erit. — 407 D, mullus, hominum, l. : nullus hominum. - 413 D, confu vocis et valentissione simo, l. confusione vocis et valentissimo. 420 B, sanctam, 1. : sancia.— 437 D, Casobonus... Claudi, I. : Casaubonus... Claudio. 445 C, liq., . lib. - 446 D, otantis, I.: orantis. - 461 D, vivis, l. : Vivis. 462 D, potere, 1.: petere. 463 A, mnnicipia, l. : municipia. 465 B, inicitiæ qune im, l. : inimicitiæque. - 474 D, pe-, l. per. 475 D, μέγισος, Ι. : μέγιστος.. - 479 D, ανίρους, Ι. : ἀγρίους. - 481 A, creptam, I.: ereptam. · 483 B, afferrit, l.: asserit. Ibid. D, constæ, l. confitæ. - 484 B, sique, I.: si qua. : - Ibid. C, conantar... tenut, I.: conantur... tenus. Ibid. C, digitu, l. : digiti. — Ibid. C, Ilium, !.': alium. 483 B, promorunt, I.: pomorum. 487 B, peccatorem, I.: precatorem. - 488 D, differamas, I.: differamus. 491 B, Est est, I.: est et. - Ibid. D, numerum, l.: munerum. 504 D, Huc, 1. Huic. 514 C, Itut., . : Institut. 537 B, collapse, . : collapsas. 540 A, defendi, I.: defendit. · Ibid. D, Quorum, l. Quos. 533 B, deferendum, I.: deserendum. - 550 C, νίμαις, Ι. : νίκαις. 562 1, λλα, Τ. : ἀλλά. — 570 A, opinior, l. opinor. — Ibid. B, tabo, l.: tabe. — Ibid. C, Iluguatuli, .: linguatuli. — 578 A, præcedent, .: præcedant. 580 A, amen, I.: tamen. 656 D, constabellant, I.: conflabellant. - 659 D, lununculus, I.: lucunculus. — 699 B, Cassani, I.: Cassiani. - 706 D, legum, ad, l. : legum ab. 710 A, dipensat, I.: dispensat. 759 B, Adire, l.: audire. 766 A, Atis, I.: At is. - 813 B, arbitrabantur, l.: arbitrabatur. 858 D, Mariionis, .: Marcionis.-899 B, extorquendem, l. extorquendum. 1149 A, Septimianus, 1.: Septimius. - Ibid. B, Indigitat, I.: Indigitatur. 1175 B, id, l. : 1182 B, peccatorum, 1.: peccatorem. 1199 C, videtis, l.: videsis. 1213 C, καλεῖ εἶται, 1. : καλεῖται. -1266 C, dorminus, . dormimus.

in.

--

[ocr errors]

ADDENDA QUÆ SEQUUNTUR AD LITTERARIOS TERTULLIAN! ANNALES.

ANNO 1702.

Beatus card. Joseph. Mar. Thomasius primum suarum Institutionum Theologicarum vulgavit tomum, in cujus capite edidit librum Tertulliani de Præscriptionibus adversus hæreticos. Rom. in-4°.

ANNO 1769.

Cum easdem Vener. beati Thomasii Institutiones Theologicas antiquorum Patrum recenseret ac denuo in lucem ederet Ant. Franc. Vezzosi, C. R., iterum eodem curante prodiit liber de Præscriptionibus nonnullis, auctus notis quæ sanam sapiunt doctrinam eximiamque eruditioneni. Romæ, ex typogr. Marci Palearimi. In-4°.

ANNO 1840.

Inter Scriptorum Ecclesiasticorum opuscula præcipua

-

quædam Martin. Jos. Routh, S. T. P. collegii S. Magdalenæ Oxon. præses, duos Tertulliani libros, de Oratione nempe ac de Præscriptione hæreticorum, edidit, notisque aliorum et suis ornavit, nec non et novo lectionum ad calcem rejectarum ex Ambros. cod. acceptarum spicilegio adauxit. Edit. altera, Oxon. Dolendum istud eximium opus non, nisi toto hoc nostro opere absoluto, in manus nostras devenisse, cui tamen qualemcumque in tertio tomo, ubi indici, locum dabimus.

ANNO 1843.

Tantum referre nobis licet, eodem tempore quo hæc nostra editio typis mandatur, simul et in lucem suboriri alteram Tertulliani editionem, cur. H. A. Woodham, Cantabr.

Index analyticus amplissimus tomum tertium absolvet.

FINIS TOMI PRIMI.

13
10

« PoprzedniaDalej »