XXII.

Clementis Papa IV. bina rescripta, quibus Petro de Muredine Episcopo Maioricen. concedit ut per simplicem presbiterum pollutas ecclesias reconciliare, et in aliena diœcesi verbum Dei, non requisito diocesani consensu, seminare possit, an. MCCXLVIII. (Vid. pag. 144.)

Clemens

Ex carta origin. in arch. eccl. Maioric.

Episcopus servus servorum Dei. Venerabili fratri Petro, Episcopo Maioricen. salutem et Apostolicam benedictionem. Ne in ecclesis tuæ civitatis et diocesis ex causa divinæ laudis organa diutius suspendantur, quod per aliquem simplicem presbyterum ad hoc ydoneum possis ecclesias ipsas, quæ dedicata non fuerint, facere cum aqua exorciçata lavari, si eas semine vel sanguinis effussione contigit pollui, seu contingat in posterum, liberam tibi auctoritate præsentium concedimus facultatem. Datum Viterbii III. idus junii, pontificatus nostri anno quarto.

Clemens, etc. Venerabili fratri.... Episcopo Maioriccn. salutem, etc. Affectantes præcipue ut nostræ cooperationis auxilio per divinam gratiam salus proveniat animarum, fraternitati tuæ, ut in locis ad quæ te devenire contigerit, diocesanorum locorum ipsorum assensu minime requisito, proponere valeas fidelibus verbum Dei, liberam concedimus auctoritate præsentium facultatem. Datum Viterbi IV. idus junii, pontificatus nostri anno quarto.

XXIII.

Clementis IV. litteræ quibus Jacobo, Regi Maioricarum iniungit ut decimas ab ecclesia Maioricensi plene percipi patiatur, an. MCCXLVIII. (Vid. pág. 144.)

Ex cartor. eccl. Maioric. quod librum. viridem ibi vocant,. fol. 51.

Clemens Episcopus servus servorum Dei. Dilecto filio no

bili viro Jacobo (a) nato carissimi in Christo filii nostri, illustris Regis Aragonum, salutem et Apostolicam benedictionem. Sua nobis venerabilis frater noster Episcopus, et dilecti filii Capitulum Maioric. petitione monstrarunt, quod dudum inter bonæ memoriæ Maioric. Episcopum, et carissimum in Christo filium nostrum, illustrem Regem Aragonum, patrem tuum super decimis insulæ Maioricæ, quæ dé diœcesi Maioricæ existit, materia questionis exorta, tandem inter Episcopum et Regem prædictos, absque consensu ipsius Capituli, quædam compositio intervenit, talis videlicet quod idem Rex duas partes, dictusque Episcopus tertiam partem decimarum perciperent earumdem, si ad hoc assensus accederet Romani Pontificiis, ad quem Maioric: ecclesia inmediate noscitur pertinere. Et licet in compositione huiusmodi eiusdem Rom. Pontificis non intervenisset assensus, tu tamen qui eandem insulam tenes, pretextu talis compositionis dictas duas partes decimarum percipis earundem, in dictorum Episcopi et Capituli ecclesiæ præfatæ non modieum præiudicium et gravamen. Quare præfati Episcopus et Capitulum humiliter petebant a nobis ut providere super hoc eis et eidem ecclesiæ paterna sollicitudine curaremus. Cum itaque decimas suis Dominus exhibendas ministris in signum universalis dominii reservarit, nobilitatem tuam rogandam duximus attentius et hortandam, quatinus eosdem Episcopum et Capitulum ob reverentiam Apostolicæ Sedis et

(a) Filio scilicet Jacobi I. Aragonum Regis, qui regnum Maioricarum a patre re gendum cum comitatibus Ceritaniæ, Rossilionis, etc., uscepit.

nostram libere patiaris cum integritate percipere decimas memoralas, ipsosque sibi dimittas liberas et quietas. Preces nostras in hac parte taliter impleturus, quod exinde tibi a Retributore bonorum omnium perempnis vitæ premium, et a nobis condigna proveniat actio gratiarum. Dat. Viterbii idus junii, pontificatus nostri anno quarto.

XXIV.

Bulla Bonifacii Papæ VIII. (qua insulam Minoricarum ad diocesim Maioricensem pertinere decernit, an. MCCXCV. (Vid. pág. 152.)

Ex origin. in arch. eccl. Maioric.

Bonifacius Episcopus servus servorum Dei. Venerabili fra

tri Poncio, Episcopo Maioricarum, salutem et Apostolicam benedictionem. Cum insula Minoricarum de novo de manibus Sarracenorum erepta, et ad cultum nominis Christiani redacta fore noscatur, et per hoc cuius diocesani Episcopi iurisdictioni eadem insula subiecta esse deberet, hucusque non fuerit ordinatum; nos, nolentes ut deinceps occasione huiusmodi, habitatores eiusdem insulæ circa spiritualia defectum aliquem patiantur, insulam ipsam tibi tamquam proprio diocesano, et episcopali Sedi Maioricarum subesse, ac omnia iura episcopalia; quæ tam ex lege diocesana, quam iurisditionis competunt, ad te tuosque successores Maioricarum Episcopos, qui pro tempore fuerint, in eadem insula pertinere, auctoritate Apostolica decernentes, tibi et eisdem successoribus præsentium tenore concedimus, ut præfata jura omnia exercere libere in perpetuum in prædicta insula valeatis. Tu itaque præfectus ad ista, sic de hominibus ipsius insulæ in spiritualibus tuæ curæ commisis paternam sollicitudinem habeas, quod sicut pastor bonus eis ita præsis ut prosis, ipsique sub tuo salutari ac provido regimine spiritualibus proficiant incrementis. Nulli ergo, etc. Si quis aulem, etc. Datum Anagniæ XV. kal. augusti, pontificatus nostri anno primo.

XXV.

Domini Poncii de Jardino, Episcopi Maioricensis constitutio qua cavetur ne clerici pueros levent de sacro fonte, qui sibi intra tertiam consanguinitatis lineam coniuncti non sint, an. MCCXCVIII. (Vid. pag. 154.)

Ex lib. Constitut. eccl. Maioric.

Quoniam

uoniam inimicus noster non dormit, sed multis multiplices parare festinat insidias, et frequenter ut durius feriat in lucis Angelum se transformat, curandum est provide sic huius vitæ cursum peragere, quod cum venerit non inveniat nos inhermes, sed virtutis incrementis accincti, deiecta huius hostis vesania, mereamur feliciter Sanctorum sedibus collocari. Quo circa nos Poncius Dei gratia Episcopus Maioric. de fratrum nostrorum consilio presenti decreto salubriter statuimus, ut nullus de canonicis nostris seu aliis quibuscumque clericis in nostra civitate vel diocesi constitutis, filios aliquorum sibi non coniunctorum citra tertiam lineam parentelæ audeat de sacro baptismo suscipere, nec sibi ex sacramento huiusmodi compatres facere nec comatres, nisi cum ratione sui oficii voluerit aliquos baptizare. Qui vobis contrarium fuerint, nisi iminente forsitan hiis qui baptizandi fuerint, mortis periculo, et alii inveniri non possint, qui eos de dicto sacro baptismo suscipiant, tamquam nostræ constitutionis violator malivolus, correctione debita ad arbitrium iudicis castigetur. Quod est actum III. non. octob., anno Domini M.CC.LXXXX octavo. Nos Poncius Dei gratia Episcopus Maioric. subscribimus. Ego Bereng. de Cunillis, Archidiac. Maioric. subscribo. Ego Bartolomeus Va lentini, Thesaurarius Maioric. subscribo. Ego Arnaldus de Turri, canonicus et Præpositus Maioric. subscribo. Ego Pe trus de Turricella, canonicus Maioric. subscribo. Signum Jacobi de Marina, notarii publici. Maioric. qui hoc scribi fe-cit et clausit.

XXVI.

D. Poncii de Jardino, Maioricen. Episcopi litteræ, quibus canonicos ecclesiæ suæ certiores facit, Arnaldum de Jardino, fratrem suum ac Dertusensem Episcopum sibi in coadiutorem a se delectum; eaque de re Capituli consensum exquirit, an. MCCCI. (Vid. pag. 156.)

Ex orig. deliberatione Capituli Maioric. in eius arch.

Poncius Dei gratia Episcopus Maioricensis, venerabilibus et

discretis Capitulo eiusdem salutem in Domino Jesucristo. Deflexit sic vires suas homo noster exterior, quod nequaquam adicere possumus ut resurgat. Etenim homo pacis nostræ in quo speravimus, ruit ¡proh dolor! paulisper et corruit, nec iam novit habitatorem quietis, sed in se inquietus reflectitur et donec ad eius terminum, qui Deus est, quietus perveniat, non iam amodo morabitur in quiete. Ob id enim non solum negotia nostra plusquam deceret incompleta deserimus, verum etiam commodis ecclesiæ nostræ Maioricensis cui nos præesse dedit Altissimus, adesse non possumus, nec prodesse. Propter quod mentis nostræ oculis humiliter intuentis ad Deum, ipsiusque veri luminis irradiati fulgoribus, assumpsimus, de vestro firmissime confidentes assensu, in coadiutorem nobis reverendum et karissimum in Christo patrem Dominum Arnaldum Dei gratia Episcopum Dertusen., qui licet propter eius ecclesiæ et sui suorumque negotia multiplicibus curis intentus, nullis ad hoc exhortationibus potuisset induci, zelo tamen tanti amoris quem ad nos habet et habuit, magnaque præcum importunitate devictus condescendit tam benigne quam favorabiliter votis nostris; sicque tam in temporalibus quam in spiritualibus factus est nobis in nostris et ecclesiæ nostræ negotiis coadiutor. Sed ut res ista tam pia, tam salubris et prospera promciorem sortiatur effectum, decet perquam et expedit ut assensus vester super præmissis interveniat et consensus. De quo vos multipliciter deprecamur. Datum apud Bitem prope Dertusam V. idus junii anno Domini M.CCC. primo.