Obrazy na stronie
PDF
ePub

Aut si quod usquam vanitatis mysticæ 1
Nobis colendum est, ipse primus incipe:
Promiscè adora quicquid in terris sacri est,
Deos Latinos, et deos Ægyptios,

2

3

Quis Roma libat, quîs Canopus supplicat.

Venerem precaris? comprecare et simiam.
Placet sacratus aspis Esculapii ?
Crocodilus, ibis, et canes cur displicent?
Appone porris relligiosas arulas,
Venerare acerbum cepe, mordax allium.

Fuliginosi thure placantur Lares,
Et respuuntur consecrata oluscula?
Aut unde major esse majestas focis,
Quàm nata in hortis sarculatis, creditur ?
Si numen ollis, numen et porris inest.

Sed pulchra res est, forma in ære sculptilis.
Quid imprecabor officinis Græciæ,
Quæ condiderunt gentibus stultis Deo
Forceps Myronis, Polycleti malleus

8

Natura vestrûm est atque origo cœlitum.

[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small]

Pars hec; illa pavel saturam serpentibus ibin.

6 « Canes. » Juvénal, ibid. :

7

Oppida tota canem venerantur, nemo Dianam;
Porrum et cepe nefas violare ac frangere morsu.

Nata.» Sous-ent. « majestas (olusculorum.) » Juvénal, ibid. :

O sanctas gentes, quibus hæc nascuntur in hortis
Numina !

" Myron et Polyclète, célèbres statuaires grecs, vivaient tous deux vers l'an 430 avant J.-C.

9

« Natura vestrúm est atque origo, » etc. Voy. Isaïe, ch. xLIV; Baruch, ch. vi,

2

Miror quòd ipsum non sacratis Mentorem 1,
Nec templum et aras ipse Phidias habet,
Fabri deorum, vel parentes numinum :
Qui si caminis institissent segniùs,
Non esset ullus Jupiter conflatilis.

Non erubescis, stulte, pago dedite,
Te tanta semper perdidisse obsonia?
Quæ Dis ineptus obtulisti talibus,
Quos trulla, pelvis, cantharus, sartagines,
Fracta et liquata contulerunt 5 vascula.

Ignosco fatuis hæc tamen vulgaribus,
Quos lana terret discolori in stipite 6,
Quos sæpe falsus circulator decipit:
Quibus omne sanctum est, quod pavendum rancidæ
Edentularum cantilenæ suaserint.

Vos eruditos miror et doctos viros,
Perpensa vitæ quos gubernat regula,
Nescire, vel divina vel mortalia

Quos jure constent: quanta majestas regat
Quicquid creatum est, quæ creavit omnia.

Deus perennis, res inestimabilis,
Non cogitando, non videndo clauditur :
Excedit omnem mentis humanæ modum ",
Nec comprehendi visibus nostris valet,
Extraque et intus implet, ac superfluit.

[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small]

1

Intemporalis ante quàm primus dies,
Esse et fuisse semper unus obtinet:
Lux ipse vera, veri et auctor luminis,
Quum lumen esset, lumen effudit suum :
Ex luce 2 fulgor natus hic est filius.

Vis una Patris, vis et una est Filii,
Unusque ab uno lumine splendor satus,
Pleno refulsit claritatis lumine.
Natura simplex pollet unius Dei,

Et quicquid usquam est una virtus condidit:

Coelum solumque, vim marini gurgitis
Globos dierum noctiumque præsides,
Ventos, procellas, fulgura, imbreș, nubila,
Septentriones, hesperos, æstus, nives,
Fontes, pruinas, et metalla, et flumina ;

Prærupta, plana, montium convallia,
Feras, volucres, reptiles, natatiles,
Jumenta, pecora, subjugales belluas,
Flores, fruteta, germina, herbas, arbores,
Quæ sunt odori, quæque vernant esui.

Hæc non labore et arte molitus Deus,
Sed jussione quam potestas protulit.
Mandavit esse, facta sunt quæ non erant;
Verbo creavit omniformem machinam :
Virtus paterna semper in Verbo fuit.

Cognostis ipsum nunc colendi agnoscite
Ritum modumque; quale sit templi genus,
Quæ dedicari sanxerit donaria;

« Esse et fuisse, » etc. Défi. nition de l'éternité de Dieu. Dieu est un éternel présent, c'est pourquoi il a dit à Moïse, Erode, III, v. 14: « Ego sum qui

sum. »

2

[ocr errors]

« Ex luce, » etc. Saint Paul aux Hébreux, ch. 1, v. 3 : « Qui, quum sit splendor gloriæ, et fi

[blocks in formation]

Quæ vota poscat, quos sacerdotes velit :
Quod mandet illic nectar immolarier1.

Edem sibi ipse mente in hominis condidit
Vivam, serenam, sensualem, flabilem,
Solvi incapacem posse, nec destructilem,
Pulchram, venustam, præminentem culmine,
Discriminatis illitam coloribus.

Illic sacerdos stat sacrato in limine,
Foresque primas virgo custodit Fides,
Innexa crines vinculis regalibus,
Poscit litari victimas Christo et Patri,
Quas scit placere, candidatas, simplices.

Frontis pudorem, cordis innocentiam,
Pacis quietem, castitatem corporis,
Dei timorem, regulam scientiæ,
Jejuniorum parcitatem sobriam,

Spem non jacentem, semper et largam manum.

Ex his amoenus hostiis surgit vapor,
Vincens odorem balsami, thuris, croci,
Auras madentes persicorum aromatum ;
Sublatus inde cœlum adusque tollitur,
Et prosperatum dulcè delectat Deum '.

8

7

Hanc disciplinam quisquis infensus vetat,
Vetat probatum vivere, et sanctum sequi,
Vetat vigorem mentis altè intendere,
Nostrique acumen ignis ad terram vocat,

[merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small]
[ocr errors]

Nec excitari vim sinit prudentiæ 1.

O mersa limo cæcitas gentilium!
O carnulenta nationum pectora !
O spissus error! ô tenebrosum genus,
Terris amicum, deditum cadaveri 2,
Subjecta semper intuens, nunquam supra !

Furorne summus, ultima et dementia est,
Deos putare, qui creantur nuptiis 3?
Rem spiritalem terrulentè quærere;
Elementa mundi consecrare altaribus;
Id quod creatum est, conditorem credere :

Deasciato supplicare stipiti;

Verris cruore scripta saxa spargere;
Aras ofellis obsecrare bubulis 5;

Homines fuisse quum scias quos consecras,
Urnas, reorum morticinas, lambere !

6

Desiste, judex sæculi, tantum nefas
Viris jubere fortibusque et liberis.
Nil est amore veritatis celsius:
Dei perennis numen asserentibus

Nihil est pavori, mors et ipsa subjacet.

2. Les bourreaux martyrisent saint Romain. Celui-ci, pour relever le courage des chrétiens d'Antioche, exprime son mépris pour les tortures, et parle des joies éternelles réservées aux élus.

Scindunt utrumque milites teterrimi

Prudentiæ, »

8 l'intelligence, « Ofellis bubulis, » tranches de bœuf.

les facultés spirituelles.
« Deditum cadaveri, »
clave d'un cadavre.

3

es

« Qui creantur nuptiis, » qui sont créés par des mariages, qui doivent leur existence à la chair. 4 « Scripta saxa, » des pierres qui portent le nom d'un dieu, des idoles de pierre. On immolait un porc particulièrement à Cérès.

[blocks in formation]
« PoprzedniaDalej »