FLACCUS, EX RECENSIONE ET CUM NOTIS ATQUE EMENDATIONIBUS RICHARDI BENTLEII. TOMUS SECUNDUS. Ε Ρ Ι Τ Ι Ο. Ν Ο Υ Α. LIPSIAE, 1826. G. REIMER, A2 1826 Q. HORATII FLACCI EPISTOLARUM L I B E R I. E P I S T O L A I. AD MAECENATEM. Prima dicte mihi, summa dicende camena, Non eadem est aetas, non mens. Veianius, armis 5 Herculis ad postem fixis, latet abditus agro; Ne populum extrema totiens exoret arena. Peccet ad extremum ridendus, et ilia ducat. in hoc sum: Condo, et conpono, quae mox depromere possim. Ac ne forte roges, quo 'me duce, quo lare tuter: Nullius addictus iurare in verba magistri, Nunc agilis fio, et mersor civilibus undis, Et mihi res, non me rebus, subiungere conor. 20 Ut nox longa, quibus mentitur amica; diesque 22 Lenta videtur opus debentibus: ut piger annus VÄ-P.172. v. 21. Vulg. Longa vid. 21. Diesque Longa videtur opus debentibus) Satis inconcinna repetitio, Nox 'longa, dies longa. Quamobrem libens amplector, quod ex vetusto codice protulit Barthius Advers. XXXVII, 19. ga quibus mentitur amica, diesque Lenta videtur opus debentibus, ut pi Ut nox lon 0405 |