Obrazy na stronie
PDF
ePub

klassy, z przeznaczeniem do twierdzy Gdańska, gdzie posunięty na porucznika I klassy, przeniesiony został do pułku artyleryi w Warszawie. Słuchał wykładu geometryi wykreślnéj Liweta professora w szkole aplikacyjnej. W r. 1812 złożył rozkład dzieła swego o geometryi opisowej pod sąd Tow. Przyj. Nauk w Warszawie i otrzymal chlubne pochwały. Zostawszy w r. 1813 adjutantem majorem i ozdobiony krzyżem wojskowym, wystąpił z wojska dla słabości zdrowia i cały czas następny poświęcił geometryi wykreślnej i dla wydoskonalenia się, słuchał kursów instytutu politechnicznego w Paryżu. Powołany na trzy posady, to jest do Petersburga, Warszawy i Krakowa, wybral professurę geometryi przy uniwersytecie jagiellońskim w Krakowie w r. 1816. W r. 1817 wypracował rozprawę o teoryi aeronomii czyli geometryi wykreślnéj. Tom I Teoryi geometryi wykreślnéj przez niego napisany, wyszedł w drukarni wojskowej w Warszawie r. 1822 kosztem rządu, za który otrzymał od cesarza Alexandra I pierścień brylantowy. Pracując nad drugą częścią swego dzieła, umarł w r. 1838 3 kwietnia. Tomu drugiego Geometryi wykreślnéj wyszedł Iszy poszyt w październiku r. 1838. Więcej dotąd nie wyszło.

2) RAFAL SKOLIMOWSKI ur. się d. 24 paźd. 1781, we wsi Skolimowie - Wojnowie w wojew. podlaskiem, ze szlachetnych, staropolskiej cnoty rodziców. W roku 1790 do 1799 oddany do szkół XX. Pijarów w Drochiczynie, słynnych wówczas z doboru nauczycieli i dobrego kierunku. Rząd krajowy wysłał go za granicę swoim kosztem i w tym celu zwiedził Berlin, gdzie jeden rok przebywał, pojechał do Paryża i tu przez dwa lata poświęcił się szczcgólniéj matematyce. W końcu zwiedziwszy Londyn, Amsterdam i inne znakomite stolice po trzechletniej naukowej podróży, z obfitym plonem naukowych wiadomości w r. 1818 powrócił do kraju, aby na ojczystej niwie rozsiać obfite ziarno swych nabytków. Objął zaraz katedrę w uniwer. warszaw. wyższej analitycznéj mechaniki i algebry. Po dwuletnim wy. kładzie, w celu pozyskania stopnia Dra filozofii, napisał

w języku łac. i drukiem ogłosił w r. 1820 rozprawę: Dissertatio inauguralis mathematico philosophica de motu planetarum circa solem etc. str. 8, z jedną tab. figur. W tymże roku ogłosił drugie swe pismo: Rozprawa o wpływie który nauki matematyczne w miarę swych postępów w doskonałości miały i mają na oświatę, odczytana na posiedzeniu publiczném król. warsz. uniwers. na pamiątkę założenia jego przy rozpoczęciu nowego kursu nauk, odbytém 2 paźdz. 1820.

Po usunięciu się z kated. uniwers., powołanym został do wykładu matematyki w nowo otwartej szkole wojskowej aplikacyjną zwanej i tam ćwiczył młodych wojskowych we wszystkich gałęziach nauk matematycznych i zarazem pełnił obowiązki kapelana i duchownego przewodnika tego instytutu. Tu z całą energią sobie właściwą, w obecności wyższych officerów pisał i kreślił z nadzwyczajną szybkością na tablicy, codziennie po dwie godziny i wyjaśniał prawdy matematyczne. Ten dzielny i wyborowy wykład, zwrócił uwagę miejscowej zwierzchności a następnie zyskał szczególne zadowolenie w. ks. Konstantego cesarzewicza; i cały kurs matematyki ks. Skolimowskiego w tej szkole wykładany, kosztem tegoż księcia w kilkudziesięciu exemplarzach dla użytku instytutu był wylitografowanym. Należałoby dziś dzieło to drukiem ogłosić. Od 1825 do 1841 był professorem nauk flozoficznych, naprzód w seminarium główném warszawskiém, a potém w akademii rzymsko-katolickiej i wypracował kilka odmiennych kursów z coraz nowemi pomysłami. Pisał i mówił poprawnie językami prócz rodowitego, łacińskim i francuzkim, a obok tego znał włoski, angielski, grecki, hebrejski i niemiecki. Kurs cały matematyki, z zastosowaniem do praktycznego użytku, zacząwszy od elementarnej aż do wyższej przygotował do druku w XIII temach. W r. 1841 pożyskał pensya emerytalną. Po kilku dniach niemocy umarł dnia 14 kwietnia 1848.

3) L. REMBIELIŃSKI Teorya krzywych iloczynowych. Warsz. 1826.

4) A. O. KAMIEŃSKI wydal: Arytmetyka w 2 częściach Wilno 1826-1827.

5) A. WYRWICz napisał: Początki Algebry dla skól gimnazyalnych Wilno dwie części 1828.

6) P. CHLEBOWSKI i A. TYLMAN przełożyli K. Dupin Geometrya i mechanika sztuk i rzemiosł. Tom I, geometrya. t. II. mechanika. t. III. dynamika, 3 tomy Warsz. 1827

7) HIPPOLIT RUMBOWICZ. Geometrya wykreślna czyli wyklad rzutowych i obrazowych wykreśleń, dodatkiem prawidel oznaczenia cienia i stopniowania światła tak w rzutach jako też w perspektywie, napisana dla użytku uczniów uniwersytec. Warsz. 1829.

8) G. A. HRECZYNA wydał: Początki Algebry Krzemieniec 1830.

9) WICENTY JÓZEFOWICZ profess. instyt. gosp. i leśnistwa w Marymoncie, wydał: Zasady Algebry pr. M. Burdona. Płock 1828. Wykład praktyczny miernictwa i niwellacyi z 7 tablic. Warsz. 1843. Sposoby wyprowadzenia wilgoci z wszelkiego rodzaju zabudowań, oraz o budowie kominów, pieców. Warsz. 1843. Praktyczne nawodnienie łąk wraz z planami do polożenia kraju naszego. Warsz. 1844 Geometrya stosowana do potrzeb gospodarstwa z 5 tablic

Warsz. 1844.

10) KAZIMIERZ WERBUSZ profess. liter. rossyjskiej w Uniw. warszaw. bezimienie wydał: Nauka o powstaniu liczb oraz początkowe wyobrażenia czterech pierwszych działań. Warsz. 1832.

11) FLORYAN ALEXANDER ZUBELEWICZ Ur. 1801. + 8 maa 1859. rodem z Murawy w powiecie wołkowskim gubernii Grodzieńskiej. Po ukończeniu Uniwersytetu warszaws. oddał się zzamiłowaniem kształceniu młodzieży. Przeznaczony na professora handlu w warszawskim politechnicznym instytucie, wy słany był kosztem rządu do Niemiec, Francyi i Anglii, zkąd wrócił w r. 1831. Objąwszy professurę w gimnazium plockiem, potém Realnem warszawskiem, był wzorem przewodników naukowych i prawdziwym przyjacielem uczniów swoich.

Bezzenny, oddający się całą duszą rozszerzeniu światła w kraju, wydał w zawodzie swoim użyteczne dzieła: Przewodnik gieldy, czyli opisanie wszelkich czynności giełdy w handlu papierów publicznych. Warsz. 1833. Rachunkowość handlowa w ważniejszych jej zastosowaniach. Warsz. 1846. O papierach publicznych w ogólności, ze szczegółowym opisem papierów krajowych, ważniejszych zagranicznych instytucyi, które na handel ich wpływują. Warsz. 1843. Wykład praktyczny nauki o podnoszeniu do potęg i wyciągania prwiastków, o postępach i logarytmach z załączeniem tablicy. Warsz. 1848. W pismach czasowych są różne artykuły treści technologicznéj. i t. d. Umysł jego ogarniał cały rozległy obszar piśmiennictwa polskiego i zagranicznego. Był on prawdziwym i szczerym przyjacielem oświaty i postępu. Nawet kreśląc ostatnią swą wolę pamiętał o kształcącej się młodzieży, zapisując część swego księgozbioru warszawskiej bibliotece głównej okręgu nauk. warszawskiego.

12) WINCENTY WRZEŚNIOWSKI wydał: Miernictwo niższe Warsz. 1841. Zasady Algebry Warsz. 1846. Arytmetyka. 1851.

13) ANTONI BARCIŃSKI byly profes. w Gim. Gub. warsz następnie inspektor tegoż gimn. naczelnik kancellaryi w wydziale górnictwa, obecnie Dyrektor żeglugi parowej. Wydał dziela: O giełdzie londyńskiej. Warsz. 1829. O giełdzie paryskiej etc. Warsz. 1832 i 1836. O rachunkowości kupieckiej 3 tomy Warsz. 1833-36. Arytmetyka handlowo-przemysłowa 1835 tom 2 i 3 p. n. Buchhalterya podwójna zastosowana do handlu, bankierstwa, fabryk i gospodartwa wiejskiego. Warsz. 1835. Popularny wykład początków arytmetyki, etc. Warsz. 1843. 2 wyd. 1856.

14) KABOL LIBELT Dr. filozofii wydał: Wykład matematyki dla szkół gimnazyalnych 2 tom. Poznań 1844.

15) TEOFIL ZEBRAWSKI. Kilka zadań z geometryi wykreślnej, jako dodatek do dzieła ś. p. Fr. Sapalskiego, z przykładem zastosowania powierzchni wichrowatych w ciesiolce. Kraków 1847. Początkowe wiadomości z geometryi dla pra

ktycznego użytku. Kraków 1849.

O moście wiszącym własnego pomysłu. Kraków 1841. O przyczynach wykolejania pociągów na drogach żelaznych i środkach zapobieżenia temu. Krak. 1850.

16) AUGUST BERNHARD przełożył Lefebure de Fourey Geometrya wykreślna, poprzedzona wstępem obejmującym teorye lini prostéj i płaszczyzny uważanych w przestrzeni, również Trygonometryą tegoż Autora. Warsz. 1849.

17) JAN KANTY STECZKOWSKI. professor w uniw. krakowskim, wydał: Wykład (elementarny Matematyki Cz. I Arytm. Cz. II. Algebra. Krak. 1851. Cz. III. Geometrya Krak. 1858. Część IV. Trygonometrya prostokreślna i sferyczna. Krak. 1859. Geometrya analityczna, wraz z liniami powierzchniami krzywemi drugiego rzędu. Krak. 1859.

18) HENRYK MUKLANOWICZ napisał i wydał: Trójkątowanie drugiego rzędu. Warsz. 1852.

19) JÓZEF MAZURKOSKI † 6 sierpnia 1859 w Warsz. profess. w szkole powiatowej wydał: Zasady Geometryi Cz. I Planimetrya Cz. II. Solidometria. Warsz. 1853.

20) P. BRZEZIŃSKI. Przyklady algebraiczne obejmu- · jące równania stopnia Igo i drugiego, postępy, równania stopni wyższych służące za wstęp do wyższych gałęzi matematyki. Krak. 1853.

21) NIEWĘGLOWSKι wypracował Geometryą płaską i przestrzeni. Poznań 1855.

22) WITOLD TURNO. Trygonometrya prostolinijna i sferyczna, z najznakomitszych dziel francuzkich i wedle metod i not Niewęgłowskiego. Poznań 1857.

23) JULIUS SZEDLING wydał: Zasady praktycznego miernictwa i niwellacyi z 71 drzeworytami w Warszawie 1859. Przebiegłszy autor pokrótce wiadomości niezbędne z arytmetyki i geometryi opisuje prosto i dokładnie narzędzia miernicze, podaje najprostsze rozwiązania wszelkich zadań mierniczych i zakończa swą pracę, krótkiem ale dostatecznym wykładem niwellacyi.

24) STANISŁAW PRZYSTAŃSKI profess. w akad. medyc.

« PoprzedniaDalej »