adversùm me cogitábant tiárum suárum gloriantur. mala mihi. * Verbum iniquum constituérunt adversùm me : numquid qui dormit, non adjíciet ut resurgat? Etenim homo pacis meæ, in quo sperávi, qui edébat panes meos, * magnificávit super me supplantatiónem. Tu autem, Dómine, miserére meî, et resúscita me; et retribuam eis. * Frater non rédimit, rédi met homo: non dabit Deo placatiónem suam; Et prétium redemptiónis ánimæ suæ : * et laborábit in æternum, et vivet adhuc in finem. Non vidébit intéritum, * cùm víderit sapientes morientes. * Simul insípiens et stultus peribunt, et relinquent aliénis divítias suas. Et sepulcra eórum domus illórum in æternum; tabernácula eórum in progénie et progénie : * vocavérunt nómina sua in terris suis. Et homo, cùm in honóre esset, non intellexit : * comparátus est jumentis insipiéntibus, et símilis factus est illis. Hæc via illórum scándalum ipsis; *et pósteà in ore suo complacébunt. Sicut eves in inferno pósiti sunt : * mors depascet eos. Et dominabuntur eórum justi in matutino ;*et auxílium eórum veterascet in inferno à glória eórum. Verumtamen Deus rédimet ánimam meam de manu ínferi, * cùm accéperit me. DIVISIO PSALMI 48. NE timúeris, cùm dives factus fúerit homo, *et cùm multiplicáta fúerit glória domûs ejus. |