Nunc

AD SODALES.

lunc est bibendum, nunc pede libero. Pulsanda tellus; nunc Saliaribus

Ornare pulvinar Deorum

Tempus erat dapibus, sodales.

Antehac nefas depromere Caecubum

Cellis avitis; dum Capitolio

Regina dementes ruinas,

Funus et imperio parabat

Contaminato cum grege turpium
Morbo virorum, quidlibet impotens
Sperare, fortunaque dulci

Ebria. Sed minuit furorem

Vix una sospes navis ab ignibus;
Mentemque lymphatam Mareotico
Redegit in veros timores

Caesar, ab Italia volantem

Remis adurgens, (accipiter velut
Molles columbas, aut leporem citus.

Venator in campis nivalis

Haemoniae) daret ut catenis

Fatale monstrum: quae generosius

Perire quaerens, nec muliebriter

Expavit ensem, nec latentes

Classe cita reparavit oras;

Ausa et iacentem visere regiam
Vultu sereno, fortis et asperas

Tractare serpentes, ut atrum

Corpore combiberet venenum,

Deliberata morte ferocior:

Saevis Liburnis scilicet invidens
Privata deduci superbo

Non humilis mulier triumpho.

52

Q. HOR. FLACCI CARM. LIB. I. 38.

ODE XXXVIII.

AD

MINISTRVM.

Persicos odi, puer, apparatus:
Displicent nexae philyra coronae;
Mitte sectari, rosa quo locorum

Sera moretur.

Simplici myrto nihil allabores
Sedulus, curo: neque te ministrum
Dedecet myrtus, neque me sub arta
Vite bibentem.

HORATII FLACCI

CARMINVM

LIBER SECVNDVS.

ODE I.

AD ASINIVM POLLIONEM.

Motum ex Metello consule civicum,

Bellique caussas, et vitia, et modos,
Ludumque Fortunae, gravesque

Principum amicitias, et arma

Nondum expiatis uncta cruoribus,
Periculosae plenum opus aleae,
Tractas, et incedis per ignes
Suppositos cineri doloso.

Paullum severae Musa tragoediae
Desit theatris: mox, ubi publicas
Res ordinaris, grande munus

Cecropio repetes cothurno,
Insigne maestis praesidium reis,
Et consulenti, Pollio, curiae;
Cui laurus aeternos honores

Dalmatico peperit triumpho.

Iam nunc minaci murmure cornuum
Perstringis aures: iam litui strepunt:
Iam fulgor armorum fugaces

Terret equos, equitumque vultus.

Audire magnos iam videor duces
Non indecoro pulvere sordidos,

Et cuncta terrarum subacta,

Praeter atrocem animum Catonis.

Juno, et Deorum quisquis amicior
Afris inulta cesserat impotens

Tellure, victorum nepotes

Rettulit inferias Iugurthae.

Quis non Latino sanguine pinguior
Campus sepulcris impia proelia
Testatur, auditumque Medis

Hesperiae sonitum ruinae?

Qui gurges, ant quae flumina lugubris
Ignara belli? quod mare Dauniae
Non decoloravere caedes?

Quae caret ora cruore nostro?

Sed ne, relictis, Musa procax, iocis,
Ceae retractes munera naeniae:

Mecum Dionaco sub antro

Quaere modos leviore plectro.