Cornicis vetulae temporibus Lycen:

Possent ut iuvenes visere fervidi,

Multo non sine risu,

Dilapsam in cineres facem.

ODE

XIV.

A D

AVGVST V M.

Qua

uae cura Patrum, quaeve Quiritium, Plenis honorum muneribus tuas,

Auguste, virtutes in aevum

Per titulos, memoresque fastos
Aeternet? O, qua sol habitabiles
Illustrat oras, maxime principum,
Quem legis expertes Latinae
Vindelici didicere nuper,

Quid Marte posses: milite nam tuo
Drusus Genaunos, implacidum genus,
Breunosque veloces, et arces

Alpibus impositas tremendis

Deiecit acer plus vice simplici:
Maior Neronum mox grave praelium
Commisit, immanesque Rhaetos
Auspiciis pepulit secundis;

Spectandus, in certamine Martio,

Devota morti pectora liberae
Quantis fatigaret ruinis:

Indomitas prope qualis undas.

Exercet Auster, Pleiadum choro
Scindente nubes, impiger hostium
Vexare turmas, et frementem

Mittere equum medios per ignes.

Sic tauriformis volvitur Aufidus,
Qui regna Dauni praefluit Appuli,
Quum saevit, horrendamque cultis
Diluviem meditatur agris:
Vt barbarorum Claudius agmina
Ferrata vasto diruit impetu;

Primosque, et extremos metendo,

Stravit humum, sine clade victor:

Te copias, te consilium, et tuos
Praebente Divos. Nam, tibi quo die
Portus Alexandrea supplex,

Et vacuam patefecit aulam,

Fortuna lustro prospera tertio
Belli secundos reddidit exitus;
Laudemque, et optatum peractis
Imperiis decus arrogavit.

Te Cantaber non ante domabilis,

Medusque, et Indus, te profugus Scythes Miratur, o tutela praesens

Italiae, dominaeque Romae:

Te, fontium qui celat origines,

Nilusque, et Ister, te rapidus Tigris,

Te belluosus qui remotis

Obstrepit Oceanus Britannis:
Te non paventis funera Galliae,
Duraeque tellus audit Iberiae:
Te caede gaudentes Sicambri

Compositis venerantur armis.

ODE XV.

Phoebus volentem proelia me loqui,
Victas et urbes, increpuit lyra,
Ne parva Tyrrhenum per aequor

Vela darem. Tua, Caesar, aetas
Fruges et agris rettulit uberes ;
Et signa nostro restituit Iovi,
Derepta Parthorum superbis

Postibus; et vacuum duellis Ianum Quirini clausit; et ordinem Rectum evaganti frena licentiae Iniecit, emovitque culpas,

Et veteres revocavit artes;
Per quas Latinum nomen, et Italae
Crevere vires, famaque, et imperî
Porrecta maiestas ad ortum

Solis ab Hesperio cubili.
Custode rerum Caesare, non furor
Civilis, aut vis exiget otium;
Non ira, quae procudit enses,
Et miseras inimicat urbes.

Non, qui profundum Danubium bibunt,
Edicta rumpent Iulia, non Getae,

Non Seres, infidive Persae,

Non Tanain prope flumen orti.

164 Q. HOR. FLACCI CARM. LIB. IV. 15.

Nosque et profestis lucibus, et sacris,
Inter iocosi munera Liberi,

Cum prole, matronisque nostris,
Rite Deos prius apprecati,

Virtute functos, more patrum, duces,
Lydis remixto carmine tibiis,

Troiamque, et Anchisen, et almae

Progeniem Veneris canemus.