Praelectiones theologicae quas in Collegio Romano S.J. haebat Joannes Perrone, Tom 81843 |
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
absque adversus Ambrosius anathema apostolis Augustinus Baptis Baptismi Baptismum Bellarm card Catechismus catholici Chri Christus circa coena Conc concilio concilio Tridentino concilium Confessionis Confirmationis constat cujus debent Deus DIFFICULTATES diss doctrinam ecclesia catholica ecclesiae edit ejusdem ejusmodi episcopi Epist esset Etenim Eucharistia fide fidei fideles fuisse haereticis hanc Hinc hujus sacramenti hunc ibid infantes Innocentius inquit ipsi ipsis ipsum Joan juxta Matth Missae necessitate nempe neque omnibus pane panem panis pariter pascha passim patet patres patrum peccata peccatorum Poenit Poenitentiae porro posse potest potestatem prae praeterea praxi presbyteris proinde PROPOSITIO propterea protestantes protestantium prout quis dixerit quoad ratione Resp sacerdotes sacra sacramentum Sacrificium saltem sanguinem sanguis scilicet scribit sensu seqq sess sine siquidem sive sola solum specie Spiritus tamen tanquam Tertullianus timor tract Tridentinum verba verbis vere verum καὶ τὸ τοῦ
Popularne fragmenty
Strona 259 - Ab ortu enim solis usque ad occasum, magnum est nomen meum in gentibus, et in omni loco sacrificatur, et offertur nomini meo oblatio munda : quia magnum est nomen meum in gentibus, dicit Dominus exercituum.
Strona 195 - Si quis dixerit, in sacrosancto Eucharistiae sacramento remanere substantiam pañis et vini una cum corpore et sanguine Domini Nostri Jesu Christi, negaveritque mirabilem illam et singularem conversionem totius substantiae pañis in corpus et totius substantiae vini in sanguinem, manentibus dumtaxat speciebus pañis et vini, quam quidem conversionem catholica Ecclesia aptissime transubstantiationem appelat, an. s. (anathema sit)», Concilio tridentino (Denzinger, Enchiridion, núm. 884); «pañis...
Strona 59 - Hanc concupiscentiam, quam aliquando Apostolus peccatum appellat, sancta Synodus declarat Ecclesiam Catholicam nunquam intellexisse peccatum appellari, quod vere, et proprie in renatis peccatum sit, sed quia ex peccato est, et ad peccatum inclinat. Si quis autem contrarium senserit; anathema sit.
Strona 337 - Cumque natura hominum ea sit, ut non facile queat sine adminiculis exterioribus ad rerum divinarum meditationem sustolli ; propterea pia mater Ecclesia ritus quosdam, ut scilicet quaedam submissa voce, alia vero elatiore, in Missa pronuntiarentur, instituit.
Strona 474 - Luc. 10, 34. simul et manna est, ') quia cum Scripturae sacrae scientia in boni rectoris pectore, si est virga districtionis, sit et manna dulcedinis. Hinc David ait: Virga tua et baculus tuus, ipsa me consolata sunt.
Strona 424 - Et quicumque dixerit verbum contra filium hominis, remittetur ei; qui autem dixerit contra spiritum sanctum, non remittetur ei neque in hoc saeculo neque in futuro.
Strona 360 - Domini Salvatoris : Accipite Spiritum sanctum : quorum remiseritis peccata, remittuntur eis ; et quorum retinueritis, retenta sunt: non esse intelligenda de potestate remittendi et retinendi peccata in Sacramento Poenitentiae, sicut Ecclesia Catholica ab initio semper intellexit; detorserit autem, contra institutionem hujus Sacramenti, ad auctoritatem praedicandi Evangelium ; anathema sit.
Strona 351 - Et siquid aliud hujusmodi animadverti potest, totum hoc genus rerum liberas habet observationes : nec disciplina ulla est in his melior gravi prudentique Christiano, quam ut eo modo agat, quo agere viderit ecclesiam ad quam forte devenerit. Quod enim neque contra fidem, neque contra bonos mores esse convincitur, indifferenter est habendum ; et propter eorum inter quos vivitur societatem, servandum est.
Strona 439 - Si quis dixerit, claves Ecclesiae esse datas tantum ad solvendum, non etiam ad ligandum, et propterea sacerdotes, dum imponunt poenas confitentibus, agere contra finem clavium et contra institutionem Christi; et fictionem esse, quod, virtute clavium sublata poena aeterna, poena temporalis plerumque exsolvenda remaneat: anathema sit [cf.
Strona 232 - Praterea declarat, hanc potestatem perpetuo in Ecclesia fuisse, ut in Sacramentorum dispensatione, salva illorum substantia, ea statueret, vel mutaret, quae suscipientium utilitati seu ipsorum Sacramentorum venerationi, pro rerum, temporum, et locorum varietate, magis expedire judicaret.