per ipfum factus eft, & Mundus eum non cognovit. In propria venit, & fui eum non receperunt. Quotquot autem receperunt eum, dedit eis poteftatem, filios Dei fieri, his, qui credunt in nomine ejus qui non ex fanguinibus, neque ex voluntate carnis, neque ex voluntate viri, fed ex Deo nati funt. ET VERBUM CARO FACTUM EST, & habitavit in nobis, & vidimus gloriam ejus, gloriam quafi Unigeniti a Patre plenum gratiæ, & veritatis. R. Deo gratias.

Hic afpergat Aqua benedicta infantem, & aftantes, & moneat patrinos de ipforum cura, & officio, & tandem baptizatum in libro defcribat.

ORDO

ORDO

ADMINISTRANDI SACRAMENTUM

S

PENITENTIÆ.

ACERDOS, confeffiones aditurus, ante omnia, mentem fuam ad Deum elevare debet, illum orans, ut rite, ac recte tantum SACRAMENTUM adminiftret, ipfumque unum Deum præ oculis habeat.

Ac ut fidelium mentes magis huic Sacramento tam neceffario afficiantur; Sacerdos, qua majori potuerit, decentia, ac frequentia,illud adminiftrabit. Quapropter indutus fuperpelliceo, & ftola, tempori accommodata, Dominicis, & aliis feftis diebus. in Confeffionali, loco decenti, in Ecclefia collocato, fedebit, frequentiufque, faltem diebus Quadragefimæ, & Adventus, & quibufdam aliis, folemniores dies feftos præcedentibus, adeuntium Confeffionibus affiduum fe fe exponet.

Tunc autem recte fuo fungetur Officio, fi quinque, Confeffario neceffaria, habuerit: Poteftatem fcilicet, fcientiam, prudentiam, bonitatem, & figillum.

CONFESSARIO,

De Poteftate.

ONFESSARIO, ut Pœnitentiæ SACRAMENTUM poffit adminiftrare, duplex poteftas eft neceffaria: una ordinis, ut nempe fit actu Sacerdos altera jurifdictionis, quæ itidem duplex eft, ordinaria fcilicet, & delegata: ordinaria, quæ per

be

beneficii animarum curam habentis collationem confertur: delegata, quæ tum ab Ordinario conceditur, tum a Parocho ab eo dem Ordinario approbatis datur.

De Scientia.

CIAT Confeffarius quænam fint peccata necne, quæve mortalia, aut venialia fint, difcernere.

Non judicet aliquid mortale, nifi certo fciat effe mortale. Noverit peccatorum circunftantias, eas fcilicet, quæ peccatum veniale reddunt mortale: eas quæ fpeciem mutant, vel multiplicant quæque in eadem fpecie valde gravius illud reddunt.

Noverit peccata tum famæ, tum pecuniæ, aut damni illati reftitutioni obnoxia: contractus licitos, illicitos, ufurarios, fimoniacos, injuftos.

Vincula, a quibus non poteft abfolvere, ac propterea cafus refervatos, cenfuras, notas, irregularitates, vota, a quibus abfolve re, difpenfare, feu illa commutare refpective non valet. Cafus iterandæ Confeffionis, qui fcilicet funt.

Ex parte pœnitentis: cum ipfe, excommunicatione innodatus, non prævia excommunicationis abfolutione, a peccatis abfolvitur. Ex parte Confeffarii: quando non habet poteftatem, de qua fupra; quando eft cenfura aliqua, publice denuntiata, nominatim irretitus, vel publicus Clerici percuffor; quando ignorantia tam fupina laborat, ut nefciat confcientiam poenitentis judicare.

Ex parte contritionis: quando accedit pœnitens abfque debita deteftatione peccati, vel propofito in futurum illud cavendi. Ex parte Confeffionis: quando in Confeffione aliquod peccatum mortale, fcienter, abfque jufta caufa, ocultavit.

Ex parte tandem fatisfactionis: quando ad Confeffionem cum intentione non parendi Confeffario in iis, in quibus tenetur, pœnitens accedit.

Denique memoria teneat veteres Canones pœnitentiales, qui hic inferius, ad finem formæ Abfolutionis Sacramentalis, fummatim defcribuntur, ut ad eorum normam, quoad fieri poteft, pœnitentibus fatisfactionem injungat, ne fi forte peccatis conniveat, & indulgentius cum pœnitentibus agat, leviffima quædam opera pro graviffimis delictis injungendo, alienorum peccatorum particeps efficiatur.

De

1

De Prudentia,

RUDENS fit Sacerdos tum in peccantium vulneribus per

P fcrutandis, & in remediis adhibendis , tum in vulneribus

pertractandis, ne forte ipfe, vel pœnitens incaute tentationis occafionem fubeat. Sit igitur

Confeffor dulcis, affabilis, atque fuavis:

Prudens, difcretus, mitis, pius, atque benignus.

Dum de rebus inhoneftis in Confeffione agit, verbis utatur ho neftis, & pœnitentem iifdem uti doceat, quorum velamine rerum turpitudo tegatur; fatis enim eft, id, quod dicitur, intelligi (a).

Interrogationes ne fiant fuper non interrogandis, cauteque femper procedat, ne qua ratione forte pœnitens de modo peccandi inftruatur; quinimo, quoad fieri poteft, de pœnitentis ore, vel ex ejufdem difpofitione, vel certe ipfe Confeffarius ex induftria peccata eliciat (b).

Quod fi forte in Confeffione horribile peccatum aliquod audierit; non fpuat, nec faciem torqueat, aut fignum aliquod faciat quo peccatorem deterreat, vel rubore, feu verecundia confundat, quo reliqua peccata timeat revelare, aut aftantibus fufpicionem peccati confeffi injiciat (c).

Confeffiones, fed præfertim mulierum, in Ecclefiis, loco aperto ita audiantur, ut ambo pariter & pœnitens, & Confeffor palam confpiciantur, inter quos etiam media tabula cum foramine, cui Cratis lignea, vel ferrea impofita fit, intercedat, & quo brevius poterit, refque patiatur, cum mulieribus præcipue fe expediat.

Cum vero magna populi multitudo ad Confeffiones confluit ; illos, qui prius accefferunt, prius etiam, nulla habita ratione cu jufcunque, audiat : præferre tamen aliquando debet eos, quorum converfionem, & progreffum in via falutis ad majorem Dei gloriam redundare cognoverit.

De Bonitate.

ONFESSARIUS fit, quantum cum Domino poterit, ab o mini labe mundus, nulla hunc immunditia polluat, qui hoc

Co

(a) Confit. tit. 6. cap. zz. [b] Ibidem. [c] Ibidem.

fufce

fufcepit officii, ut in alienis quoque cordibus pollutionis maculas tergat; quia neceffe eft, ait D. Gregorius (a), ut effe munda ftudeat manus, quæ diluere aliorum fordes curat, ne tacta queque deterius inquinet, fi fordida in fe mens lutum tenet. Namque adeo morum probitas, Confeffario convenit, ut qui, exiftens in peccato mortali, Sacramentum pœnitentiæ adminiftret, novo se reatu, facrilegii fcilicet, implicet, nifi contritione faltem adjuvetur: e contra vero, qui probitate confpicuus fit, aptius divinæ Bonitatis inftrumentum, hominem ad divinam gratiam recipien-dam difponendo,, evadit..

D

De Sigillo..

Emum Confeffarius, adeo, occulta, quæ in Confeffione audi-vit, retinere debet, ut, ex quacunque caufa, & quocun-. que periculo, fibi imminente, aliquod eorum nequeat revelare. De licentia tamen pœnitentis,, ex aliqua rationabili, causa, illud interdum facere licebit..

His conditionibus Sacerdos inftructus, confeffiones: pœniten-tium audire aggrediatur, ac tum quidem. tria præcipue tempora obfervabit, quibus refpective quædam exequi conabitur: ante Confeffionem fcilicet, in Confeffione, & poft Confeffionem..

H

Ante Confeffionem..

fiduciam

Umaniffime in primis pœninentem excipiet,, quo illi præbeat, ut fibi vulnera fua omnia aperiat,, ftultamque illorum removeat: verecundiam, qua impediti, peccata confiteri non audént..

Curet, ut pœnitens decenti corporis fitu,. utroque fcilicet ge-nu flexo, nudoque capite, tamquam is, qui divino, Tribunali fefifterit, judicandum fe habeat..

Rudes doceat fanctæ Crucis fignum facere,. & Orationem Do-minicam, Salutationem: Angelicam, & Symbolum Apoftolorum cum ipfis dicat, Articulofque Fidei, fcitu neceffarios, ac Decalogi. Præcepta fummatim illis tradat, tempufque ad ea perfecte difcenda indicat, feque illos dimiffurum impofterum a Confeffione,. objurgando, moneat, fi per eorum negligentiam fteterit,, quomi-nus id perficiant..

(a) Pafto. p. 2. cap. 2

Con-