Oratio. Mnipotens fempiterne Deus, confolator optime, dulcis hofpes animæ, dulce refrigerium, atque etiam in fletu folatium, exaudi propitius preces noftras, auctor ipfe pietatis, & præta, ut quod utiliter, & fideliter petimus, efficaciter confequamur. Per Dominum noftrum Jefum Chriftum Filium tuum, &c. R. Amen. N. Dominus vobifcum. R. Et cum fpiritu tuo. W. Benedicamus Domino. V. Fidelium animæ per mifericordiam Dei requiescant in pace. R. Amen. DE D E SACRAMENTO C MATRIMONI I. UM nagna, & multa commoda ad Chriftianam proveniant focietatem, fi fideles doctrinam, & fanctitatem Matrimonii & cognitam habeant, & inviolatam fervent; idcirco curent omni diligentia Parochi, ut, quæ de Matrimonio tum a facris Doctoribus, tum maxime a facrofancto Concil. Trident. & Cath. Rom. traduntur, in promptu habeant, præcipue vero pauca hæc, quæ quia magis opportuna vifa funt, Parochis præfertim junioribus, qui non adeo in adminiftratione Sacramentorum verfati funt, proponenda judicavimus. P De nomine Matrimonii, & ejus duplici ratione. > RIMUM igitur fefe offert explicandum Matrimonii nomen, quod quidem a Matre deductum est quoniam propterea nubere debet potiffimum mulier, ut mater fiat. Dicitur, & conjugium a conjungendo, eo quod cum legitimo viro mulier quafi ad idem jugum adftringatur. Nuptiæ tandem a nubendo, quoniam puellæ olim, pudoris caufa, fe vellabant (a). Matrimonium autem dupliciter confideratur, primo modo ut eft in officium naturæ, & fic a Deo Optimo Max. inftitutum fuit illis verbis: Crefcite, &multiplicamini, &c. ipfe vero primus humani generis parens divino afflatus fpiritu pronunciavit, cum di [a] Cathechifm, Rom, de Sacram' Matrimon, xit: xit: Hoc nunc os ex offibus meis, & caro de carne mea, &c. (a) Altero modo confideratur Matrimonium ut Sacramentum eft, & fic a Chrifto Domino in Lege nova fuit inftitutum, ut effet non folum contractus humanus in officium naturæ, & remedium culpæ, ut antea, fed præterea fignum rei facræ; commemorati vum nimirum unionis infolubilis Chrifti fponfi cum Ecclefia fponfa demoftrativum gratiæ præfentis, quam ex opere operato non ponentibus obicem virtute divina confert, & fignificat: prognofticum beatificæ cum Deo unionis in Patria (b). Gratia porro illa, quam nobis ipfe Chriftus, venerabilium Sacramentorum auctor & inftitutor, fua Paffione promeruit, & conjugalem illum amorem perficit, & infeparabilem conjugum unitatem confirmat, & conjuges ipfos fanctificat, habilefque, & idoneos reddit ad fancte procreandos, & ad religiofe educandos ex Matrimonio fufceptos liberos; efficitque tandem, ut ex radice, & arbore fic fanctificata filii etiam, tanquam fructus, provenientes & fancti fint, & Deo grati (c). De Matrimonio igitur ea ratione, qua Sacramentum eft, quia fic ad Parochos pertinet, ea, quæ fequuntur intelligenda erunt. M De Definitione Matrimonii. ATRIMONIUM igitur, ut Sacramentum eft, omiffis innumeris pene aliis a facris Doctoribus allatis definitioni bus, feu defcriptionibus, ita poteft breviter deffiniri Matrimo nium eft Sacramentum, quo fit maris, & fœminæ conjunctio individuam vitæ confuetudinem retinens. Dicitur Conjunctio, quia in hoc maxime confiftit propria vis, & ratio Matrimonii: Maris, & fœminæ, cum utriufque fit neceffarius confenfus per verba, feu nutus, aut quocunque alio modo fufficienter expreffus: Individuam, &c. Infolubili namque vinculo vir, & uxor fibi in vicem obligantur (d). Quamvis autem in vero Matrimonio, ut Catechifmus Roma nus ait, hæc omnia infint; confenfus interior; pactio externa verbis expreffa; obligatio, & vinculum, quod ex ea pactione ef ficitur; & conjugum copulatio, qua Matrimonium confumatur: nihil tamen horum Matrimonii & vim, & rarionem habet, nili (a) Conc. Trid. feff. 24. Doftr. de Sacram. Matrim. [b[ Ger. 2. (c) Cox..Trid. sess. 24.cap. (d) Mag. fent. 4. dift. 26. Nav, de 7. Sacr. Eccl. 22. 1 15. nifi obligatio illa, & nexus, qui conjunctionis vocabulo fignificatus eft (a). Ꮩ De Materia, & Forma Matrimonii. ERBA, feu figna, quibus mutuus contrahentium confenfus exprimitur,funt fibi invicem materia, & forma. Quare multi Doctores dicunt, verba, feu figna, quæ a priore contrahente proferuntur, effe materiam, quæ verò a pofteriore, effe formam (b). Μ' De Miniftro. 'INISTER conficiens Sacramentum Matrimonii funt ipfi contrahentes; is enim eft Sacramenti Minifter, qui formam applicat, feu qui verba formæ pronunciat, & Sacramentum perficit (c). Præfentia tamen Parochi, & duorum, vel trium teftium post Concilium Trident. ad valorem contractus neceffaria eft; fic enim ftatuit facrum Concilium: Qui aliter, quam præfente Parocho, vel alio Sacerdote de ipfius Parochi, feu Ordinarii licentia, & duobus, vel tribus teftibus, Matrimonium contrahere attentabunt, eos fancta Synodus ad fic contrahendum omnino inhabiles reddit, & hujufmodi contractus irritos, & nullos effe decernit (d).. Verba autem illa, Ego vos in Matrimonium conjungo. In nomine Patris, & Filii, & Spiritus Sancti. Amen: quæ a Parocho, tanquam Ecclefiæ Miniftro, ad auctorizandum Matrimonium adhibito, ex facri Concilii Tridentini decreto, & ex antiquo Ecclefiæ Veron. ritu, proferri debent, non funt forma effentialis Matrimonii, fed fignificant, vel conjunctos vos effe declaro, vel approbo veftram conjunctionem, aut quid fimile. F De fine, & effectu Matrimonii. INIS Matrimonii eft triplex bonum ipfius: Proles, filiorum fcilicet procreatio, & religiofa educatio: Fides, fidelitas nimirum illa, qua conjuges fidem maritalem, & fanctum conugii fœdus inviolatum, & illæfum fervare tenentur: Sacramen tum, [a] De Sacr. Mat· feft. 3. (b) Bellarmin. lib. 1. de Matr. c. 6. Francifs. Viæ.quæft.245. de Saramen. Sotus d. 26, 9z. art. 3. & alii. Idem innuit D. Tho. 4. dift. 26. q. 2. art 1. Ad primum, ~ fecundum, & alii. (c) Doût. proxime citati. [d] Seffion, 24. Deor, de Ref. Matr,cap_1. rum, hoc eft Matrimonii vinculum, quod nunquam diffolvi poteft, quodque non modo Matrimonii bonum eft, verum etiam multa alia, & maxima fecum affert bona. Effectus autem, & fructus præcipuus Sacramenti Matrimonii eft gratia gratum faciens, cujus virtute vir, & uxor fanctificati, & ad fui ftatus obeunda munera, ut dictum eft, idonei, & adevitanda peccata fortiores, & ad diaboli tentationes fuperandas promptiores efficiuntur. De Perfonis Matrimonium contrahentibus. ULTÆ in iis, qui pie, & utiliter, ut Christianos decet, M Sacramentum hoc fufcipere intendunt, requiruntur condi tiones. Etas legitima in primis, quæ in mafculis eft annorum quatuordecim completorum, in fœminis duodecim item completorum. Omnia præterea abeffe debent ab iis, qui contrahere Matrimo nium volunt, impedimenta; nam, qui fcienter contrahunt, peccant graviffime. Peccato etiam mortali careant oportet, qui contrahunt, ne in aliud gravius fic contrahendo, non fine maxima Sacramenti injuria, incidant: poterunt tamen, fi Confeffioni non erit locus, contritione juvari. Quamquam tutiffimum illud erit, quod & in hac Civitate, & Dioecefi noftra laudabili confuetudine receptum eft, & hortatur facrofan&ta Tridentina Synodus, ut nimirum conju ges antequam contrahant, vel faltem triduo ante Matrimonii confumationem fua peccata diligenter confiteantur, & ad Sanctiffi mum Euchariftiæ Sacramentum pie accedant (a). Sint etiam fponfi, & fponfæ maxima cum animi pietate, acreligione difpofiti, & cum recta intentione accedant contrahendi: nimirum propter ea præcipue, quæ commemorata funt, conju gii bona; fancta fi quidem res eft Matrimonium, atque divina. Cum vero maxime nefarium fit Matrimonii violare libertatem; jure prohibet Sacrofanéta Tridentina Synodus omnibus, cujufcun que gradus, dignitatis, & conditionis exiftant, fub anathematis pœna ipfo facto incurrenda, ne quovis modo directe, vel indire te fubditos fuos, vel quofcunque alios cogant, quominus libere Matrimonia contrahant. Sciant tamen filiifamilias, & filiæ, l [a] Self, 24.6. 1. de Mate. cet |