PATROLOGIÆ CURSUS COMPLETUS SIVE BIBLIOTHECA UNIVERSALIS, INTEGRA, UNIFORMIS, COMMODA, OECONOMICA, OMNIUM SS. PATRUM, DOCTORUM SCRIPTORUMQUE QUI AB EVO APOSTOLICO AD USQUE INNOCENTII III TEMPORA FLORUERUNT; RECUSIO CHRONOLOGICA OMNIUM QUÆ EXSTITERE MONUMENTORUM CATHOLICÆ TRADITIONIS PER DUODECIM JUXTA EDITIONES ACCURATISSIMAS, INTER SE CUMQUE NONNULLIS CODICIBUS MANUSCRIPTIS COLLATAS, PERQUAM DISSERTATIONIBUS, COMMENTARIIS LECTIONIBUSQUE VARIANTIBUS CONTINENTER ILLUSTRATA; OMNIBUS OPERIBUS POST AMPLISSIMAS EDITIONES QUE TRIBUS NOVISSIMIS SECULIS DEBENTUR ABSOLUTAS INDICIBUS PARTICULARIBUS ANALYTICIS, SINGULOS SIVE TOMOS, SIVE AUCTORES ALICUJUS MOMENTI CAPITULIS INTRA IPSUM TEXTUM RITE DISPOSITIS, NECNON ET TITULIS SINGULARUM PAGINARUM MARGINEM SUPERIOREM OPERIBUS CUM DUBIIS TUM APOCRYPHIS, ALIQUA VERO AUCTORITATE IN ORDINE AD TRADITIONEM DUOBUS INDICIBUS GENERALIBUS LOCUPLETATA: ALTERO SCILICET RERUM, QUO CONSULTO, QUIDQUID EDITIO ACCURATISSIMA, CETERISQUE OMNIBUS FACILE ANTEPONENDA, SI PERPENDANTUR: CHARACTERUM NITIDITAS, OPERUM RECUSORUM TUM VARIETAS TUM NUMERUS, FORMA VOLUMINUM PERQUAM COMMODA SIBIQUE IN TOTO OPERIS DECURSU CONSTANTER SERIES PRIMA, IN QUA PRODEUNT PATRES, DOCTORES SCRIPTORESQUE ECCLESIÆ LATINÆ ACCURANTE J.-P. MIGNE, Cursuum Completorum IN SINGULOS SCIENTIÆ PATROLOGIE TOMUS XII. S. EUSEBII VERCELLENSIS, FIRMICI MATERNI, S. PHILASTRII, TOMUS UNICUS. PARISIIS, VENIT APUD EDITOREM, IN VIA DICTA D'AMBOISE, PRES LA BARRIERE D'ENFER. 1845. EUSEBII EPISCOPI VERCELLENSIS OPERA OMNIA, NUNC PRIMUM CURA QUA PAR ERAT REDACTA. EDITIONEM AUSPICATUR MAXIMEQUE COMMENDAT EUSEBII EVANGELIUM CUM VARIIS VERSIONIS ITALE CODICIBUS COLLATUM, SIVE EVANGELIARIUM QUADRUPLEX LATINÆ VERSIONIS ANTIQUÆ, JUXTA MEMORATISSIMAS BLANCHINI VERONENSIS LUCUBRATIONES RECOGNITUM ET EXPRESSUM ; CUI, POST RELIQUA SANCTI EUSEBII OPUSCULA, ACCEDUNT FIRMICI MATERNI NECNON SANCTI PHILASTRII OPERA OMNIA, AD EXQUISITAS F. MUNTERIS ET P. GALEARDI EDITIONES CASTIGATA ET EMENDATA. TOMUS UNICUS. PARISIIS, EXCUDEBAT VRAYET, IN VIA DICTA D'AMBOISE, PRES LA BARRIERE D'ENFER, OU PETIT-MONTROUGE. 1845. ERRATA. Col. 83, lin. 17 (ascendendo): ; leg. 6.-Col. 125, 129, 133, 137, in titulo superiori. ad episcopum Gurcensem; leg. ad Musellium.-Col. 981, lin. 5 (ascendendo): præmium; leg. proœmium.—Col. 1004, lin. 28 (ascendendo): Αναλίσκονται ; leg. ἀναλίσκωνται. - Col. 1015, lin. penult. : «"Λοιβής τε κνισσῆς τε τὸ γὰρ λάχομεν γέρας » ἡμεῖς, λέγοντες, leg. : « Λοιβής τε κνισσῆς τε, τὸ γὰρ λάχομεν γέρας ἡμεῖς, » λέγοντες. Col. 1020, lin. 5 (ascendendo) : νέφος; leg. νέφος. Col. 1050, lin. 8 (ascendendo) : oi; leg. oi. Col. 1033, lin. 7 (ascendendo) : Ispanλ; leg. 'Ispanja.— Col. 1031, ¡in, ult. : ádny; leg. ¿òny. Col. 1035, lin. 18 (ascendendo): atvo;; leg. aivo;. — Ibid., lin. 17 (ascendendo): in passione; leg. in Passione.— Ibid., lin. 17-15 : Eira ἐκβληθείς..... τοῦ ἄδου. θεωρεῖ. της leg. Εἶτα ἐκβληθείς... τοῦ ᾅδου. θεωρεῖ.. τη. Ibid., lin. 44-12 : Σήμερον..... χαλκας.... οιδηρούς... ωση ψιλός; ley. Σήμερον... χαλκάς..... σιδηρούς. ὡς ψιλός. col. 1038, lin. 26 (ascendendo) : δρακων ταύρου; leg. δράκων ταύρου. Ibid., lin. penult. : δράκων ; leg. δράκων. Col. 1039. lin. 22-21 (ascendendo) : άλλ' τις τῆς ἑορτῆς ἀντρωπον, leg. ἀλλ ̓... τίς.... τῇ doptň.. ávépomov. — Col. 1054, lia. 9 (ascendendo); Bochortus; leg, Bochartus.—Col. 1216, lin. 1 : repræsentationem; leg. repensationem. 971 1049 PROLEGOMENAa AD EVANGELIUM EUSEBII VERCELLENSIS. EPISTOLA DEDICATORIA AD JOANNEM V, LUSITANIE REGEM. fa B Sistunt se tibi, Joannes magne, quatuor sacrosancta Jesu A paupertatis tenax. Pace reddita sub Constantino, auctisque Christi Evangelia totidem laterculis distributa ad normam mirificorum Origenis Adamantii Tetraplorum. Regium solium per epistolam aditurus, rudi scribendi genere non terreor; quoniam, sicul qui apud te pro dignitate audent dicere, magnitudinem tuam ignorant; ita qui quoquo modo non audent, ignorant humanitatem. Ab antiquissimis usque temporibus mos fuit rerum memorabilium monumenta mandata litteris, in libros redigere, atque offerre principibus viris; quia neque aliquid inchoatur, nisi, post Deum, verit imperator, ut olim affatus est Valentinianum II Augustum Flavius Vegetius Renatus, cum suos ei obtulit Commentarios. Et quoniam ex rebus humanis nihil est prœclarius, quam de republica bene mereri, in magna erit laude ponendum tua, quod in regiam tutelam susceperis labores meos, utilitatis aliquid allaturos. Exhibent enim vulgatam illam latinam Italam versionem, antehac ineditam, quæ, principio nascentis Ecclesiæ a nescio quo apostolorum æquali sapienter elaborata, obtinebat, ante divinam beati Hieronymi Bibliothecam, in Italiæ primum, mox Africæ, atque Galliæ Ecclesiis. Ejus loca apud sanctos Patres sæculorum primitivorum habentur, visuntur, lucent ; præsertim apud Cyprianum Carthaginiensem, Hilarium Pictaviensem, Luciferum Calaritanum, Zenonem Veronensem, Gaudentium Brixianum, Victorem Afrum, Ambrosium Mediolanensem, Hieronymum Stridonensem, Leonem, et Gregorium Magnum. Sanctus vero Augustinus Italam tanti fecit, ut eam prætulerit cæteris, ob verborum tenacitatem, cum perspicuitate sententiæ. Quem testem meliorem quærimus, ut omnibus palam fiat, quanta in ejus lectione vis, atque utilitas habeatur ? Latuit hic thesaurus usque in hodiernam diem in scriniis et tabulariis nonnullarum insignium ecclesiarum cathedralium, ex quibus ego, vel primus effodi, vel manu amicorum longe doctissimorum C accepi nunc vero erumpens in lucem sub regiis auspicis tuis, profert nova simul, et vetera, codices nempe (quis crederet?) aureo argenteoque pigmento nitidissime scriplos, sumptibus regum munificorum, in membranis purpureis, quas remotissima antiquitas, quatuordecim etiam sæculorum consecravit. Tum longinqua ætas suam habebit immobilem firmitatem ex speciminibus characterum, qui in tabulis æreis stylo descripti sunt cum nativis lineamentis suis, ut testes sint temporum, nuntii veritatis; atque commonstrent sæcula antiquariorum, velut æra chronologiam. Non primo, nec altero Christi sæculo videntur fuisse in uɛu magnifica hæc divinarum Scripturarum volumina, auro, argentoque descripta, cum adhuc esset Ecclesia apostolicæ divitiis, magni imperatoris exemplo, qui codices sacros a |