PATROLOGIÆ

CURSUS COMPLETUS, SEU BIBLIOTHECA UNIVERSALIS, INTEGRA, UNIFORMIS, COMMODA, OECONOMICA, OMNIUM SS. PATRUM, DOCTORUM SCRIPTORUMQUE ECCLESIASTICORUM,

SIVE LATINORUM, SIVE GRÆCORUM, QUI AB ÆVO APOSTOLICO AD TEMPORA CONCILII TRIDENTINI (ANNO 1216) PRO LATINIS, ET CONCILII FLORENTINI (ANN. 1439) PRO GRÆCIS FLORUERUNT :

RECUSIO CHRONOLOGICA OMNIUM QUÆ EXSTITERE MONUMENTORUM CATHOLICÆ TRADITIONIS PER QUINDECIM PRIMA

ECCLESIÆ SÆCULA ET AMPLIUS,

JUXTA EDITIONES ACCURATISSIMAS, INTER SE CUMQUE NONNULLIS CODICIBUS MANUSCRIPTIS COLLATAS, PERQUAM DILIGEN-
TER CASTIGATA; DISSERTATIONIBUS, COMMENTARIIS, VARIISQUE LECTIONIBUS CONTINENTER ILLUSTRATA; OMNIBUS
OPERIBUS POST AMPLISSIMAS EDITIONES QUÆ TRIBUS NOVISSIMIS SÆCULIS DEBENTUR ABSOLUTAS DETECTIS, AUCTA;
INDICIBUS PARTICULARIBUS ANALYTICIS, SINGULOS SIVE TOMOS SIVE AUCTORES ALICUJUS MOMENTI SUBSEQUENTI-
BUS, DONATA, CAPITULIS INTRA IPSUM TEXTUM RITE DISPOSITIS, NECNON ET TITULIS SINGULARUM PAGINA-
RUM MARGINEM SUPERIOREM DISTINGUENTIBUS SUBJECTAMQUE MATERIAM SIGNIFICANTIBUS, ADORNA-
TA; OPERIBUS CUM DUBIIS, TUM APOCRYPHIS, ALIQUA VERO AUCTORITATE IN ORDINE AD

TRADITIONEM ECCLESIASTICAM POLLENTIBUS, AMPLIFICATA;
DUCENTIS ET AMPLIUS LOCUPLETATA INDICIBUS AUCTORUM SICUT ET OPERUM, ALPHABETICIS, CHRONOLOGICIS, STATI-
STICIS, SYNTHETICIS, ANALYTICIS, ANALOGICIS, IN QUODQUE RELIGIONIS PUNCTUM, DOGMATICUM, MORALE, LITUR-
GICUM, CANONICUM, DISCIPLINARE, HISTORICUM, ET CUNCTA ALIA SINE ULLA EXCEPTIONE; SED PRÆSERTIM
DUOBUS INDICIBUS IMMENSIS ET GENERALIBUS, ALTERO SCILICET RERUM, QUO CONSULTO, QUIDQUID
NON SOLUM TALIS TALISVE PATER, VERUM ETIAM UNUSQUISQUE PATRUM, NE UNO QUIDEM OMISSO,
IN QUODLIBET THEMA SCRIPSERIT, UNO INTUITU CONSPICIATUR; ALTERO SCRIPTURÆ
SACRÆ, EX QUO LECTORI COMPERIRE SIT OBVIUM QUINAM PATRES ET IN QUIBUS OPERUM
SUORUM LOCIS SINGULOS SINGULORUM LIBRORUM S. SCRIPTURÆ VERSUS, A PRIMO

GENESEOS USQUE AD NOVISSIMUM APOCALYPSIS, COMMENTATI' SINT:
EDITIO ACCURATISSIMA, CÆTERISQUE OMNIBUS FACILE ANTEPONENDA, SI PERPENDANTUR CHARACTERUM NITIDITAS,
CHARTÆ QUALITAS, INTEGRITAS TEXTUS, PERFECTIO CORRECTIONIS, OPERUM RECUSORUM TUM VARIETAS,
TUM NUMERUS, FORMA VOLUMINUM PERQUAM COMMODA SIBIQUE IN TOTO PATROLOGIÆ DECURSU CONSTANTER
SIMILIS, PRETII EXIGUITAS, PRÆSERTIMQUE ISTA COLLECTIO, UNA,

METHODICA ET CHRONOLOGICA,
SEXCENTORUM FRAGMENTORUM OPUSCULORUMQUE HACTENUS HIC ILLIC SPARSORUM, PRIMUM AUTEM
IN NOSTRA BIBLIOTHECA, EX OPERIBUS ET MSS. AD OMNES ÆTATES, LOCOS, LINGUAS FORMASQUE

PERTINENTIBUS, COADUNATORUM.

SERIES LATINA PRIOR.
IN QUA PRODEUNT PATRES, DOCTORES SCRIPTORESQUE ECCLESIÆ LATINÆ

A TERTULIANO AD INNOCENTIUM III :

ACCURANTE J.-P. MIGNE,

Bibliothecæ Cleri universæ,
SIVE CURSUUM COMPLETORUM IN SINGULOS SCIENTIÆ ECCLESIASTICÆ RAMOS EDITORE.

PATROLOGIÆ TOMUS LXXII.
JOANNES PAPA III, S. MARTINUS, BRACARENSIS EPISC., S. GERMANUS, PARISIENSIS EPISC.,

S. DOMNOLUS, CENOMANENSIS EPISC., S. RADEGUNDIS, BENEDICTUS PAPA I,
LICINIANUS, CARTHAGINENSIS EPISC, PELAGIUS PAPA II, ET ALŢI NUMERO TRZIECIM,

TOMUS UNICUS.

PARISJIS,
APUD GARNIER FRATRES, EDITORES ET J.-P. MIGNE SUCCESSORES,

IN VIA DICTA AVENUE-DU-MAINE, 189, OLIM CHAUSSÉE-DU-MAINE, 127

1878

JOANNIS III, BENEDICTI I

SUMMORUY PONTIFICUM

OPERA OMNIA.

INTERMISCENTUR

S. MARTINI, S. Domnoli, S. VERANI, S. AUNARII, S. LEANDRI, LICINIANI, Sedati, Maril, JOANNIS

QUORUM EPISCOPATU SEDES BRACARENSIS, CENOMANENSIS, CABELLITANA,
AUTISSIODORENSIS, HISPALENSIS, CARTHAGINENSIS, BITERRENSIS, AVENTICENSIS,

ARELATENSIS ILLUSTRATÆ SUNT,

NECNON

SANCTI GERMANI

PARISIENSIS EPISCOPI
S. RADEGUNDIS, S. ARIGII, FLORIANI, JOANNIS BICLARENSIS,

VITAM MONASTICAM PROFESSORUM

AC DEMUM

Cogitosi, ANTONINI PLACENTINI, LUCULENTII, ANONYMI

SCRIPTA QUÆ EXSTANT UNIVERSA
AD S. GERMANI OPUSCULA IN APPENDICIS VICEM ACCEDENTIBUS PRETIOSISSIMIS ANTIQUÆ LITURGIÆ
MONUMENTIS, INTER QUÆ LOCUM PRINCIPEM OBTINENT MABILLONII LIBRI TRES DE LITURGIA GALLICANA.

TOMUM CLAUDIT

SYNTAGMA LEGUM DECRETORUMQUE SELECTORUM QUIBUS SIVE REGES SIVE IMPERATORES, SEXTO
PRÆSERTIM SÆCULO, SESE REBUS ECCLESIASTICIS INGESSERUNT AUT SUAM IN DEUM PIETATEN TESTATI SUNT.

TOMUS UNICUS

VENIT 10 FRANCIS GALLICIS.

PARISIIS,
APUD GARNIER FRATRES, EDITORES ET J.-P. MIGNE SUCCESSORES,

IN VIA DICTA AVENUE-DU-MAINE, 189, OLIM CHAUSSÉE-DU-MAINE, 127.

1878

QUÆ IN HOC TOMO LXXII CONTINENTUR.

.

.

JOANNES PAPA III. Epistolae et Decreta.

Col.

9 S. MARTINUS, DUMIENSIS EPISC. Opuscula septem.

21 S. GERMANUS, PARISIENSIS EPISC. Epistola ad Brunichildem

77 Privilegium monasterii S. Germani

81 Expositio brevis antiquæ liturgiae Gallicanæ..

83 Appendix ad opera S. Germani, varia monumenta liturgica continens, inter quæ principem locum obtinet Mabillonii opus de liturgia Gallicana

99 S. DOMNOLUS, CENOMANENSIS EPISC. S. Domnoli Vita et Testamentum

629-651 S. RADEGUNDIS. S. Radegundis Vita et Testamentum. .

651-681 BENEDICTUS PAPA I. Epistolæ .

Ibid. LICINIANUS, CARTHAGINENSIS EPISC. Epistolæ duæ

637 S. VERANUS, CABELLITANUS EPISC. Sententia de castitate servanda .

701 PELAGIUS PAPA II. Epistolæ et Decreta.

Ibid. S. AUNARIUS, AUTISSIODORENSIS EPISC. Relatio concilii ab Aunario celebrati. ..

761 Aunarii et Stephani abbatis epistolæ amabææ .

767 SEDATUS, BITERRENSIS EPISC. Homilia de Epiphania.

771 Sermones duo (hìc tantum memorati).

773 S. AREGIUS. Vita et Testamentum (hic tantum memorata).

Ibid. COGITOSUS. Vita S. Brigidae virginis.

775 MARIUS, AVENTICENSIS EPISC. Chronicon. ..

793 LUCULENTIUS. Commentarii in aliquot Novi Testamenti partes .

803 JOANNES, ARELATENSIS EPISC. Epist. ad virgines monasterii Sanctæ Mariæ.

859 JOANNES, BICLARENSIS ABBAS. Chronicon.

863 S. LEANDER, HISPALENSIS EPISC. Regula.

873 Homilia in laudem Ecclesiæ. .

893 ANTONINUS PLACENTINUS. Itinerarium.

897 FLORIANUS ABBAS. Epistola ad S. Nicetiam

917 ANONYMUS. Appendix ad Eusebii Chronicon (hìc tantum memorata).

919 SEXTI SÆCULI SUPPLEMENTUM. . Syntagma decretorum, præceptionum ac edictorum præcipuorum, quibus sive imperatores sive reges scse rebus ecclesiasticis ingesserunt . .

Ibid.

Clichy. – Ex-typis Paul Dupont, 12 via dicta Bac-d'Asnières (1706, 2-8).

ANNI DOMINI DLX-DLXXII*,

JOANNES PAPA

III.

(Mansi, Collect. Concil.)

VITA JOANNIS III,

Ex Libro Pontificali.

(Nota. Labbæo esse tribuendum qnidquid, uncinis [] conclusum, non cod. Lucensi nominatim tribuitur.)

Joannes (a) natione Romanus de patre Anastasio A illustri (Cod. Luc., illustrio), sedit annos duodecim

NOTE SEVERINI BINII. (a) Die 27 mensis Junii, anno Christi Redemptoris exsilii bellum dictaret, visibili ictus plaga ex hac 559, qui est Justiniani imperatoris 33, in locum vita excessit, » Quando nimiruin annis triginta octo Pelagii subrogatus fuit Joannes hujus nominis papa et mensibus octo imperium administrasset. tertius, postquam sedes apostolica tribus mensibus Corrupticolæ sive Severiani, et Aphthardocitæ et viginti quinque diebus pastore orbata et viduata sive Incorruptibiles, qui erant duarum Eutychianafuisset. His temporibus Theodomirus, post filium rum sectarım diversi sectarii, his temporibus inter suum in transportatione reliquiarum sancti Martini se contligebant. Corrupticolæ affirmabant (quod hæmiraculose sanatum, ab Arianismo ad fidem catho reticum est) Christum habuisse carnem corruptibilem licam est conversus. Gens Pictorum, in Britannia et passionibus ex necessitate obnoxiam, ut nequainsula commorantium, per sanctum Columbanum ad quam se ab his liberum reddere potuerit. Aphtharfidem Christi perducta fuit (Beda de Gestis anglicis, docitæ contra docebant Christi carnem (quod non libro uni cap. 4). Belisarius anno 3 pontificatus Joannis minus erroneum est) sua natura incorruptibilem et . in suspicionem conjurationis adductus, a Justiniano passionum expertem fuisse , tamen quando volebat, imperatore, omnium scriptorum testimonio, in ordi eam passionibus subjicere potuisse. Horum de incornem redactus fuit; eamque sue impietatis pænam ruptione venenosam sententiam Justinianus non incurrit, de qua supra dixi in notis ad vitam Silverii, tantum imbibit, sed etiam inconsulta sententia epiquem ille innocentem injuste relegaverat. Post obi scoporum, edicto publico, ut refert Evagrius lib. sv tum Childeberti regis, Clotarius germanus illius frater cap. 38, stabilivit et contirmavit ; ita ut exsilii pæregnum accepit; ejectisque filiabus Childeberti, so- B nam incurreret quisquis contra suam hac de re opilus totius Francici regni monarchia potitus fuit. Hic nionem sentiret. Nullo metu exsilii aut mortis procum Parisios venisset, ibique repente in morbum hibente, Anastasius Antiochiæ episcopus edicto incidisset, ideo quod sanctum Germanum ejus civi- imperatoris contradixit. Justinianus eum sine dubio tatis episcopum contempsisset, per ejusdem sancti gravi pana relegationis punivisset, nisi ultione diGermani contactum miraculose sanitatem recuperavit vina percussus, in proposito suo exsequendo morte (Fortunatus in Vita sancti Germani apud Surium, etc.). præventus fuisset. Facti hujus turpissimi illum in

Res compluribus delictis obnoxius, ob incestás extremis penituisse, atque Eutychium, quem relenuptias a Nicetio Trevirensi, quem relegaverat sæpe gaverat, ab exsilio revocari mandasse, non citra monitus et excommunicatus, obiit. Defuncto illo, probabilitatem a plurimis asseritur ex eo, quod sanquatuor illius filii, nempe Charibertus, Chilpericus, ctus Gregorius papa una cum Patribus synodi vi Guntheramus et Sigebertus regnum vicissim inter se aliisque pluribus eum nominet imperatorem piæ partiti fuerunt, anno post natum Christum 363 [imo memoriæ, quando illius alibi mentionem facit. Ut ut 561, aut 562), postque obitum Clodovei regis 51. sit, non immerito respuit Ecclesia illa Justiniani

Justinianus imperator, qui se divinis rebus plus scripta et constitutiones, quas de usuris, ecclesiis, nimio immiscuit, quique pontificium munus inferen personisque ecclesiasticis arroganter nimis edidit. dis legibus ecclesiasticis, iisque exigendis, et in rele Suidas tradit illum litterarum imperitum ac plane gandis episcopis, sibi arroganter assumpsit, cum analphabetum fuisse. Quod si verum est, affirmari hæreticis velamento pacis et concordiæ familiarius debet, quod sicut Triboniani fuerunt leges civiles, quain oportebat agere consuevit, a Theodoro illo

С nequissimo Cæsaræ Cappadociæ archiepiscopo Ori

ita etiam Theodori Cæsariensis fuerint illa scripta

atque edicta de fide, quæ sub nomine Justiniani genista et occulto Eutychiano, in errorem Aphthar vulgata leguntur. Justinus ex sorore Justiniani nedocitarum sive incorruptibilium justo Dei vindicis pos, prout illi Eutychius episcopus ante triennium permissu inductus, et specioso Incorruptibilis no prædixerat, defuncto Justiniano successit : insignia mine deceptus, exsecrabilem et detestabilem hære imperii non prius accepit, quam ad templum prosim in ecclesiam induxit, eorumque, quibuscum gressus pias preces fudisset. A patriarcha Joanne liberius vivebat, venena pestilentissima imbibit. Re benedictus, coronatus, et in solio collocatus, absosistentei suæ sententiæ Eutychium Constantinopo lutis acclamationibus ad populum orationem habuit, litanum episcopum exsiliis multavit : cumque «Ana ante cujus initium frontem signo crucis obsignavit. stasii, inqnit Nicephorus lib. xvii cap. 31, sacerdo De fide catholica edictum edidit. Quæ sane maxima tumque ejus, qui eodem cum illo ardore flagrabant, laude digna forent, si non admodum in voluptatibus

* Auctoribus quos in hoc tomo recudimus, locum ante Gregorium Turonensem vindicabat ordo chronologicus : quia vero paucis tantum annis ab illo distabant, justumque poterat ex ipsius operibus incunctanter coalescere volumen, cum plerisque aliorum opusculis nonnisi per longas investigationnm vel transcriptionum ambages potiri liceret, sanctum Episcopum præponere non dubitavimus, licentiæ dubio procul innocuæ facilem apud lectores veniam hubituri. EDIT, PATROL. LXXII.

1

388