ψά σοι· ὧν ἐστι τὰ ὀνόματα· Μωυσέως πέντε. Γένεσις, ̓́Εξοδος, Λευιτικὸν, ̓Αριθμοί, Δευτερονόμιον. Ἰησοῦς Ναυῆ, Κριταὶ, Ρούθ, βασιλειῶν τέσσαρα, Παραλειπομένων δύο. Ψαλμῶν Δαβίδ, Σολομώντος Παροιμίαι, ἡ καὶ Σοφία, Εκκλησιαστὴς, Ασμα ασμάτων, Ἰώβ. Προφητῶν, Ἠσαΐου, Ἱερεμίου. τῶν δώδεκα ἐν μονοβίβλῳ. Δανιὴλ, Ἰεζεκιήλ, Εσδρας.-In Epist. ad Onesimum, ap. Euseb. Eccles. Hist. iv. c. 26. ORIGEN, A. D. 200.-(Who does not receive one of them.) .... ... Οὐκ ἀγνοητέον δ' εἶναι τὰς ἐνδιαθήκους βίβλους, ὡς Ἑβραῖοι παραδιδόασιν, δύο καὶ εἴκοσι . . . εἰσὶ δὲ αἱ εἴκοσι δύο βίβλοι καθ' Εβραίους αἴδε . . .. (1) Γένεσις ; . . . (2) Εξοδος, (3) Λευιτικὸν (4) Αριθμοί . . . . (5) Δευτερονόμιον. . . . (6) Ἰησοῦς υἱὸς Ναυή. —(7) Κριταὶ, Ροὺθ παρ ̓ αὐτοῖς ἐν ἑνὶ .... (8) βασιλειῶν πρώτη δευτέρα, παρ' αὐτοῖς ἓν Σαμουὴλ—(9) βασιλειῶν τρίτη τετάρτη ἐν ἑνὶ .... (10) Παραλειπομένων πρώτη δευτέρα ἐν ἑνὶ . . . . (11) Εσδρας πρῶτος καὶ δεύτερος ἐν ἑνὶ—(12) βίβλος Ψαλμῶν-(13) Σου λομῶντος Παροιμίαι-(14) Εκκλησιαστής-(15) Ασμα ασμάτων— (16) Ἡσαΐας-(17) Ἱερεμίας σὺν Θρήνοις καὶ τῇ ἐπιστολῇ ἐν ἑνὶ (18) Δανιήλ-(19) Ιεζεκιήλ (20) Ἰὼβ—(21) Εσθήρ. (By some accident here is omitted, τῶν δώδεκα ἐν ἑνὶ necessary to complete the number δύο καὶ εἴκοσι.) Ἔξω δὲ τούτων ἐστὶ τὰ Μακκαβαϊκὰ ... In Expositione primi Psalmi, apud Eusebium, Hist. Eccles. lib. vi. c. 25. Edit. Reading. Cantab. 1720, 290. pp. 289 The Compiler of the 85th Canon of the ante-Nicene Code. Circ. 250. The copies of this canon differ from one another, so that it is impossible to speak positively as to its contents, further than this, that all copies exclude Tobit, Baruch, Wisdom of Solomon, and Ecclesiasticus, or Wisdom of Sirach, allowing this last only to be read as something beyond the Testament (ἔξωθεν). One copy ad mits Judith, and some admit Maccabees, but this last is not in the oldest collection of these canons, that, namely, of John of Antioch. Εστω ἡμῖν πᾶσι κληρικοῖς καὶ λαϊκοῖς βιβλία σεβάσμια καὶ ἅγια· τῆς μὲν παλαιᾶς διαθήκης, Μωυσέως πέντε, Γένεσις, Έξοδος, Λευϊτικόν, Αριθμοί, Δευτερονόμιον. Ἰησοῦ υἱοῦ Ναυῆ, ἔν· Ρουθ, ἔν· Βασιλειῶν, τέσσαρα, Παραλειπομένων τῆς βίβλου τῶν ἡμερῶν, δύο. Εσδρα, δύο. Εσθήρ, ἕν [Μακκαβαίων τρία.] Ἰώβ, ἕν. Ψαλτηρίου, ἕν. Σολομῶντος τρία Παροιμίαι Εκκλησιαστής: Ασμα Ασμάτων. Προφητῶν δεκαδύο. Ἠσαΐου, ἕν. Ἰερεμίου, ἔν. Ἰεζεκιήλ, ἔν. ἔν, Δανιήλ. Εξωθεν δὲ ὑμῖν προσιστορείσθω μανθάνειν ὑμῶν τοὺς νέους τὴν σοφίαν τοῦ πολυμαθοῦς Σιράχ.-Labbé and Cossart, Conc. i. 44. EUSEBIUS, A.D. 315. Speaking of Melito's Catalogue, he observes Ἐν δὲ ταῖς γραφείσαις αὐτῷ ἐκλογαῖς, ὁ αὐτὸς κατὰ τὸ προοίμιον ἀρχόμενος τῶν ὁμολογουμένων τῆς παλαιᾶς διαθήκης γραφῶν ποιεἶται κατάλογον· ὃν καὶ ἀναγκαῖον ἐνταῦθα καταλέξαι ἡγούμεθα. -Eccles. Hist. iv. c. 26. ATHANASIUS, A.D. 340.-(Who rejects all but Baruch.) Τὰ τῆς παλαιᾶς διαθήκης βιβλία κβ'. εἰσιν· ὅσα καὶ τὰ παρ' Εβραίοις στοιχεῖα. Γένεσις, "Εξοδος, Λευιτικὸν, Αριθμοί, Δευτερονόμιον, Ἰησοῦς, Κριταὶ, Ροὺθ, Βασιλειῶν δ'. βίβλοι β'. Παραλει πομένων β'. βίβλος μία, "Εσδρα β'. βιβλία α'. Ψαλμοὶ, παροιμίαι, προφῆται ιβ'. βιβλίον ἕν· εἶτα Ησαίας, Ιερεμίας, σὺν Βαρούχ, θρηνοῖς καὶ ἐπιστολαῖς, Ἰεζεκιὴλ καὶ Δανιὴλ. . . . . Βιβλία ἀκανόνιστα μὲν, ἀναγινωσκόμενα δὲ, σοφία Σαλομῶντος, Σιράχ, Ἐσθὴρ, Ἰουδήθ, Τωβίας.—Epist. in Alex. Aristeni Epp. quæ dicuntur Canonica, Synopsi. Beveridge's Pandect, ii. See also the Paris Edition of Athanasius. 1627. ii. p. 39. .... HILARY, A.D. 354.—(Who does not receive one of them.) "Et ea causa est, ut in viginti duos libros lex Testamenti Veteris deputetur, ut cum literarum numero convenirent. Qui ita secundum traditiones veterum deputantur, ut Moysi sint libri quinque, Jesu Nave sextus, Judicum et Ruth septimus, primus et secundus Regnorum in octavum, tertius et quartus in nonum, Paralipomenon duo in decimum sint, sermones dierum Esdræ in undecimum, Salamonis Proverbia, Ecclesiastes, Canticum Canticorum in tertium decimum, et quartum decimum, et quintum decimum, duodecim autem Prophetæ in sextum decimum, Esaias deinde et Jeremias cum Lamentatione et Epistola, sed et Daniel et Ezechiel, et Job et Hester, viginti et duum librorum numerum consumment. Quibusdam autem visum est, additis Tobia et Judith, viginti quatuor libros secundum numerum Græcarum literarum connumerare.”—Prolog. in Lib. Psalm. § 15. Edit. Wirceburg. A.D. 1785, p. 145. EPIPHANIUS, A. D. 368.-(Who does not receive one of them.) Εἴκοσι γὰρ καὶ δύο ἔχουσι στοιχείων νοήματα. Πέντε δέ εἰσιν ἐξ αὐτῶν διπλούμεναι. διὸ καὶ αἱ βίβλοι κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον, εἴκοσι δύο μὲν ἀριθμοῦνται, εἴκοσι ἑπτὰ δὲ εὑρίσκονται, διὰ τὸ πέντε ἐξ αὐτῶν διπλοῦσθαι. συνάπτεται γὰρ ἡ Ῥοὺθ τοῖς Κριταῖς, τὸ ἀριθμεῖται παρ' Εβραίοις μία βίβλος. συνάπτεται ἡ Πρώτη τῶν Παραλειπομένων τῇ δευτέρᾳ, καὶ λέγεται μία βίβλος. συνάπτεται ἡ πρώτη τῶν βασιλειῶν τῇ δευτέρᾳ, καὶ λέγεται μία βίβλος. συνάπτεται ἡ τρίτη τῇ τετάρτῃ, κ. λ. μ. β. οὕτως γοῦν σύγκεινται αἱ βίβλοι ἐν πεντατεύχοις τέταρσι, καὶ μένουσιν ἄλλαι δύο στεροῦσαι· ὡς εἶναι τὰς ἐνδιαθέτους βίβλους οὕτως· πέντε μὲν νομι κας, (1) Γένεσιν, (2) Εξοδον, (3) Λευιτικόν, (4) Αριθμούς, (5) Δευτερονόμιον αὕτη ἡ Πεντάτευχος καὶ ἡ νομοθεσία. πέντε γὰρ στιχήρεις, (6) ἡ τοῦ Ἰὼβ βίβλος, εἶτα (7) τὸ Ψαλτήριον, (8) Παροιμίαι Σαλαμώντος, (9) Ἐκκλησιαστής, (10) Ασμα ασμάτων. εἶτα ἄλλη Πεντάτευχος. τὰ καλούμενα γραφεία, παρὰ τισὶ δὲ ̔Αγιόγραφα λεγόμενα, ἅτινά ἐστιν οὕτως (11) Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ βίβλος, (12) Κριτῶν μετὰ τῆς Ρούθ, (13) Παραλειπομένων πρώτη μετὰ τῆς δευτέρας, (14) βασιλειῶν πρώτη μετὰ τῆς [δευτέρας (15) βασιλειῶν τρίτη μετὰ τῆς] τετάρτης. αὕτη τρίτη πεντάτευχος. ἄλλη πεντάτευχος, (16) τὸ δωδεκαπρόφητον, (17) Ησαΐας, (18) Ιερεμίας, (19) Ἰεζεκιήλ, (20) Δανιήλ. καὶ αὕτη ἡ Προφητικὴ πεντάτευχος. ἔμειναν δὲ ἄλλαι δύο, αἵτινές εἰσι τοῦ Εσδρᾶ μία καὶ αὕτη λογιζομένη, καὶ ἄλλη βίβλος ἢ τῆς Ἐσθῆς καλεῖται. ἐπληρώθησαν οὖν αἱ εἴκοσι δύο βίβλοι κατὰ τὸν ἀριθμὸν τῶν εἰκοσιδύο στοιχείων παρ' Εβραίοις. αἱ γὰρ στιχήρεις δύο βίβλοι ἥ τε τοῦ Σολομῶντος, ἡ Πανάρετος λεγομένη, καὶ ἡ τοῦ Ἰησοῦ τοῦ υἱοῦ Σιράχ, ἐκ γόνου δὲ τοῦ Ἰησοῦ, τοῦ καὶ τὴν σοφίαν Εβραϊστὶ γράψαντος, ἣν ὁ ἔκγονος αὐτοῦ Ἰησοῦς ἑρμηνεύσας Ελληνιστὶ ἔγραψε. καὶ αὗται χρήσιμοι μέν εἰσι, καὶ ὠφέλιμοι, αλλ' εἰς ἀριθμὸν ῥητῶν οὐκ ἀναφέρονται.— (De Mens. et Ponder.) § 4. Edit. Petav. Colon. 1682. ii. p. 161, 162. THE FATHERS IN THE COUNCIL OF LAODICEA, A.D. 367. Canon 60, (confirmed by the fourth General Council, Chalcedon, Can. 1.), which only receives Baruch, and not even that, according to some copies. Όσα δεῖ βιβλία ἀναγινώσκεσθαι τῆς παλαιᾶς διαθήκης, Γένεσις κόσμου, ̓́Εξοδος Αἰγύπτου, Λευιτικὸν, ̓Αριθμοί, Δευτερονόμιον, Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ, Κριταὶ, Ρούθ, Ἐσθὴρ, Βασιλειῶν πρώτη καὶ δευτέρα, τρίτη τε καὶ τετάρτη, Παραλειπόμενα πρῶτον καὶ δεύτερον, Εσδρα πρῶτον καὶ δεύτερον, βίβλος Ψαλμῶν ον'· παροιμίαι Σολομῶντος, ἐκκλησιαστὴς, ᾆσμα ασμάτων, Ἰώβ, δώδεκα προφητῶν, Ἠσαΐας, Ιερεμίας καὶ Βαρούχ, θρῆνοι καὶ ἐπιστολαί, Ἰεζεκιήλ, Δανιήλ.-Labbé and Cossart, Conc. i. 1507. GREGORY of Nazianzum, the Divine, A.D. 370.— (Who does not receive one of them.) Οφρα δὲ μὴ ξείνῃσι νόον κλέπτοιο βίβλοισι, Πολλαὶ γὰρ τελέθουσι παρέγραπτοι κακότητες Δέχνυσο τοῦτον ἐμοῖο τὸν ἔγκριτον, ὦ φίλ', ἀριθμόν. Ιστορικαὶ μὲν ἔτσι βίβλοι δυοκαίδεκα πᾶσαι. Τῆς ἀρχαιοτέρης Εβραϊκῆς σοφίης. Πρώτη Γένεσις· εἶτ ̓ Εξοδος, Λευιτικόν. Επειτ ̓ Ἰησοῦς, καὶ Κριταὶ, Ρούθ ὀγδόη, Ἠδ' ἐνάτη δεκάτη τε βίβλοι πράξεις βασιλέων. Τοῖς τῶν Ἑβραίων γράμμασιν ἀντιθέτους. Then follows the canon of the New Testament. After which he concludes thus: Εἴτι δὲ τούτων ἐκτὸς, οὐκ ἐν γνησίοις.-Ex Metricis ejus Poematibus. Beveridge's Pandect, ii. 178. AMPHILOCHIUS, A.D. 370.—(Who does not receive one of them.) Τὰ τῆς παλαιᾶς πρῶτα διαθήκης ἐρῶ. |