funt fub mánibus eórum:* fæpe liberávit eos.

Ipfi autem exacerbavérunt eum in consílio fuo,* & humiliáti funt in iniquitátibus fuis.

Et vidit cùm tribularén* & audívit oratió

tur,

nem eórum.

Et memor fuit teftaménti

*

fui, & pœnítuit eum fecúndùm multitúdinem mifericórdiæ fuæ.

Et dedit eos in mifericórdias * in confpéðu ómnium qui céperant eos.

Salvos nos fac, Dómine Deus nofter; & cóngrega nos de natiónibus.

Ut confiteámur nómini fancto tuo, * & gloriémur in laude tua.

Benedíctus Dóminus Deus Ifraël à século, & ufque in séculum: * & dicet omnis pópulus: Fiat, fiat.

Ant. Protéctor eft ómnibus exquiréntibus fe in veritáte. Eccli. 2. 13.

V. Qui hábitat in adjutório Altiffimi, R. In protectióne Dei cœli commorábitur. Pf. 90. I.

Pater nofter, &c. ut

Suprà.

AD LAUDES
MATUTINAS.

. Sacerdotalis. Deus, in te confidit ánima mea, B. Et in umbra alárum tuá rum fperábo. PS.56.2. y. Deus, in adjutórium Ant. 2. D. Non eft. PSALMUS 106. Mifericordia Dei in popu Miser.

Et edúxit eos de ténebris, & umbra mortis ; & víncula eórum difrúpit.

Confiteántur Dómino mifericórdiæ ejus, * & mirabilia ejus filiis hóminum: Quia contrivit portas æreas, * & vectes férreos. confrégit..

Ant. Non eft álius Deus quàm tu, Dómine, cui cu→ ra eft de ómnibus. Sap. 12. 13.

Ant. 8. G. Diligis.
Divisio Pfalmi 106.
Ufcépit eos [ Dómi-

fécit.

Et clamavérunt ad Dóminum cùm tribularéntur; * & de neceflitátibus eórum eripuit eos..

Et deduxit eos in viam rectam, ut irent in civitátem habitatiónis. Confiteántur Dómino mifericórdiæ ejus, * mirabília ejus filiis hómi

num :

eórum; *propter injuftitias enim fuas humiliáti funt.

*

Quia fatiávit ánimam inánem, * & ánimam efuriéntem fatiávit bonis.

Sedéntes in tenebris & umbra mortis, vinctos in mendicitáte & ferro,

Quia exacerbavérunt elóquia Dei, * & consílium Altíflimi irritavérunt.

Et humiliárum eftin labóribus cor eórum; * infirmáti funt, nec fait qui adjuvárer,

mini, * & mirabília ejus in profúndo.

Dixit; & ftetit fpíritus procéllæ, * & exaltáti funt fluctus ejus :

Afcendunt ufque ad cœlos, & defcéndunt ufque ad abyffos;* ánima eórum in malis tabefcébat : Turbáti funt, & moti funt ficut ébrius: & omnis fapiéntia eórum devoráta eft.

*

Et collocávit illic efuriéntes ; & conftituérunt civitátem habitatiónis ;

Et feminavérunt agros, & plantavérunt víneas; & fecérunt fructum nativitátis.

Et benedíxit eis, & multiplicáti funt nimis ; & juménta eórum non minorávit.

Et pauci facti funt; * & vexáti funt à tribulatióne malórum, & dolóre.

Effúfa eft contémptio fu per príncipes; * & erráre fecit eos in invio, & non in via:

*

Et adjuvit pauperem de inópia, & pófuit ficut oves famílias.

Vidébunt recti, & lætabúntur ; * & omnis iníquitas oppilábit os fuum.

Quis sápiens, & custódiet hæc? * & intelliget mifericórdias Dómini?

Ant. Quomodo poffer áliquid permanére, nisì tu voluíffes? aut quod à te vocátum non effet, confervarétur? Sap. 11. 26. Ant. 1. f. Tua. CANTICUM MOYSE PRIMUM. Exod. c. 15. V. I. ad 19. Ifraël ab inimicis fuis liberatus Deo gratias agit.

gloriosè enim magniCantemus Dómino

ficátus eft,* equum & afcensórem dejecit in mare. Fortitúdo mea, & laus mea Dóminus; * & factus eft mihi in falútem.

* & devorávit eos terra.

Dux fuífti in mifericór dia tua* pópulo quem redemísti;

Et portáfti eum in fortitúdine tua, * ad habitáculum fanctum tuum.

Afcendérunt pópuli, & iráti funt; * dolores obtinuérunt habitatóres Philíftiim.

Tune conturbáti funt príncipes Edom, robúítos Moab obtinuit tremor ; obriguérunt omnes habita tóres Chánaan.

Irruat fuper eos formído & pavor, * in magnitúdine bráchii tui:

Fiant immóbiles quafi lapis, donec pertranfeat pópulus tuus, Dómine; * do nec pertranfeat populus tuus ifte, quem poffedísti.

*

Introdúces eos, & plantábis in monte hæreditátis tuæ, firmiffimo ha bitáculo tuo, quod operátus es, Dómine :

Sanctuárium tuum, Dó mine:* quod firmavérunt