Scribántur hæc in generatióne áltera & pópulus qui creábitur laudábit Dóminum; * Quia profpéxit de excélfo fancto fuo: * Dóminus de cœlo in terram afpéxit; Ut audiret gémitus compeditórum, ut sólveret filios interemptórum ; Ut annuntient in Sion nomen Dómini, * & laudem ejus in Jerufalem; In conveniéndo pópulos in unum, * & reges; sérviant Dómino, Refpóndit ei in via virtútis fuæ: Paucitátem diérum meórum núntia mihi: * ut Altera divifio Pfal. 101. Nítio tu, Dómine, terram fundáiti, & ópera mánuum tuarum funt cœli. Ipfi períbunt; tu autem pérmanes; * & omnes ficut veftiméntum veteráfcent: Et ficut opertórium mutábis eos, & mutabúntur; tu autem idem ipfe es, & anni tui non defícient. * Fílii fervórum tuórum habitábunt; * & femen eórum in séculum dirigétur. Ant. Omnia per ipfum facta funt, & finè ipfo factum eft nihil. Joan. 1. 3. IN III. NOCTURNO. Ant. 2. D. Ex ipfo. PSALMUS 103. Deus ob multiplicia naturæ gratiæ miracula benedicendus. B Enedic, anima mea, Dómino : Dómine Deus meus, magnificátus es veheménter. Qui ponis nubem afcénfum tuum; qui ámbulas fuper pennas ventórum : Qui facis Angelos tuos fpíritus, * & miniftros tuos ignem uréntem. non Qui fundáfti terram fuper ftabilitátem fuam inclinábitur in séculum sésuli. * Abyffus, ficut veftiméntum amíctus ejus; * fuper montes ftabunt aquæ. Ab increpatióne tua fúgient; à voce tonitrui tui formidábunt. Fecit lunam in témporas fol cognovit occafum Afcendunt montes defcéndunt campi* in locum quem fundáfti eis. Términum pofuífti quem non tranfgrediéntur; * neque converténtur operíre fuum. Pofuífti ténebras, & fa* in ipfa per &ta eft nox; Altera divifio Pfal. 103. It glória Dómini in * lætábitur S séculum: Evangelii commen datio. Dei, & ópera mánuum ejus annuntiat firmaméntum Dóminus in opéribus fuis. Clienárrant glóriam Qui réfpicit terram, & facit eam trémere; * qui tangit montes, & fúmigant. * Cantábo Dómino in vita mea, * pfallam Deo meo quandiu fum. Jucúndum fit ei elóquium meum; ego verò delectábor in Dómino. Deficiant peccatóres à terra, & iníquî ità ut non fint : * bénedic ánima mea, Dómino. Ant. Ex ipfo, & per ipfum, & in ipfo funt ómnia: ipfi glória in sécula. Rom. 11. 36. . Ipfe dixit, & facta funt: . Ipfe mandávit, & creáta funt. Pf. 32. 9. Pater. fecretò. Et ne nos indúcas, &c. ut fuprà. Benedictiones ut ordinantur poft Pfalterium. Lectiones cum RRR. ut in Proprio de Tempore. Et fic in fequentibus Feriis. Non dicitur: Te Deum. AD LAUDES MATUTINAS. . Sacerdotalis. Quàm magnificáta funt ópera tua, Dómine! R. Omnia in fapiéntia fecísti. Ps. 103. 24. y.Deus, in adjutórium meum, &c.. Ant. 7. c. Dómine.. PSALMUS 18. Mundi & Ecclefiæ, legis * Dies diéi erúctat verbú, & nox nocti índicat fcién Defiderabília fuper aurum & lápidem pretiófum multum ; & dulcióra fuper mel & favum, Etenim fervus tuus cuftódit ea: in cuftodiéndis illis retribútio multa. Delicta quis intélligit?* ab occultis meis munda me, & ab aliénis parce fer Solem in poteftátem die, * lunam & ftellas in poteftátem noctis. Qui percúffit Ægyptum cum primogénitis eórum; Qui eduxit Ifraël de mé→ dio eórum, in manu poténti, & bráchio excélfo; * * Qui divifit mare rubrum in divifiones, & edúxic Ifraël per médium ejus; Et excúffit Pharaónem & virtútem ejus * in mari rubro: Qui tradúxit pópulum fuum per desértum;* qui percúflit reges magnos; Et occídit reges fortes, Sehon regem Amorrhæórum, & Og regem Bafan: Et dedit terram eórum hæreditátem, * hæreditátem Ifraël fervo fuo: Confitemini Dómino, ejus. quóniam bonus, quóniam in ætérnum mifericórdia ejus. Confitemini Deo deórum; confitemini Dómino dominórum. * * Qui facit mirabília magna folus; qui fecit cælos in intellectu; Qui firmávit terram fuper aquas; * qui fecit luminária magna, * Ant. Tecum fapiéntia tua, quæ novit ópera tua, quæ & áffuit tunc, cùm orbem terrárum fáceres. Sap. 9.9. Ant. 2. D. Tu fecífti. Canticum fequens dicitur tantùm in Feriis poft Præfentationem, vel post Septuagefimam, quando vene¬ rit menfe Januario. Aliis autem temporibus, & in Feftis Sanctorum habentur Cantica propria. CANTICUM ANNE. I. Reg. c. 2. v. 1. ad 10. Supremam Dei poteftatem laudans, de Ecclefia & Chrifto prophetat. Ut sédeat cum princípibus & sólium glóriæ téneat. * Dómini enim funt cárdines terræ, & pófuit fuper eos orbem. Pedes fanctórum fuó Exultávit cor meum in rum fervabit, & impii in Dómino, * & exaltátum eft cornu meum in Deo ténebris conticéfcent ; quia non in fortitúdine fua roborábitur vir. Dóminum formidábunt adversárii ejus, * & fuper ipfos in cœlis tonábit. Dóminus judicábit fines terræ, * & dabit impérium Regi fuo, & fublimábit cornu Chrifti fui. Ant. Tu fecifti Adam de limo terræ ; dediftíque ei adjutórium Hevam, Tob. 8.8. Ant. 8. c. Sapiéntiâ. PSALMUS 148. Omnium creaturarum ad Deum laudandum invitatio. Audate Dominum de cœlis; laudáte eum in excélfis: |