dídici judícia juftitiæ tuæ. In corde meo abfcondi elóquia tua, cem tibi. * * ut non pec Nam & teftimonia tua meditátio mea eft * & consilium meum juftificatiónes tuæ, * Adhæfit paviménto ánima mea, vivífica me fecúndùm verbum tuum. Vias meas enuntiávi, & exaudífti me ; doce me juftificatiónes tuas. Benedictus es, Dómine, * doce me juftificatiónes tuas. In lábiis meis* pronuntiávi ómnia judícia oris tui. In via teftimoniórum tuórum delectátus fum, * ficut in ómnibus divítiis. In mandátis tuis exercébor; + & confiderábo vias tuas. In juftificatiónibus tuis meditábor; non oblivífcar fermónes tuos. Prima divifio Pfal. 118. Etribue fervo tuo; * * diam fermónes tuos. Incola ego fum in terra; non abfcóndas à me mandáta tua. Concupívit ánima mea defideráre juftificatiónes tuas in omni tempore. Increpáfti fupérbos ; maledicti qui declinant à mandátis tuis. Aufer à me opprobrium Viam juftificatiónum tuárum ínftrue me, * & exercébor in mirabílibus tuis. Dormitávit ánima mea præ tædio,* confírma me in verbis tuis. ✯ contémptum; * quia te- gram inviolatámque fervá ætérnum. quia Dóminus nofter Jefus Chriftus Dei filius, Deus & homo est. Deus eft ex fubftantia Patris ante sécula génitus; * & homo eft ex fubftantia matris in século natus. Perféctus Deus perféctus homo; ex ánima rationáli & humána carne fubsíftens. * Equális Patri fecúndùm Rtali, invisibili, foli divinitátem; * minor Patre fecúndùm humanitátem. Qui licèt Deus fit & homo; non duo tamen, fed unus eft Chriftus. Unus autem non converfióne divinitátis in carnem: * fed affumptióne humanitátis in Deum. Unus omninò non confufióne fubftantiæ, * fed unitáte persónæ. Nam ficut ánima rationális & caro unus eft homo; * ità Deus & homo unus eft Chriftus: Qui paffus eft pro falúte noftra, defcéndit ad ínferos, tértiâ die refurréxit à mórtuis ; * Afcendit ad cœlos, fedet ad dexteram Dei Patris omnipoténtis; * inde ventúrus eft judicáre vivos & mórtuos : Ad cujus advéntum om nes hómines resúrgere habent cum corpóribus fuis, * & redditúri funt de factis própriis ratiónem : Et qui bona egérunt ibunt in vitam ætérnam; qui verò mala, in ignem Deo honor & glória in sécula feculórum. Amen.. R. Deo grátias. R. breve. Chrifte, Fili Dei vivi, * Miferére nobis. . Chrifte. . Qui furrexífti à mórtuis. Hic verfus quandoque mutatur; at mutatio notatur in propriis locis. * Miferére nobis.. Glória Patri, & Fílio, & Spirítui sancto. Refumitur : R. Chrifte, Fili Dei vivi, miserére nobis. Matt. 16. 16. Tob. 8. 10. Rom. 6. 4. . Exúrge, Dómine, adjuva nos, R. Et rédime nos propter nomen tuum. PS. 43..26. . Dóminus vobifcum.. R. Et cum fpíritu tuo. Orémus.. Oratio fequens femper dicitur ad Primam. Domine Deus omní potens, qui ad princípium hujus diéi nos perveníre fecifti, tuâ nos hódie falva virtúte ; ut ad nullum declinémus peccátum, fed femper ad tuam justítiam faciéndam nostra pro, cédant elóquia, dirigántur cogitatiónes & ópera: Per Dóminum noftrum Jefum Chriftum Fílium tuum qui tecum vivit & regnat in unitáte Spíritûs fancti Deus, per ómnia sécula feculórum. R. Amen. . Dóminus vobifcum. B. Et cum fpíritu tuo. . Benedicámus Dómino. R. Deo grátias. AD OFFIC, CAPITULI. Primò fit lectio Martyrologii, in cujus fine nihil refpondetur; fed ftatim Hebdomadarius dicit alta voce: . Pretiófa in confpéctu Dómini, R. Mors San&tórum ejus. Pf. 115. 15. Et abfolutè, finè Dóminus vobifcum, finè Orémus. Lector petit Benedictionem dicens: Jube, Domne, benedí cere. Hebdomadarius benedi cit: Bonitátem, & difciplínam, & fciéntiam doceat nos Dóminus. PS. 118. 66. B. Amen. Lector legit Canonem in fine fubjungit : Tu autem, Dómine, miferére noftrî. R. Deo grátias. Aprivatim recitantibus, legitur Canon omisso Jube, Domne, benedícere, fed præmifså Benedictione ut fuprà. Abfoluto Canone Hebdomadarius dicit : . Adjutórium noftrum. in nómine Dómini, R. Qui fecit cœlum & terram. Pf. Sancta María (ifti) & 123ubmi omnes Sancti, ádjuvent nos in oratiónibus fuis pro nobis ad Deum; ut fecúndùm eum qui vocávit nos, Sanctum, & ipfi in omni converfatióne fancti fimus. Rom. 15. 30. 1. Petr. 1. 15. Amen. Hæc vox (ifti) omittitur ubi non legitur Martyrologium; tunc Officium Capituli inchoatur à . Pretiofa: quod obfervant qui privatim recitant. Tum fit Lectio Canonis, qualibet die, varius prio de Tempore. . Submiffiori voce dicit : Benedícite. Lector versus ad eum : Dóminus. Et ftatim fubjungit Hebdomadarius ad Abfolutionem Car pituli. Deus pacis aptet vos in omni bono, ut faciátis ejus voluntátem, fáciens in vobis quod pláceat coram fe per Jefum Chriftum, cui eft glória in sécula feculórum. Hebr. 13. 20. 21. . Amen. Secretò, Fidélium ánimæ, &c. AD TERTIAM. Pater, Ave. fecretò. . Deus, in adjutórium meum, &c. HYMNU s. C. FONS amoris Spíritus O Sancte donórum Pa rens Tuas refúfus íntimis Accénde flammas córdibus. QUI caritátis vínculo Cum Patre nectis Fílium, Et nos amóris mútui Arctis coápta néxibus. ÆTERNE tu Verbi Pater Ætérne Fili, par Patri, Et par utrique, Spíritus, Tibi, Deus, fit glória. Amen. Ant. 8. G. Sic fiat. Secunda divifio Pfal. 118. Egem pone mihi, Dómine, viam juftifica tiónum tuárum, * & exquíram eam femper. Da mihi intellectum, & fcrutábor legem tuam,*& cuftodiam illam in toto 'corde meo. Deduc me in sémitam mandatórum tuórum Inclína cor meum in teftimonia tua, * & non in avaritiam. Avérte óculos meos ne vídeant vanitátem : * in via tua vivífica me. Státue fervo tuo elóquium tuum *in timóre tuo. Amputa opprobrium meum quod fufpicátus fum: * quia judícia tua jucúnda. Ecce concupívi mandáta tua: in æquitáte tua vivífca me. Et véniat fuper me mifericórdia tua, Dómine; falutáre tuum fecúndùm elóquium tuum. Et refpondébo exprobrántibus mihi verbum; quia sperávi in fermónibus tuis. Et ne aúferas de ore meo verbum veritátis ufquequáque; * quia in judíciis tuis fuperfperávi. Et cuftodiam legem tuam femper, in séculum, & in séculum séculi. * Et ambulábam in latitú dine; quia mandáta tua exquisívi. Et loquébar de teftimóniis tuis in conspéctu regum, * & non confundébar. Et meditábar in mandátis tuis, quæ diléxi. Et levávi manus meas ad mandáta tua quæ diléxi, & exercébar in juftificatiónibus tuis, Tertia divifio Pfal. 118. Emor efto verbi tul fervo tuo * in quo mihi fpem dedísti. Hæc me confoláta eft in humilitáte mea; quia elóquium tuum vivificávit me. Supérbi iníquè agebant ufquequáque;* à lege autem tua non declinávi. Memor fui judiciórum tuórum à século, Dómine; * & confolátus fum, Deféctio ténuit me * pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam. Cantábiles mihi erant juftificatiónes tuæ, * in |