MARTIALIS-LUDOVICUS DE BEAUPOIL DE SAINT AULAIRE, DEI GRATIA ET SANCTÆ Sedis Apoftolicæ auctoritate, Epifcopus Pictavienfis; CLERO PICTAVIENSI SALUTEM ET BENEDICTIONEM IN CHRISTO, A NTIQUOS & venerabiles Ecclefiæ Ritus quos longa feculorum feries confecravit, & religiosè fovere, fi vigeant, & restaura re, fi fuerint obfoleti, Noftræ Sollicitudinis munus eft, Dilectiffimi Fratres. Quantò enim faluti Fidelium promovendæ utilius eft quidquid in Supremi Numinis cultum, à patribus inftitutum habemus ; tantò illud diligentiori curâ fervare compellit Officium Paftorale. Efficaciffimam autem divinorum Officiorum majeftatem ad excitandam in Fidelium cordibus pietatem, сер Efacfimum giam Ecclefiæ cantum, ad eorum mers & oculos à fecularibus & rerrens deicis amovendos, & experrus art, taur us in Confeffionibus Cock Augulumus, Cummumicor, inquit, laTon 19kcam mus meus mas nai ad cantus Ecclefice Cremoralis escumerara fidei mez 4 si 210 java nover, non canta, fed MATAN RAM - ALIQUIIter zum liquidâ voce & CrePoint Srem verculelaltime cantantur Hill 2008 14s utilitatem rursus & præcipuam operis partem, Breviarium fcilicet, præbemus vobis ; nec abs re fore credidimus, fi brevem hîc ipfius fummam exhibereinus, & quam fecuti fumus in illo conficiendo methodum paucis explana remus. Oratio. 1°. Quoniam amica & familiaris Ora- s. Cyp. tio eft Deum de fuo rogare, tritam ab il- Lib. de luftriffimis Præfulibus Gallicanis viam fe- Domin. cuti, Invitatoria, Antiphonas, Capitula, Refponforia & Verficulos, è puriffimo Scripturarum fonte deprompfimus. Quin & in colligendis Eloquiis facris adhibuimus reverentiam, ut illa femper continuâ ferie, finè ulla interpolatione aut verborum tranflatione, applicaveri mus. eam 2o. Antiphonæ fingulæ hoc peculiare habent, ut nec præcepta, nec monita nec alia ejufmodi ad alios directa, fed pios animi motus ad Deum, expofitionem Dogmatum, aut præclara Sanctorum gefta exhibeant. Capitula verò, cùm à Celebrante folo, cæteris audientibus recitentur, præcepta, confilia, monita, ut plurimùm exprimunt. 3°. Refponforia, ex gemino tum Veteris tum Novi Teftamenti textu, ità conflata funt, ut prima pars è Codicibus Veteris, fecunda, Verfus fcilicet, è Novi Teftamenti Libris fuerit efformata. Sic collatis cum veritate figuris, cum eventu Efficaciffimum etiam Ecclefiæ cantum, ad eorum & mentes & oculos à fecularibus & terrenis deliciis amovendos, & exper tus eft, & teftatur fuis in Confeffionibus Confef. Auguftinus. Cùm reminifcor, inquit, laLib. 10. crymas meas quas fudi ad cantus Ecclefia Cap.33. tua, in primordiis recuperata fidei mea & nunc ipfo quòd moveor, non cantu, fed rebus quæ cantantur, cùm liquidâ voce & convenientiffimá modulatione cantantur; magnam inftituti hujus utilitatem rursus agnofco. Jam verò non vos latet, DD. FF. Ecclefiam noftram Pictavienfem fibi proprios Ritus antiquitùs habuiffe. Quos quidem ad noftra ferè tempora viguiffe comperimus, &, ineunte decimo feptimo feculo, ità defiiffe, ut ipfos doluerimus oblivione quafi deletos, cùm ad hanc Sedem divinâ miferatione vocati fumus. Ut primùm igitur ad vos introïvimus, DD. FF. quod in univerfa propemodum Ecclefia Gallicana fumma cum laude perfectum eft, id in Ecclefia noftra decrevimus faciendum: munerique noftro, votífque veftris fatisfacturos nos duximus, fi Ritus noftros Librófque Liturgicos, ad ufum Pictavienfis Ecclefiæ, denuò edendos curaremus. Laudabilis fanè & admodùm neceffarii propofiti fructum, affiduíque laboris fcopum, Deo juvante, attigimus. Primam__ |