ODE XXIV.

INTACTIS opulentior

Thesauris Arabum et divitis Indiae,
Caementis licet occupes
Tyrrhenum omne tuis, et mare Apulicum:
Si figit adamantinos
Summis verticibus dira Necessitas

Clavos, non animum metu,
Non mortis laqueis expedies caput.

Campestres melius Scythae, Quorum plaustra vagas rite trahunt domos, Vivunt, et rigidi Getae : Immetata quibus jugera liberas

Fruges et Cererem ferunt;

Nec cultura placet longior annua ;

Defunctumque laboribus

Aequali recreat sorte vicarius.

Illic matre carentibus

Privignis mulier temperat innocens ;
Nec dotata regit virum
Conjux, nec nitido fidit adultero :

Dos est magna parentium

Virtus, et metuens alterius viri

Certo foedere castitas,

Et peccare nefas, aut pretium emori.

O quisquis volet impias
Caedes et rabiem tollere civicam!
Si quaeret PATER Urbium
Subscribi statuis, indomitam audeat
Refrenare licentiam,

Clarus postgenitis: quatenus, heu nefas!
Virtutem incolumem odimus,
Sublatam ex oculis quaerimus, invidi.
Quid tristes querimoniae,

Si non supplicio culpa reciditur?
Quid leges, sine moribus

Vanae, proficiunt, si neque fervidis
Pars inclusa caloribus

Mundi, nec Boreae finitimum latus,
Durataeque solo nives

Mercatorem abigunt; horrida callidi

Vincunt aequora navitae ;

Magnum pauperies opprobrium jubet
Quidvis et facere et pati,

Virtutisque viam deserit arduae ?

Vel nos in Capitolium,

Quo clamor vocat, et turba faventium ; Vel nos in mare proximum

Gemmas, et lapides, aurum et inutile, Summi materiem mali,

Mittamus, scelerum si bene poenitet.

Eradenda cupidinis

Pravi sunt elementa, et tenerae nimis

Mentes asperioribus

Formandae studiis. Nescit equo rudis
Haerere ingenuus puer,

Venarique timet; ludere doctior,
Seu Graeco jubeas trocho,
Seu malis vetita legibus alea:
Cum perjura patris fides
Consortem socium fallat, et hospitem,
Indignoque pecuniam

Heredi properet. Scilicet improbae
Crescunt divitiae; tamen
Curtae nescio quid semper abest rei.

ODE XXV.

AD BACCHUM.

Quo me, Bacche, rapis tui Plenum? Quae nemora, aut quos agor in spe

Velox mente nova? Quibus Antris, egregii Caesaris audiar

Aeternum meditans decus

Stellis inserere, et consilio Jovis ?

Dicam insigne, recens, adhuc Indictum ore alio. Non secus in jugis Exsomnis stupet Euias,

Hebrum prospiciens, et nive candidam

Thracen, ac pede barbaro

Lustratam Rhodopen. Ut mihi devio

[cus,

Ripas et vacuum nemus

Mirari libet! O Naïadum potens,
Baccharumque, valentium

Proceras manibus vertere fraxinos;
Nil parvum, aut humili modo,
Nil mortale loquar. Dulce periculum est,
O Lenaee! sequi deum
Cingentem viridi tempora pampino,

ODE XXVI.

AD VENEREM.

VIXI puellis nuper idoneus,
Et militavi non sine gloria:

Nunc arma, defunctumque bello
Barbiton, hic paries habebit,

Laevum marinae qui Veneris latus
Custodit. Hic, hic ponite lucida
Funalia, et vectes, et arcus
Oppositis foribus minaces.

0 quae beatam, Diva, tenes Cyprum, et Memphin carentem Sithonia nive, Regina! sublimi flagello

Tange Chloën semel arrogantem..

ODE XXVII.

AD GALATEAM.

IMPIOS parrae recinentis omen
Ducat, et praegnans canis, aut ab agro
Rava decurrens lupa Lanuvino,
Fetaque vulpes:

Rumpat et serpens iter institutum,
Si per obliquum similis sagittae
Terruit mannos. Ego cui timebo,
Providus auspex,

Antequam stantes repetat paludes
Imbrium divina avis imminentum,
Oscinem corvum prece suscitabo
Solis ab ortu.

Sis, licet, felix, ubicumque mavis,
Et memor nostri, Galatea, vivas:
Teque nec laevus vetet ire picus,
Nec vaga cornix.

Sed vides, quanto trepidet tumultu
Pronus Orion? Ego, quid sit ater
Hadriae, novi, sinus, et quid albus
Peccet Iapyx.