Hoc etiam anno, quo Gallus noftrum murum

circumsonat armis, quartum Davisianarum edi tionum volumen prodire vides. Debetur hoc potiffimum facili crebraeque fuperiorum voluminum venditioni: ex qua apparet, multos quidem antea editiones has ob praeftantiam defideraffe, ob raritatem autem in paucorum fuiffe manibus. Poft libros itaque de finibus bonorum et malorum, editos 1804. fubfecutae funt Tufculanae 1805. et Academica 1806. et iam libri de Divina tione, addito libro fingulari de Fato.

Hos libros bis edidit Davifius, infcripfitque: ,,M. T. Ciceronis libri de divinatione et de fato. ,,Recenfuit et fuis animadverfionibus illuftravit ,, ac emendavit Joannes Davifius. Accedunt integrae notae Pauli Manucii, Petri Victorii, ,,Joach. Camerarii, Dion. Lambini, et Fulv. Urfini, una cum Hadriani Turnebi commen

IV

tario in librum de Fato. Cantabrigiae 1721. 8. ,, typis Academicis, fumtibus Cornelii Crown,, field.", Posterior editio ibidem impreffa et apud eundem 1730. appellatur, 'Editio fecunda, melior et emendatior, nec iniuria melior atque emendatior appellatur. Et enim non Addenda folum, quae in calce prioris leguntur, fuo quaeque loco inferta funt, fed novae etiam accefferunt animadverfiones, multaeque ex fuperioribus multo funt pleniores. In contextu ipfo alia atque alia emendavit, partim ex fide novorum Cdd. quos poft primas curas nactus erat; (vid. eius praefat, ad Edit. fec.) partim ex Editionibus veteribus, Victorii potiffimum et Camerarii. Secundam hanc iam tibi tradimus editionem, additis, ut in reliquis libris fecimus, notis Gruteri.

In animadverfionibus' ame ipfo adiectis, aut locos quosdam corruptos tentavi, aut aliorum interdum emendationes excuffi, aut addidi paffim lectionis varietatem, yel a Davifio relictam, vel ex Cdd. recens collatis erutam. Qua quidem in re non id egi, ut quidquid poft Davifium aut feliciter inventum effet, aut acute excogitatum, id fupplerem quasi atque recenserem; hic enim campus, quoniam poft Davilium plures egregiorum virorum partim fingulos locos tentarunt,

partim univerfos ediderunt libros, hic igitur campus latius patebat, quam ut emetiri animo propofuiffem: fed ea fere mente paucula haec addidi, ut meam de locis quibusdam sententiam proferrem, eamque criticis, fi quid forte iis examine dignum videretur, ad examinandum proponerem. Cum egomet enim ipfe in nova fim Tullianorum de philofophia librorum recenfione occupatus; permultum mea intereft fcire, quid probent viri eruditi, quidve reprobent. Quae itaque mihi hoc tempore addenda videbantur, haec funt.

ANIMADVERSIONES **

A D

CICERONIS DE DIVINATIONE

LIB. 1.

AD CAP. 1.

P. 1. Magnifica quidem res] Sic Davifius primus dedit, eumque fecutus Erneftius eft. Idem vero addit,,, alibi Ciceronem fimpliciter dicere, magna res etc. ut in l. III. de N, D. et alibi." At conf. Cic. offic. III, 1. magnifica vero vox. infra II, 26. Magnum vero etc.

Ibid. Quaque proxime Sic Afcenfiana quoque pr.

natura mortalis]

P. 3. Atque barbarum] Sic Ven. quoque 1494. et Hervag. itemque duo Oxonm. E, U. vulgo tamque.

P. 4. Observitaverunt] Vid. not. Gruterì ad 1, 45. eidem lectioni adftipulatur Guelph, et hic et infra, et fic Victorius quoque et Gruterus dederunt c. 45. et recte quidem: namque id genus verborum. nofter frequentat. hinc refponfitare de Legg. 1, 4defenfitare offic. III, 33. idque genus alia.

P. 5. Certiffimis fignis] Sic Vict. Ald. Gruter et Dav. 2. alii Ut certiffimis fignis, et fic Sturm. Lamb. pr. Dav. 1. et recentiores fere omnes. In aliis legitur ET certiffimis fignis, ut in Ven. Hervag Camerar. aliisque vett. Illam voculam ut orationi neceffariam videri iudicat Dav. in Ed. pr. in fec. eam induxit, et recte, opinor.

AD CAP. 2.

1

P. 6. Cumque magna vis videretur effe et in impetrandis confulendisque rebus, et in monftris interpretandis ac procurandis, in harufpicum difciplina; omnem hanc ex Etruria fcientiam adhibebant.] Vide notam Gruteri ad h. 1. et P. Manucium ad I, 16, utrobique impetriendi verbum recipiendum videtur et ita mavult quoque Gefnerus v. impetrire. Quod autem addit Mannucius, diversa esse impetrire et impetrare, in eo mihi falfus omnino videtur.. Diverfa illa quidem funt, fed forma tantum, non poteftate: verborum enim formam aliam fuiffe.conftat Latinitate adolefcente, aliam virili aetate, multaque inde duplici coniugatione inflexa legi, ut obftare, et obftire, fulgurare, et fulgurire, et fic impetrare et impetrire. In rebus autem facris antiqua fere forma obtinere folebat. Deinde difplicet Erneftio illud pofterius in ante harufpicum difciplina, legedumque putat ex - ,,e veftigiis, ait, Ed. Ven. 1494. quae habet fine" quod ex in et e conflatum cenfet, Cui quidem coniecturae loquendi ufus refragari videtur; nusquam enim legimus, vim effe ex aliqua re,