Kronika polska Marcina Bielskiego, Tom 2 |
Co mówią ludzie - Napisz recenzję
Nie znaleziono żadnych recenzji w standardowych lokalizacjach.
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
abowiem barzo będąc biskup bydź byli cesarza chcąc chciał chcieli czas czego czem czynili dać dali dał dnia dobrze dosyć drudzy drugi dzień gdyż herbu jakoby jakož Jana jechał kardynał kasztelan kazał Kazimierz kilka koni Krakowa kró król król Zygmunt króla królem królowi książę któ którą którego którym którzy Litwy ludzi mając mało Matyasz miał miasta mieć mieli miesiąca mistrza mogli Moskwy mógł naszy naszych natenczas niego nimi około panowie Piotr pokój Polacy Polska pomoc poseł posłał posłowie posły potem prawie prosząc Prus prze przeciw przeciwko przeto przyjechał rzeczy sejm sejmie sobą strony swą swej swych swym szkody Tamże Tatar Tatarowie tedy Tegoż temu tysięcy uczynił umarł widząc wiele wielką wielkie więcej wojewoda wojskiem wojsko wszakże wszyscy wszystkie wtenczas wziął wzięli zaczem zamek zamki zamku zaraz zasię ziemie złotych znowu zwłaszcza żeby
Popularne fragmenty
Strona 1061 - Ożarowskiego herbu Rawie, podkomorzego królewskiego, przewrócił z koniem. Tarło, krajczy, pieszo chciał do niego z oszczepem, ale mu wydarł oszczep niedźwiedź, iż padł, ledwie go chłopi, z oszczepy przypadawszy, ratowali, i psy go w nogi wtenczas pokąsali. Puścił się potem tam, gdzie królowa stała, która uciekając przed nim, potknął się koń pod nią, spadła i uraziła się, bo była brzemienną, 1 tamże porodziła bez czasu syna, który był pochowan zaraz w Niepołomicach.
Strona 1060 - Z Krakowa ruszył się król do Niepołomic z królową Boną i ze wszystkim dworem na krotofile, gdzie tam miał niedźwiedzia nad obyczaj wielkiego, którego z Litwy przywieziono w skrzyni Gdy go wypuszczono w gaju blisko Wisły, poszczwano go...
Strona 895 - ... a oni żeby od króla żołd pewny brali aw mieściech mieszkali, na co żeby konie chowali i sami zawżdy gotowi ku potrzebie wojennej we zbroi na rozkazanie królewskie wsiadali. Dozwoliwszy im tylko folwarków jakich małych mieć na wsiach swych, coby ich swym pługiem zorać mogli. A starostowie kro
Strona 1149 - Piasecki łatwiej skonał, bo lecąc uwiązł na haku za uil a głowa się na dół obrócił, i tak prędko go krew zalała. A Wiśniowiecki za żebro Uwiązł i tak oczyma się obrócił ku górze, przeto był żyw do trzeciego dnia, aż go Turcy ustrzelali z łuku, gdy przeklinał ich MachomeU.
Strona 937 - ... tysięcy złotych w monecie miał płacić. Na początku panowania króla Zygmunta obrali się niektórzy szalbierze w Polsce, jako: Piotr Zatorski z Krakowa, Jakub Mielsztyńczyk, wójt z Brzezin, i drudzy, których było w liczbie trzynaście; wybrali miedzy sobą...
Strona 1094 - Urody byłto pan krasnej i siły wielkiej, tak, iż powrozy targał, podkowy łamał; niewiele rad mówił, ale z baczeniem; był trochę gniewliwy, ale jednak gniew umiał w sobie taić; był trzeźwy, mierny, w czepcu z młodu chadzał, włosy długo nosił, brodę postrzygał...
Strona 938 - Chodził opętaniec po gospodach — gdzie mięso uźrzał, tedy je brał, zrywał pieczenie z rożnów a ciskał na swoje apostoły, a oni jedli a żegnali się, a tak się żywili, gdyż swojej kuchnie nie mieli.
Strona 1061 - Począłeś sobie nie jako rycerz, ale jako błazen, żeś przed niedźwiedziem uciekał"; rzekł Stańczyk: „Większy to błazen, co mając niedźwiedzia w skrzyni, puszcza go na swoją szkodę".
Strona 1107 - Hosiusa kardynała, człowieka uczonego. Tamże Orzechowski, ksiądz swemu biskupowi nieposłuszny, był za heretyka deklarowany i tak królowi podany. Także po tym synodzie biskup przemyski Stanisława Stadnickiego z Dubiecka o wiarę pozwał i zaklął , biskup krakowski Konrada Krupke, arcybiskup gnieźnieński Lasockiego, Chrystofa i Jakuba Ostroroga.
Strona 938 - Mnich, co miał mszą, uciekł od ołtarza, dał wiedzenie drugim mnichom, którzy, gdy przyszli, odpasali go, mając za to, aby w zanadra kładł pieniądze. Wypadły tedy ony kamyczki, których był za koszulę nakładł, a pieniądze zostały miedzy sukniami.