Neu sinas Medos equitare inultos,

Te duce, Cæfar.

CARMEN III.

'AD NAVEM QUA VEHEBATUR VIRGILIUS, Athenas proFICISCENS.

Secundam ei navigationem precatur: deinde occasionem nactus, hominum audaciam deteftatur.

Sic te

1C te Diva potens Cypri,

Sic fratres Helenæ, lucida sidera,

Ventorumque regat pater, Obftrictis aliis, præter lapyga, Navis, quæ tibi creditum Debes Virgilium; finibus Atticis

Reddas incolumem, precor, Et ferves animæ dimidium meæ.

Illi robur & æs triplex

Circa pectus erat, qui fragilem truci

Commisit pelago ratem

Primus, nec timuit præcipitem Africum
Decertantem Aquilonibus,

Nec triftes Hyadas, nec rabiem Noti,
Quo non arbiter Adriæ

Major, tollere feu ponere vult freta.
Quem mortis timuit gradum,

10

15

Qui siccis oculis monftra natantia,
Qui vidit mare turgidum, &

20 Infames fcopulos Acroceraunia?
Nequidquam Deus abfcidit

25

Prudens Oceano diffociabili

Terras, si tamen impiæ

Non tangenda rates transiliunt vada.
Audax omnia perpeti

Gens humana ruit per vetitum nefas.
Audax lapeti genus

Ignem fraude malâ gentibus intulit.
Poft ignem æthereâ domo

30 Subdu&tum, Macies, & nova Febrium Terris incubuit cohors;

35

Semotique priùs tarda necessitas
Lethi corripuit gradum.
Expertus vacuum Dædalus aëra

Pennis non homini datis :
Perrupit Acheronta Herculeus labor.

Nil mortalibus arduum eft:

Cœlum ipfum petimus ftultitiâ, neque
Per noftrum patimur fcelus

40 Iracunda Jovem ponere fulmina.

CARMEN IV.

AD SE STIUM.

Adventu veris, & communi moriendi conditione proposita, hortatur ad voluptates.

SOLVITURA

OLVITUR acris hyems gratâ vice veris & Favonî,
Trahuntque siccas machine carinas :

Ac neque jam ftabulis gaudet pecus, aut arator igni;
Nec prata canis albicant pruinis.

Jam Cytherea choros ducit Venus, imminente Lunâ; 5
Junctæque Nymphis Gratiæ decentes

Alterno terram quatiunt pede, dum graves Cyclopum Vulcanus ardens urit officinas.

Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto,

Aut flore, terræ quem ferunt folutæ.
Nunc & in umbrosis Fauno decet immolare lucis,
Seu pofcat agnâ, sive malit hoedo.
Pallida Mors æquo pulfat pede pauperum tabernas,
Regumque turres. O beate Sefti,

14

Vitæ fumma brevis fpem nos vetat inchoare longam.
Jam te premet nox, fabulæque Manes,

Et domus exilis Plutonia; quò simul meâris,
Nec regna vini fortiere talis ;

Nec tenerum Lycidam mirabere, quo calet juventus

Nunc omnis, & mox virgines tepebunt. 20

CARMEN V.

AD PYRRHAM.

Miferos effe, qui illius amore teneantur : fe ex eo, tanquam e naufragio, enatasse.

UIS multa gracilis te puer in rofa

Perfufus liquidis urget odoribus

Grato, Pyrrha, fub antro?

Cui flavam religas comam,

Simplex munditiis? Heu ! quoties fidem,
Mutatofque Deos flebit, & afpera

Nigris æquora ventis

Emirabitur infolens?

Qui nunc te fruitur credulus aureâ; 10 Qui femper vacuam, femper amabilem Sperat, nefcius auræ

Fallacis. Miferi quibus

Intentata nites! Me tabulâ facer

Votivâ paries indicat uvida

Sufpendiffe potenti

Veftimenta maris Deo.

CARMEN VI.

AD AGRIPPAM.

Bella ab eo gefta a Vario cantatum iri : se conviviis tantùm & amoribus defcribendis aptum effe.

SCRIBERIS

CRIBERIS Vario fortis, & hoftium Victor, Mæonii carminis alite,

Quà rem cumque ferox navibus aut equis

Miles, te duce, gefferit.

Nos, Agrippa, neque hæc dicere, nec gravem 5 Pelidæ ftomachum cedere nefcii,

Nec curfus duplicis per mare Ulyffei,

Nec fævam Pelopis domum

Conamur, tenues grandia; dum pudor,

Imbellifque lyræ Mufa potens vetat
Laudes egregii Cæfaris, & tuas

Culpâ deterere ingenî.

Quis Martem tunicâ tectum adamantinâ
Dignè fcripferit ? aut pulvere Troico
Nigrum Merionen? aut ope Palladis
Tydiden Superis parem ?

Nos convivia, nos prælia virginum,
Sectis in juvenes unguibus acrium,
Cantamus vacui, sive quid urimur
Non præter folitum leves.

10

15

20