Timor et sollicitudo non repugnant fidei et spei.

Servite Domino in timore, et exultate ei cum tremore. Psal. 2. 11. Vide Tob. 13. 6. Omnia hæc tractavi in corde meo, ut curiosè intelligerem ; sunt justi atque sapientes et opera eorum in manu Dei: et tamen nescit homo, utrùm amore. anodio dignus sit. Eccles. 9. 1. De propitiato peccato noli esse sinè metu: neque adjicias peccatum super peccatum. Eccli. 5. 5.

Benè propter incredulitatem fracti sunt. Tu autem fide

stas; noli altum sapere, sed time. Rom. 11. 20.

Ego igitur sic curro, non quasi in incertum: sic puguo, non quasi aërem verberans: sed castigo corpus meum, et in servitutem redigo( ne fortè cum aliis prædicaverim, ipse reprobus efficiar. 1. Cor. 26. 9. Itaque, qui se existimat stare, videat ne cadat. Ibid. 10. 12. Itaque, carissimi mei (sicut semper obedistis), non ut in præsentiâ mei tantùm, sed multò inagis nunc in absentiâ meâ,

cum metu et tremore vestram

salutem operamini. Philipp. 2.

Timent et reverentur bonos etiam mali.

:

Dixit Abimelech ad Abraham Deus tecum est in universis quæ agis. Jura ergò per Deum, ne noceas mihi, etc. Gen. 21, 22, 23. Vide caput 20. 8.

Egyptii, persequentes filios Israël, qui ibant per medium mare dixerunt: Fugiamus Israëlem: Dominus enim pugnat pro eis contra nos. Exod. 14. 25.

Et timuit Saül David, ed quòd Dominus esset cum eo, et à se recessisset. 1. Reg. 18. 12. Vide et v. 29.

Princeps quinquagenarius, qui tertiò venit ad Eliam, inquit ad illum: Eccè descendit ignis de cœlo, et devoravit duos principes quinquagenarios primos, et quinquagenos qui cum eis erant: sed nunc obsecro, ut miserearis animæ meæ. 4. Reg. 1. 14.

Factum est ergò cùm audîssent omnes inimici nostri (quòd completus esset murus Jerusalem), ut timerent universæ gentes, quæ erunt in circuitu nostro, et conciderent intra semetipsos, et scirent quòd à Deo factum esset, hoc. 2.. opus Esdr. 6. 16.

Et cecidit timor Judæ, ac fratrum ejus, et formido super omnes gentes in circuitu eorum.

Et pervenit ad regem nomen ejus, etc. 1. Mach. 3. 25. 26. 62

Et audierunt adversarii (principes Demetrii), quod paratus est Jonathas cum suis in bello: et timuerunt, et formidaverunt in corde suo: et accenderunt focos in castris suis. Ibid. 12. 28.

Postquam Lysias fuit debellatus à Judû Machabæo, voluit pacem facere cum eo, intelligens invictos esse Hebræos, omnipotentis Dei auxilio innitentes, etc. 2. Mach. 11. 13. Herodes enim metuebat Joannem, sciens eum virum justum et sanctum : et custodiebat eum, et audito eo multa faciebat, et libenter eum audiebat. Marc. 6. 20. Vide Matth. 14. 5. Item Luc. 1. 65. et c. 2. 9. et c. 7. 16.

Post terribilem mortem Ananiæ et Saphira, factus est timor magnus in universâ Ecclesiâ, et in omnes qui audierunt hæc. Per manus autem Apostolorum fiebant signa, et prodigia multa in plebe. Et erant unanimiter omnes in porticu Salomonis. Cæterorum autem nemo audebat se conjungere illis sed magnificabat eos populus. Actor. 5. 11. et seq. Vide c. 9. 26.

:

Custos carceris, è quo Paulus et Silas liberati sunt, primò se voluit interficere, videns apertas januas, posteù tremefactus procidens ad eorum pedes, ait: Domine, quid me oportet facere, ut salvus fiam? Ibid. 16. 30. Vide 2. Cor. 7.

15.

TRADITIO.

Vide et Antiquæ viæ, et Constitutiones Superiorum.Item Doctrina Apostolorum.

Traditiones Ecclesiastica, sinė scripto ab Apostolis acceptæ, servandæ nobis sunt.

Memento dierum antiquorum, cogita generationes singulas interroga patrem tuum, et annuntiabit tibi majores tuos, et dicent tibi. Deut. 32. 7. Vide Job. 8. 8.

David clarè se traditionibus edoctum pronunciat, dùm ait: Deus, auribus nostris audivimus: patres nostri annuntiaverunt nobis. Opus, quod operatis es in diebus corum, et in diebus antiquis. Psal. 43. 2.

Christuspost resurrectionem suam per quadraginta dies cum discipulis suis erat, loquens de regno Dei. Actor. 1. 3.

Paulus verò, electo Sila, prcfectus est, traditus gratiæ Dei à fratribus: Perambulabat autem Syriam et Ciliciam, confirmans Ecclesias: præcipiens custodire præcepta Apostolorum et seniorum. Ibid. 15. 40. 41.

Cùm autem (Paulus et Thimotheus) pertransirent civitates, tradebant eis custodire dogmola, quæ erant decreta ab Apostolis et senioribus, qui erant Jerosolymis. Ibid. 16. 4. Confer Rom. 15. 15.

Laudat Paulus Corinthios,

quòd ca, quæ illis tradidisset, sedulò tenerent; et concludit hoc caput, dicens: Cætera autem, cùm venero, disponam. 1. Cor. 11. 2. 34.

Itaque, fratres, state; el tenete traditiones, quas didicistis, sivè per sermonem, sive per epistolam nostram. 2. Thess. 2. 14.

Formam habe sanorum verborum, quæ à me audisti in fide, et in dilectione in Christo Jesu. 2. Tim. 1. 13.

Et quæ audisti à me, hæc commenda fidelibus hominibus, qui idonei erunt et alios docere. Ibid. 2.2. Vide c. 3. 10. 14.

Tradiderunt Apostoliquædam

vivâ voce.

râ nativitatis suæ crevisset. Gen. 41. 52.

Meritò hæc patimur ( dicebant fratres Joseph), quia peccavimus in fratrem nostrum, videntes angustias animæ illius, dùm deprecaretur nos, et non audivimus: idcircò venit super nos ista tribulatio. Ibid. 42. 21. Quantòque opprimebant eos (Egyptii Judæos), tantò magis multiplicabantur, et crescebant. Exod. 1. 12. Vide v. 13. et 14.

Israëlitæ afflicti à șerpentibusignitis.pænitentiam agunt. Num. 21.6.7.

Et omne quod potest transire per flammas, igne purgabitur. Ibid. 31. 25,

Toto tempore principatûs Josue, quandò filii Israël gravissima prælia habuerunt, non leguntur à Domino recessisse : sed citò post; quandò in abundantia et quiete fuerunt. Josue c. 1. et seq. Confer Librum Judicum, et invenies.

Audierunt filii Israël, quòd Philistæi essent congregati,

ut venirent contra eos, et timentes dixerunt ad Samuëlem: Ne cesses pro nobis clamare ad Dominum, etc. 1. Reg. 7. 8.

Et convenerunt ad eum (David) omnes, qui erant in angustia constituti, et oppressi ære alieno, et amaro animo: et factus est eorum princeps. Ibid.

22. 2.

Fugiens David à facie Absalom, patiens fuit in ferendis

Semei servi sui convicjis: şed obtenta victoria superbivit, quandò jussit populum numerari. 2. Reg. 16. 10. et c. 24. 1. 2. Item 1. Paral 21.

1. 2.

Pane tribulationis, et aquâ angustiæ jussus est propheta Michæas sustentari in carcere, quia noluit Achab respondere juxta voluntatem. 5. Reg. 22. 27. Item 2. Paral. 18. 26.

Voluit Dominus, ut filii Israël affligerentur à Sesac rege Egypti, ut noscerent differentiam servitutis divinæ et humanæ. 2. Par. 12. 8.

Tempore angustiæ suæ auxit (Achaz) contemptum in Dominum. Ibid. 28. 22.

Portquam (Manasses) coangustatus est oravit Dominum Deum suum, cùm esset vinctus in Babylone, et egit pœnitentiam valdè coram Deo, exaudivit (Dominus) orationem ejus, etc. Ibid. 33. 12. 13.

et

In tempore tribulationis suæ clamaverunt ad te ( Domine, filii Israël), et tu de cœlo audisti, et secundùm miserationes tuas multas dedisti eis salvatores, etc. 2. Esdr. 9. 27. Vide v. 28.

Permittente Deo, post bona opera Tobias fuit excæcatus, et deindè derisus est ab illis, qui eum debuissent consolari; sed posteà Dominus multipliciter consolatus est eum. Tob. 2. 11. et seq. Vide totam histor. Sic et Job. Vide c. 1. per to

tum. Et c. 42. 12. vide remunerationem ejus patientiæ.

Benedictum est nomen tuum, Deus patrum nostrorum, qui cùm iratus fueris, misericordiam facies, et in tempore tribulationis peccata dimittis his, qui invocant te. Tob. 3.13. Hoc autem pro certo habet omnis quite colit (Domine), quòd vita ejus, si in probatione fuerit, coronabitur: si autem in tribulatione fuerit, liberabitur, etc. v. 21. Post tempestatem, tranquillum facis: et post lacrymationem, et fletum, exultationem infundis. v. 22.

Quoniam tu (Domine) flagellas et salvas: deducis ad inferos, et reducis. Ibid. 13. 2. Ipse castigavit nos, propter iniquitates nostras : et ipse salvabit nos, propter misericordiam suam. v. 5. Vide c. 12. 13.

In tuo flagello vindica ( Domine) iniquitates nostras. Judith. 7. 20.

De populo suo loquens Judith, dicebat: Memores esse debent, quomodò Abraham pater noster tentatus est, et per multas tribulationes probatus, Dei amicus effectus est. 1bid. 8. 22. (Videv. 23. ) Et nos ergò non ulciscamur nos pro his quæ patimur, sed reputantes peccatis nostris hæc ipsa supplicia minora esse, flagella Domini, quibus quasi servi corripimur, ademendationem, et non ad perditionem nostram evenisse credamus. v. 26. et 27.

Si bona suscepimus de manu Dei, mala quarè non suscipiamus? Job. 2. 10.

Beatus homo, qui corripitur à Deo: increpationem ergò Domini ne reprobes: quia ipse vulnerat, et medetur: percutit, et manus ejus sanabunt. In sex tribulationibus liberabit te, et in septimâ non tanget te malum. Ibid. 5.17. et seq.

Sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum, etc. Ibid. 6. 4. Auferat à me (Dominus) virgam suam et pavor ejus non ine terreat. Ibid. 9. 34.

Utinam intelligeres, quòd multò minora exigaris ab eo (Deo), quàm meretur iniquitas tua. Ibid. 11. 6.

Domus eorum ( impiorum) securæ sunt, et pacatæ, et non est virga Dei super illos. Ibid,

21. 9.

Ipse (Deus), probavit me quasi aurum, quod per ignem transit. Ibid. 23. 10.

Consumpta est caro ejus (hominis) à suppliciis: revertatur ad dies adolescentiæ suæ. Ibid. 33. 25.

Peccavi, et verè deliqui, et ut eram dignus, non recepi. v.27. Apprehendite disciplinam, nequando irascatur Dominus. Psal. 2. 12.

In tribulatione dilatâsti mihi. Psal. 4. 2. Vide Psal. 45. 1. Multiplicatæ sunt infirmitates eorum sanctorum): posteà acceleraverunt. Psal. 15. 4.

Invoca me (ait Dominus) in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me. Psal. 49. 15. Vide Psal. 43. 22. 24.

Posuisti (Domine) tribulationes in dorso nostro. Psal. 65. 11. Transivimus per ignem et aquam; et eduxisti nos in refrigerium. v. 12. Vide Psal. 137.7.

Cum ipso (orante ) sum in tribulatione: eripiam eum, et glorificabo eum. Psal. go. 15. Vide Psal. 119. 1.

Secundùm multitudinem dolorum meorum in corde meo, consolationes tuæ ( Deus ) lætificaverunt animam meam. Ps. 93. 19. Vide Psal. 70. 20. et Psal. 106. v. 6. 15. 19. 28. et 59. Item Psal. 114. 3.

Bonum mihi, quia humiliâsti