SANCTI CHRYSOSTOMI IN SANCTUM MATTHÆUM,
PRECEDENTE ANIANI PROLOGO AD ORONTIUM.
(VIII priorum interpretationem reperies in Operum Chrysostomi tom. VII, col. 17 sqq. nostræ editionis. Reliquarum vero sicut et sermonis ad neophytos interpretationem per omnes fere Parisiorum bibliothecas frustra investigavimus. Hæretici vero opuscula non tanti fecimus ut eorum causa nostri voluminis conclusionem diutius moraremur. Cæ- terum lacunæ sarciendæ perquam opportuna se dabit occasio cum S. Chrysostomi Opera Græco-Latina edendi tempus advenerit.)
INTERPRETATIO HOMILIARUM SANCTI CHRYSOSTOMI DE LAUDIBUS SANCTI PAULI,
PRECEDENTE ANIANI PROLOGO AD EVANGELUM.
(Exstat in tom. II Operum Chrysostomi, col. 169 sqq.
SERMONIS SANCTI CHRYSOSTOMI AD NEOPHITOS
(Videsis quid de homiliis in Matthæum supra notaverimus.) LIBRI ADVERSUS EPISTOLAM SANCTI HIERONYMI AD CTESIPHONTEM.
SELECTE VARIANTES LECTIONES IN RUFINI ECCLESIASTICAM HISTORIAM,
EX MS. TABULARII CAPITULARIS FOROJULIENSIS *.
Præfatiunculæ Rufini col. 463. subjungit ms. Hæc etiam X. libro Ecclesiasticæ Historiæ continentur.
In Elencho ad col. 465. cap. XIX. ms. patri Cons- tantino, pro fratri Constantio, habet. Subsequentis autem Capituli totam hanc pericopam tacet, Luciferi cæterorumque Episcoporum Catholicorum.
Historiæ libro et cap. 1. col. 468 not. e, ms, cre- dens, dissimulare aliis, pro credens, si dissimularet a talibus.
Cap. II. post med. ms. simultatio Sacerdotum, pro simulatio, etc., quod et verius videtur, quanquam minus Latinum, si pro simultate accipiatur. Mox complures habet pro plures.
Cap. III. col. 469. not. c. ms. dicendo pro dicendi. Cap. IV. Init. ms. Maximinus pro Maximianus. Cap. V. not. b. tacet in voculam, tum quarto ab hoc versu vobis, et paulo post ad not. c. tamen Col. 472. vers. 5. ms. aderat conciliis, pro consiliis : et in fine statuta fingentibus pro figentibus.
Cap. VI. col. 473. not. a. ms. ex nullis exstantibus factus est, aut ex alia substantia, pro substantibus, et subsistentia. Mox Can. V. per impatientiam pro impa- tientia. Can. V. ne quem si alius Episcopus pro ne quem alius, et mox in singulis urbibus atque provinciis. Can. VI. suburbicarum pro suburbicariarum. Can. XIII. ferme rectius, militiam abjecerant, el rursus hanc ambierunt pro ad hanc abierunt. Can. XIV.
prout moderatio Episcopi voluerit. Iterum rectius Can. XVIII. nemo eum qui ad alium pertinel, susci- piens pro edito subripiens. Confer sup. Can. V. ex quo veritas lectionis constabit. Can. XXI. Paulinianistæ pro Paulianista: et in fine legum ratio pro reverenti 1. Cap. VIII. init. col. 476. ms. quæ exstiterint : sub- sequenti vers. tacet mulier. Post med. col. 477 satis bene uteretur habet pro uterentur : et nono post ver- su tacet ac humilius.
Cap. IX. post med. col. 479, habiti sunt, etc., et mox parvo pro parvulo ;14. post versu atque pro ad quæ: 10 post versu, plus habet denuo revertuntur.
Cap. X. vers. 17. ab init. cap. si qui experti..... noverint conferant, rectius: et in fine col.ne præsume- rel, et sinere videretur. Col. 482. v. 10. ex ipsa opera. et mox maturus pro matutinus.
Cap. XI. init. ex hac luce decessit. Col. 484. v. 4. sed ab his, tacita et copula intermedia.
Cap. XIII. col. 486. v. 14. in perfidia. Cap. XIV. col. 487. v. 7. puerorum multitudinem supra oram, etc.
Cap. XVI. col. 488. v. penult. invidiæ horror. Cap. XVII. col. 489. vers. 8. reliquerant pro reti- nebant, et mox perculit pro perpulit. Col. 490. v. 14. Ecce prolloc est, et decipere pro decipi.
Cap, XIX. col, 492. v. 24 concedas. Cap. XX. ad fin. deserendæ pro destruendæ.
*Lectorem monitum volumus nos, in hoc Variantium indice, nostrorum versuum columnarumque distinctionem arithmeticam fuisse secutos. EDIT.
Cap. XXIII. init. Maximinum pro Maximum. Cap. XXV. v. 16. ab init. cap. animo leprosus et mox seculoribus pro sectatoribus.
Cap. XXVII. post init. Constantio conhibente viven- te, quorum alterum alterius glossema est, illudque pro connivente præferendum. Ad fin. si ibi talis, et mox præposterus (ut videtur) pro præproperus.
Cap. XXVIII. in fin. quantum nolæ pro noxæ. Cap. XXIX. med. Et quia duas substantias non di- cimus in Deo, nec tres subsistentias dicere debemus. Cap. XXX. post init. tacet priore loco Eusebio. Cap. XXXI. med. diligentius exposuit. Cap. XXXV. v. 10 ab init.cap. matres et viri juve- nes, virginesque immensa, etc. satis probe, et verius. Cap. XXXVI. sub init ad horam undecimam pro decimam.
Cap. I. v. 5. ab init. cap. ductoresque nostri, et mox darent pro dederunt. Decimo ab hoc versu tacet ei. In fine cap. suscepit deinde novem menses pro octo, falso tamen. Vide nos ibi.
Cap. II. vers. 2. de militia.
Cap. III. decimo a fine versu et copulam tacet, cum habet Tria millia et eo amplius, tacito simul. Cap. IV. vers. 1. vita: et col. 512. vers. 13. qui se deduxerant. Col. 513. not. d. tacet die ipsa, quod et verius puto.
Cap. V. vers. 3. tacet per se.
Cap. VI. not. j. Lucius omnia, etc.
Cap. VII. vers. 2. nebulosi ductoris. Et col. 517. vers. 5. descripta sunt, legimus.
Cap. VIII. ad not. e. Apeleliote pro Apeliole. Cap. IX. vers. 2. tacet nobis deinde plus habet, olivarum plantationem quoque Domini, etc. Col. 518. vers. 29. tacet propria; vers. 38. et quæcumque ad victum, etc. Col. 519. ad not. e. impendi pro impen- dere.
Cap. XI. not. g. tunc consulares: sub fin. revocarit pro revocaret.
Cap. XII. vers. ultimo regnum gerente pro rem, etc.
Cap. XV. vers. 6. fideliter pro fidenter, Cap. XVI. vers. 1. dictata. vers. 4. negat se impio- rum posse verba, etc. Paullo ante not. h tacet impia, versu octavo a fine, Maximus qui se exuetere [sic] tyranui infamia. legitimnm principem gestiret osten- dere: Omnino verius, tantum quod fraudi esse po- test, verbum exuetere, in duo dispertias ex velere : sicque locum refigi velim. Confer præced. cap. XIV. Cap. XX. medio, tacet duo verba verti vel, ferme concinnius.
Cap. XXII. col. 529. vers. 3. post not. b. res gestas ad Imperatorem referunt.
Cap. XXIII. vers. 6. et 7. cuncta quæ ad summum pavimentorum levabantur,et mox immisis pro immen- sis. Col. 530. post. med. templi foribus obseratis pro temporibus observatis : ibidem undecimo a fine versu tacet radio. Col. 531 init. ab ipsis Gentibus pro Gen- tilibus, et col. 533. v. 4. et Soron Apim primo ex compositione, post vero per, etc.
Cap. XXV. vers. 7. plus habet digna dignatione numinis, et ad not. g. irrepebat pro erepebat. Sub ca- pitis finem cæterisque fraudibus pro cæcisque, etc. et mox omnino verius, incertis patribus pro incestis, quemadmodum et in Editione nostra velim restitui. Cap. XXVI. sub fin. sed fecerint pro sed profecerint. Cap. XXVII. col. 536. vers. 1. et 2. iterum rectis- sime veri Dei templa, Ecclesiæque constructæ, ad cu- jus lectionis fidem refigi et apud nos locum velim, atque illud celsæ, quod ex Barræano exemplari acce- pimus, expungi.
Cap. XXIX. vers. 12. commendatæ pro commendata. Cap. XXX. in fin. vobis magna pernicie pro magnæ
EX SACRA SCRIPTURA
QUI IN RUFINI OPERIBUS SPARSIM LAUDANTUR, AUT EXPLICANTUR.
(In hoc Indice revocatur lector ad numeros in Rufini Operibus et in Appendice ad Rufinum crassiori charactere expressos.)
III. Et dicit Dominus: Adhuc vade, dilige mulierem dilectam amicis et adulteram, sicul diligit Dominus filios Israel, etc. Append.
413 IV. Judicate matrem vestram, judicate, quoniam ipsa non uxor mea, et ego non vir ejus. Append. 403 IV. Audite verbum Domini filii, Israel, quia judicium Domino cum habitatoribus terræ, non enim est ve- ritas, et non est misericordia, et non est scientia, etc. Append. V. In tribulatione sua mane consurgent ad me: Ve- nite, revertamur ad Dominum, quia ipse cæpit, et salvabit nos, percutiel et curabit nos. Append. 428 V. Audile hoc, sacerdotes, et attendite, domus. VI. Sanabil nos post biduum, in die autem tertia, re- surgemus, et vivemus in conspectu ejus. 92 VII. Cum sanare vellem Israel, revelata est iniquitas Effraim et malitia Samariæ, quia, etc. Append. 431 VIII. In gulture tuo sit tuba, quasi Aquila super do- mum Domini, pro eo quod, etc. Append. IX. Noli lætari, Isralet, noli exultare, quia a fædere legis sacrilega pollutione discesseris. Append. 442 X. Vaccas Bethavem coluerunt habitantes Samariæ, quia luxit super eum populus jus, et æditui cjus superexullaverunt in gloria ejus, quia migravit ab co. Append
X. Et alligantes eum xenium Regi Jarim.
X. Vitis frondosa Israel, fructus adæquatus est ei se- cundum multitudinem, fructus, etc. Append. 447 XI. Sie fecit vobis Bethel. Append. 456
XXXIV. Fiat via illorum tenebræ et lubricum et An- gelns Domini persequens eos. Append. 454 XXXVII. Ego tanquam surdus non audiebam, et si- cut mulus non aperiensos suum. 83 XXXVII. Amici mei, et proximi mei adversum me ap- propinquaverunt, et stelerunt. XXXVII. Factus sum sicut homo non audiens et non habens in ore suo redargutiones. 83 XXXVIII. Obtmutui et humiliatus sum, et silui a bo- nis, et dolor meus renovatus est. Append. 532 XLIV. Speciosus forma præ filiis hominum. Ap- pend. 412
XLV. Deus in medio ejus non commovebitur ; adjra – vabit eam Deus mane diluculo. Append. 461
XXI. Tauri pingues obsederunt me. XXI. Et in pulverem mortis deduxisti me. XXXII. Tollite portas principes vestras, et elevamini, portæ æternales, et introibit rex gloriæ. Quis est iste rex gloriæ? Dominus fortis, et potens, etc. 93 XXIII. Domine, quis habitabit in tabernaculo tuo, aut quis requiescet in loco sancto tuo? Append. 456 XXV. Odi Ecclesiam malignantium, el cum impiis non sedebo. 101
LXII. Tabernaculum Idumæorum, et Ismaelitæ, Moab et Agareni, Gebal et Amon et Amalech, et alienigenæ cum habitantibus Tyrum. Etenim Assur venit cum illis, etc. Append. LXIII. Ascendens in altum captivam duxit captivita- tem, dedit dona hominibus. 93 LXIV. Benedices coronæ anni benignitatis tuæ, et campi tui replebuntur ubertate. Pinguescent fines deserti et exultatione colles accingentur. App. 160 LXIV. Verumtamen mendaces filii hominum in state- ris, ut decipiant ipsi de vanitate, etc. 55 LXVIII. Descendi in limum profundi, et non est sub- stantia. 89
Cap. III. Videbam in visu noctis, et ecce cum nubi- bus cæli, quasi filius hominis, etc. 96 XII. Quia tunc resurgent, qui sunt in terræ pulvere: hi quidem in vitam æternam, etc. 105
Cap. III, Hic Deus noster, non reputabitur alter ad eum, qui invenit omnem viam disciplinæ, et dedit eam Jacob, et Israel dilecto suo: posthæc in terris visus est, etc. 63
LXXII. Mihi adhærere Deo bonum est. LXXII. Prodiit quasi ex adipe inqiuitas eorum, trans- ierunt in astum cordis. Cogitaverunt et locuti sunt nequitiam. Iniquitatem in excelso locuti sunt. Ap- pend.
XVI. Propitius esto, Domine, non tibi erit hoc. 94 XVII. Hic est Filius meus dilectus, in quo mihi bene.
CIII. Omnia a le expectant Domine, ut des illis escam in tempore. Dante te illic, colligent: aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitale : Aver- tenle, etc. App. 481. 486 CIV. Posuit pluvias eorum grandinem, ignem combu- rentem in terra ipsorum: el percussit vineas eorum et contrivit omne lignum finium eorum, App. 488 CXI. Quia disponit sermones suos in judicio. 95 CXIII. Cælum cæli Domino; terram aulem dedit filiis hominum. App. 555
CXXVI. Ecce Domini filii merces, fructus ventris. 30 CXXXVIII. Quo ibo a spiritu tuo, aut quo a facie tua fugiam? Si ascendero in cælum, tu illic es, si descendero in infernum ades. Si sumpsero pennas meas diluculo, et habitavero in extremis maris: il- luc manus tua deducet me, etc. App. CXLI. Portio mea in terra viventium. App.
CIX. Dixit Dominus Domino meo, sede a dextris meis.
Cap. XII. Dominus concordat corda principum. XL. Aut adducis draconem, aut ponis capistrum circa nares ejus.
Cap. I. Quia crucifigi oportet Filium hominis, et mori. 35 VIII. Vade retro, Salana, scandalum mihi es, quo- niam non sapis quæ Dei sunt, sed, etc. 35
XII. Nemo enim dicit Dominum Jesum Christum, nisi in Spiritu sancto. 7
XII. Unusquisque secundum figuram fidei suæ recipil gratiam Spiritus.
XV. Primus homo de terra terrenus.
XV. Quod si resurrectio mortuorum non est, ergo Christus non resurrexit. Si autem non resurrexit, inanis est prædicatio nostra, vacua est et fides nostra. 107
XV. Nunc autem Christus resurrexit a mortuie, pri- mitiæ dormientium, quoniam quidem per hominem mors, et per hominem resurrectio mortuorum. 107 XV. Quia non primum quod spiritale est, sed quod animale est. 26 XV. Insipiens tu, quod seminas non vivificatur, nisi prius moriatur : et quod seminas non corpus, quod futurum est, seminas, etc.
II. Qui simul excitavit nos, simulque sedere fecit in cælestibus. 92 V. Non enim argento, vel auro redempti estis, sed pre- tioso sanguine unigeniti a Deo.
V. Qui uxorem suam diligit, se ipsum diligit: nemo 332 enim unquam carnem suam odio habet, etc.
« PoprzedniaDalej » |