Quid attinet tot ora navium gravi Rostrata duci pondere Contra latrones atque servilem manum, ODE V. In Canidiam Veneficam. At, o Deorum quidquid in cœlo [regit] Quid iste fert tumultus? et quid omnium Per liberos te (si vocata partubus Per hoc inane purpuræ decus, precor, Quid, ut noverca, me intueris, aut uti Ut hæc tremente questus ore constitit Impube corpus, quale posset impia Et ossa ab ore rapta jejuna canis, At expedita Sagana, per totam domum Horret capillis, ut marinus, asperis, Echinus, aut currens aper. Abacta nullâ Veia conscientia, Ligonibus duris humum 25 30 Exhauriebat, ingemens laboribus ; Quo posset infossus puer Longo die bis terque mutata dapis Inemori spectaculo; Cum promineret ore, quantum exstant aquâ 35 Suspensa mento corpora: [Exusta] uti medulla, et aridum jecur Amoris esset poculum; Interminato cum semel fixse cibo Intabuissent pupulæ. Non defuisse mascule libidinis Et omne vicinum oppidum; Lunamque, cœlo deripit. Canidia rodens pollicem, 40. 45 Hic irresectum sæva dente livido Quid dixit? aut quid tacuit? O rebus meis Non infideles arbitræ, 50 Nunc, nunc adeste: nunc in hostiles domos Iram atque numen vertite : Formidolosæ dum latent silvis feræ, Dulci sopore languidæ, Senem (quod omnes rideant) adulterum Nardo perunctum, quale non perfectius Quid accidit? cur dira barbaræ minus Quibus superbam fugit ulta pellicem, I 56 60 Cum palla, tabo munus imbutum, novam Atqui nec herba, nec latens in asperis Radix fefellit me locis. Indormit unctis omnium cubilibus Oblivione pellicum. Ah! ah! solutus ambulat venefica Scientioris carmine. 65 70 Non usitatis, Vare, potionibus, (0 multa fleturum caput!) Ad me recurres; nec vocata mens tua 75 Priusque cœlum sidet inferius mari, Quam non amore sie meo flagres, uti Sub hæc puer, jam non, ut ante, mollibus Sed, dubius unde rumperet silentium, Misit Thyesteas preces: Venena magnum fas nefasque, non valent Convertere humanam vicem. Diris agam vos; dira detestatio Nulla expiatur victimâ. Quin, ubi perire jussus exspiravero, Petamque vultus umbra curvis unguibus, (Quæ vis Deorum est Manium) Et, inquietis assidens præcordiis, Pavore somnos auferam. Vos turba vicatim hinc et bine saxis petens Contundet obscœnas anus; Post, insepulta membra different lupi, Et Esquiline alites: Neque hoc parentes (heu! mihi superstites) 85 90 95. 100 <ODE VI. In Cassium Severum. Quid immerentes hospites vexas, canis, Quin huc inanes, si potes, vertis minas, Nam, qualis aut Molossus, aut fulvus Lacon, Agam per altas aure sublatâ nives, Quæcumque præcedet fera. Tu, cum timendâ voce complêsti nemus, Cave, cave: namque in malos asperrimus Qualis Lycambæ spretus infido gener, An, si quis atro dente me petiverit, Inultus ut flebo puer? ODE VII. Ad Populum Romanum, Quo, quo scelesti ruitis? aut cur dexteris Parumne campis atque Neptuno super Non ut superbas invide Carthaginis Intactus aut Britannus ut descenderet Sed ut, secundum vota Parthorum, suân Neque hic lupis mos, nec fuit leonibus, Sic est; acerba fata Romanos agunt, Ut immerentis fluxit in terram Remi ODE VIII. In Anum libidinosam. Rogare longo putidam te sæculo, Vires quid enervet meas! Cum sit tibi dens ater, et rugis vetus Frontem senectus exaret; Hietque turpis inter aridas nates Podex, velut crudæ bovis. Sed incitat me pectus, et mammæ putres, Venterque mollis, et femur tumentibus Esto beata; funus atque imagines Nec sit marita, quæ rotundioribus Quid, quod libelli Stoici inter sericos 15 Illiterati num minus nervi rigent? Quod ut superbo provoces ab inguine, ODE IX. Ad Macenatem. Quando repôstum Cæcubum ad festas dapes, Tecum sub altâ (sic Jovi gratum) domo, Beate Mæcenas, bibam, Sonante mixtum tibiis carmen lyrå, Hac Dorium, illis Barbarum? Ut nuper, actus cum freto Neptunius 20 |