LITTERÆ

ad Reverendissimos D. D. Episcopos Provinciæ Burdigalensis.

DE CONCILIO PROVINCIALI CONVOCANDO.

FERDINANDUS-FRANCISCUS-AUGUSTUS DONNET,

Dei et Apostolicæ Sedis gratiâ, Archiepiscopus Burdigalensis, Aquitaniæ Primas, Comes Romanus, Solio Pontificio Assistens, Magnâ Cruce præclari Ordinis Caroli III insignitus,

Reverendissimis Fratribus Episcopis, Rupellensi, Petroco rensi, Aginnensi, Engolismensi, ad Ecclesiam Metropolitanam Cameracensem nominalo, Lucionensi ac Pictaviensi, salutem in Domino.

REVERENDISSIME DOMINE,

Cùm tanta sit Divinæ Providentiæ benignitas ut, inter ruinas societatis undique collabentis, Episcopis Galliæ detur habere Concilia Provincialia, prorsùs inexcusabiles coram Deo et Ecclesià essemus, nisi tùm decreto Sacro-Sanctæ et OEcumenicæ Synodi Tridentinæ, tùm voto amantissimi et venerandi admodùm Patris nostri Pii IX, de Conciliis Provincialibus habendis, obtemperare festinaremus.

Quare, pro suscepti regiminis officio, Reverendissimos provinciæ nostræ Episcopos convocare censuimus et ediximus ad Synodum Provincialem, inchoandam in Ecclesià nos

trà Metropolitana Burdigalensi, die Dominicà pridiè Idus Julii, in festivitate proximà S. Bonaventuræ, Vestramque Amplitudinem Reverendissimam ad eam, pro Auctoritate nostrà Metropolitanà, vocamus, et monemus ut stato die intersit.

Quod quidem ut ritè et fructuosiùs fiat, Reverendissime Domine, veterum Patrum vestigiis insistentes, Amplitudinem Vestram hortamur ut quinque præstare velit :

4o Ut Edictum nostrum super celebratione Synodi, præsente Capitulo, legendum, et per quindecim dies in Sacristià Capitulari affigendum, diligenter curet, adeò ut iis omnibus innotescat quorum interest;

2o Ut, post elapsos quindecim dies à lectione Edicti, convocet Capitulum, quod duos scientià prævalentes viros ad Synodum deputet;

3o Ut secum adducat, si velit, duos, aut ad summum quatuor alios, cùm doctrinà et experientià, tùm eximià et singulari pietate præstantes viros, sive sint Vicarii Generales, sive non, qui Synodo prosint, quò singula dilucidiùs et uberiùs pertractentur;

4o Ut quæstiones quæ in Concilio expendentur, et quarum ideò Synopsis hic adjungitur, studio doctorum commendare velit, ità ut unusquisque circà singulas materias omninò paratus accedat, non solùm sanà doctrinà in mente efformatà, sed et, saltem quoad res majoris momenti, in scriptis consignatà, quæ, quando utile erit, communicari queant Congregationi de Decretis; undè fiat ut ista tùm laborem sibi commissum citiùs et faciliùs perficere, tùm mentem Concilii certiùs repræsentare, possit;

5o Denique ut, mense celebrationem Concilii præcedente, in singulis suæ Dioceseos ecclesiis, preces et supplicationes indicat et decernat, pro salutari nimirùm Synodi ingressu,

progressu et exitu, quemadmodùm in duobus ultimis Conciliis hujus provinciæ cautum esse constat.

Interim Amplitudinem Vestram Reverendissimam Deus diu incolumem servet summoperè precamur.

FERDINANDUS, Archiepiscopus Burdigalensis,
Aquitaniæ Primas.

DE CONCILIO PROVINCIALI BURDIGALENSI.

FERDINANDUS-FRANCISCUS-AUGUSTUS DONNET,

Dei et Apostolicæ Sedis gratiâ, Archiepiscopus Burdigalensis, Aquitaniæ Priinas, Comes Romanus, Solio Pontificio Assistens, Magnâ Cruce præclari Ordinis Caroli III insignitus,

Reverendissimis Fratribus Episcopis, necnon venerabilibus Abbatibus, Capitulis, aliisque nostræ Provinciæ ecclesiasticis personis, quæ, de jure vel consuetudine, Concilio Provinciali interesse debent, salutem in Domino.

Cùm Concilia Provincialia, quolibet saltem triennio, ad moderandos mores, corrigendos excessus, querelas et controversias componendas, eaque omnia decernenda quæ ad Dei gloriam et animarum salutem conducere possunt, haberi velit et mandet Sacro-Sancta Tridentina Synodus (Sess. XXIV, cap. II);

Cùm idem in votis habeat Sanctissimus in Christo Pater et Dominus, Pius IX, qui, præ amore et reverentià quibus illum prosequimur, dùm exoptat, præcipit;

Cùm demùm is sit optimus conservandæ aut restaurandæ disciplinæ ecclesiasticæ, medendique malis omnibus Reipublicæ Christianæ modus, à Patribus divino numine afflatis introductus, diu olim sollicitè ac fructuosè servatus, gemente Ecclesià, interruptus, nunc verò, inter tot et tantas perturbationes rerum, longè magis quàm unquàm necessarius ;

Idcircò Nos, quod ad majorem Omnipotentis Dei gloriam