De gratia Christi et de libero arbitrio Sancti Thomae Aquinatis Doctrinam breviter exposuit atque cum doctrina definita et cum sententiis protestantium comparavit Dr. K. Krogh-Tonning. Ut omnes unum sint. Videnskabsselskabets Skrifter. II. Historisk-filosofiske klasse. 1898. No. 2 Christianiae A. W. Brøgger MDCCCXCVIII T30.9 K93d Index. I. De qua potissimum re quaeratur II. De auctoritate «Doctoris Ecclesiae>> III. De auctoritate St. Thomae Aquinatis IV. Canones Concilii Arausicani II contra Semipelagianos V. Doctrina S. Thomae Aquinatis de gratia Christi et de libero arbitrio Prooemium. Qui sententias scriptoris alicujus verbis ipsius scriptoris reddit, saepe objurgatur, quod, probandi causa quod velit, verba ex contextu revellerit. Hoc periculum si evitare ita conatur, ut, ipsis scriptoris verbis non utens, tantum sententias ejus perpetua disputatione reddat, reclamatur: Desunt argumenta ex ipsis scriptoris verbis sumpta. Ita: «Incidit in Scyllam, qui vult vitare Charybdin». In hac disputatione inter utramque viam mediam quandam invenire conatus sum. Primum enim ipsa scriptoris verba apposui, eum ordinem et contextum, quo ab eo tractata est materia, retinens, deinde singula ponderavi. Ita legentes judicare poterunt, rectene materiam exploraverim eaque in nostrum finem usus sim, annon. Quod ut assequamur, necesse est, doctrinam scriptoris accurate et copiose reddi et quidem ea, qua ipse scripsit, lingua. In argumentatione subtiliore nullus est locus translationi. Igitur nisi a peritis linguae Latinae disputatio nostra legi utique non poterat. Jam hac de causa facile adductus sum, ut disputationem eadem lingua ederem, qua scripta est pars ejus potior, et quam necesse est sciant theologi si modo disciplinam theologicam perdiscere velint, vel certe nolint. plane ignorare. Huc accessit, quod etiam extra Germanicas terras opusculum meum nonneminem legere cupiebam. His de causis Latine disputatio scripta est. Verum quoniam omnino nullum Latine scribendi usum habeo, opusculum meum hoc vestitu indutum edere non ausus essem, nisi aliqua mihi esset spes, fore ut legentes simplicitati et vitiis sermonis indulgenter ignoscerent. Vid.-Selsk. Skrifter. H.-F. Kl. 1898. No. 2. 1 |