venient Romani, et tollent nostrum locum, et gentem. debat. Dixit ergo Martha ad Jesum : Domine, si fuis- A cit? Si dimittimus eum sic, omnes credent in eum : et ses hic, frater meus non fuisset mortuus: sed et nunc scio, quia quæcumque poposceris a Deo, dabit tibi Deus. Dicit illi Jesus: Resurget frater tuus. Dicit ei Martha : Scio quia resurget in resurrectione in novissimo die. Dixit ei Jesus: Ego sum resurrectio, et vita qui credit in me, etiam si mortuus fuerit, vivet et omnis, qui vivit, et credit in me, non morietur in æternum. Credis hoc? Ait illi: Utique, Domine, ego credidi, quia tu es Christus Filius Dei vivi, qui in hunc mundum venisti. Et cum hæc dixisset, abiit, et vocavit Mariam sororem suam si lentio, dicens: Magister adest, et vocat te. Illa ut audivit surgit cito, et venit ad eum ; nondum enim venerat Jesus in castellum, sed erat adbuc in illo loco, ubi occurrerat ei Martha. Judæi ergo, qui B erant cum ea in domo, et consolabantur eam, cum vidissent Mariam quia cito surrexit et exiit, secuti sunt eam dicentes : Quia vadit ad monumentum, ut ploret ibi. Maria ergo, cum venisset ubi erat Jesus, videns eum, cecidit ad pedes ejus, et dicit ei: Domine, si fuisses hic, non esset mortuus frater meus. Jesus ergo, ut vidit eam plorantem, et Judæos qui venerant cum ea, plorantes, infremuit [Ms. fremuit] spiritu, et turbavit seipsum, et dixit: Ubi posuistis eum? Dicunt ei: Domine, veni, et vide. Et lacrymatus est Jesus. Dixerunt ergo Judæi Ecce quomodo amabat eum. Quidam autem ex ipsis dixerunt : Non poterat hic, qui aperuit oculos cæci a nati, facere ut hic non moreretur? Jesus ergo rursum fremens in semetipso, venit ad monumentum. Erat autem spelunca et lapis superpositus erat ei. Ait Jesus Tollite lapidem. Dicit ei Martha, soror ejus qui mortuus fuerat: Domine, jam fetet, quatriduanus est enim. Dicit ei Jesus: Nonne dixi tibi, quoniam si credideris, videbis gloriam Dei? Tulerunt ergo lapidem : Jesus autem elevatis sursum oculis, dixit: Pater, gratias ago tibi quoniam audisti me. Ego b sciebam quia semper me audis, sed propter populum qui circumstat, dixi: ut credant quia tu me misisti. Hæc cum dixisset, voce magna clamavit: Lazare, veni foras. Et statim prodiit qui fuerat mortuus, ligatus pedes, et manus institis, et facies illius sudario erat ligata. Dixit eis Jesus: Solvite eum, et sinite abire. Multi ergo ex Judæis, qui venerant ad Mariam et Martham, et viderant quæ fecit Jesus, crediderunt in eum. Quidam autem ex ipsis abierunt ad pharisæos, et dixerunt eis quæ fecit Jesus. Collegerunt ergo pontifices et pharisæi concilium, et dicebant: Quid facimus, quia hic homo multa signa fa C C [Cap. XII.] Jesus ergo ante sex dies Pascha venit Bethaniam, ubi Lazarus fuerat mortuus, quem suscitavit Jesus. [xcvm, 1.] e Fecerunt autem ei cœnam ibi et Martha ministrabat, Lazarus vero unus erat ex discumbentibus cum eo. Maria ergo accepit libram unguenti nardi pistici pretiosi, et unxit pedes Jesu, et extersit pedes ejus capillis suis et domus impleta est ex odore unguenti. Dixit ergo unus ex discipulis ejus, Judas Iscariotes [Ms. Scariothis), qui erat eum traditurus: Quare hoc unguentum non veniit trecentis denariis, et datum est egenis? Dixit autem hoc, non quia de egenis pertinebat ad eum, sed quia fur erat, et loculos habens, ea quæ mittebantur, portabat. Dixit ergo Jesus: Sinite illam, ut in diem sepulturæ meæ servet illud. Pauperes enim semper habetis vobiscum, me autem non semper habetis. [xcix, 10.] Cognovit ergo turba multa ex Judæis quia illic est et venerunt, non propter Jesum tantum, sed ut Lazarum viderent, quem suscitavit a mortuis. Cogitaverunt autem principes sacerdotum, ut et Lazarum interficerent: quia multi propter illum abibant ex Judæis, et credebant in Jesum. [c, 1.] In crastinum autem, turba multa, Ꭰ quæ venerat ad diem festum, cum audissent quia venit Jesus Jerosolymam, acceperunt ramos palmarum, et processerunt obviam ei, et clamabant : Hosanna, benedictus, qui venit in nomine Domini, rex Israel. [ci, 7.] Et invenit Jesus asellum, et se canonem 1 revocandum est, in quo cum Matth. CCLXXVI, Marc. CLVII, Luc. LXXIV, consentit : sed etiam ad canonem 4, in quo cum Matth. CCLXXVII, Marc. CLIX, congruit. Nos hec annotasse contenti, quae in manuscriptis habentur, plena fide expressimus. MART. f Duo e nostris mss. cum præpositione habent exportabat. Tum juxta Græcum archetypum minori numero, Sine, pro Sinite. dit super eum, sicut scriptum est: Noli timere, filia A tantur, et sanem eos. [cx, 10.] Hæc dixit Isaias, Sion ecce rex tuus venit sedens super pullum asinæ. [cu, 10.] Hæc non cognoverunt discipuli ejus primum sed quando glorificatus est Jesus, tunc recordati sunt, quia hæc erant scripta de eo, et hæc fecerunt ei. Testimonium ergo perhibebat turba, quæ erat cum eo, quando Lazarum vocavit de monumento, et suscitavit eum a mortuis. Propterea et obviam venit ei turba: quia audierunt cum fecisse hoc signum. Pharisæi ergo dixerunt ad semetipsos : Videtis quia nihil proficimus? ecce mundus totus post eum abiit. Erant autem quidam gentiles, ex his qui ascenderant, ut adorarent in die festo. Hi ergo accesserunt ad Philippum, qui erat a Bethsaida Galilææ, et rogabant eum, dicentes: Domine, volumus Jesum videre, Venit Philippus, et dicit Andrea: Andreas rursum et Philippus dixerunt Jesu. [cu, 4.] Jesus autem respondit eis, dicens: Venit hora, ut a clarificetur filius hominis. [civ, 10.] Amen, amen dico vobis, nisi granum frumenti cadens in terram, mortuum fuerit, ipsum solum manet. Si autem mortuum fuerit, multum fructum affert. [cv, 3.] Qui amat animam suam, perdet eam : et qui odit animam suam in hoc mundo, in vitam æternam custodit eam. [cvi, 10.] Si quis mibi ministrat, me sequatur: et ubi sum ego, illic et minister meus erit. Si quis mihi ministraverit, honorificabit eum Pater meus. [cvII, 4.] Nunc anima mea turbata est. Et quid dicam? Pater, salvifica me ex hac hora. [cvшn, 10.] Sed propterea veni in horam hanc Pater, clarifica nomen tuum. Venit ergo vox de cœlo: Et clarificavi, et iterum clarificabo. Turba ergo quæ stabat, et audierat, dicebat tonitruum esse factum, Alii dicebant Angelus ei locutus est. Respondit Jesus, et dixit: Non propter me hæc vox venit, sed propter vos. Nunc judicium est mundi : nunc princeps hujus mundi ejicietur foras. Et ego si exaltatus fuero a terra, omnia traham ad meipsum. (Hoc autem dicebat, significans qua morte esset moriturus.) Respondit ei turba: Nos audivimus ex lege, quia Christus manet in æternum : et quomodo tu dicis : Oportet exaltari filium hominis? Quis est iste filius hominis? Dixit ergo eis Jesus: Adhuc modicum lumen in vobis est. Ambulate dum lucem habetis, ut non vos tenebræ comprehendant et qui ambulat in tenebris, nescit quo vadat. Dum lucem habetis, credite in lucem, ut filii lucis sitis. Hæc locutus est Jesus et abiit, et abscondit se ab eis. Cum autem tanta signa fecisset coram eis, non credebant in eum : ut sermo Isaiæ prophetæ impleretur, quem dixit: Domine, quis credidit auditui nostro? et brachium Domini cui revelatum est ? [cix, 1.] Propterea non polerant credere, quia iterum dixit Isaias: Excæcavit oculos eorum, et induravit cor eorum : ut non videant oculis, et non intelligant corde, et conver : In uno Vaticano, ut glorificetur, pro clarificetur, b Addunt mss. nostri adverbium autem, quod et in Græco resonat textu, di. Duo e nostris mss. nomen Simonis, cum Græcis B quando vidit gloriam ejus, et locutus est de eo. Verumtamen et ex principibus multi crediderunt in eum sed propter pharisæos non confitebantur, ut e synagoga non ejicerentur. Dilexerunt enim gloriam hominum magis quam gloriam Dei. [cx1, 1.] Jesus autem clamavit, et dixit: Qui credit in me, non credit in me, sed in eum, qui misit me. Et qui videt me, videt eum qui misit me. [cxii, 10.] Ego lux in mundum veni: ut omnis qui credit in me, in tenebris non maneat. Et si quis audierit verba mea, et non custodierit, ego non judico eum. Non enim veni, ut judicem mundum, sed ut salvificem mundum. Qui spernit me, et non accipit verba mea, habet qui judicet eum. Sermo, quem locutus sum, ille judicabit eum in novissimo die. Quia ego ex me ipso non sum locutus, sed qui misit me Pater, ipse mihi mandatum dedit quid dicam, et quid loquar. Et scio quia mandatum ejus vita æterna est. Quæ ergo ego loquor, sicut dixit mihi Pater, sic loquor. [Cap. XIII.] Ante b diem festum Paschæ, sciens. Jesus quia venit hora ejus, ut transeat ex hoc mundo ad Patrem cum dilexisset suos, qui erant in mundo, in finem dilexit eos. [cxin, 9.] Et cœna facta, cum diabolus jam misisset in cor, ut traderet eum Judas Simonis e Iscariota: [CXIV, 3.] sciens quia omnia dedit ei Pater in manus, et quia a Deo exivit, et ad Deum vadit: [cxv, 10.] surgit a cœna, et po. nit vestimenta sua et cum accepisset linteum, præcinxit se. Deinde d mittit aquam in pelvim, et cœpit C lavare pedes discipulorum, et extergere linteo, quo erat præcinctus. Venit ergo ad Simonem Petrum. Et dicit ei Petrus: Domine, tu mihi lavas pedes? Respondit Jesus, et dixit ei: Quod ego facio, tu nescis modo, scies autem postea. Dicit ei Petrus : Non lavabis mihi pedes in æternum. Respondit ei Jesus : Si non lavero te, non habebis partem mecum. Dicit ei Simon Petrus: Domine, non tantum pedes meos, sed et manus, et caput. Dicit ei Jesus: Qui lotus est, non indiget ut pedes lavet, sed est mundus totus. Et vos mundi estis, sed non omnes. Sciebat enim quisnam esset qui traderet eum : propterea dixit Non estis mundi omnes. Postquam ergo lavit pedes eorum, et accepit vestimenta sua: cum recubuisset iterum, dixit eis: Scitis quid fecerim vobis ? D [CXVI, 3.] Vos vocatis me Magister, et Domine : et bene dicitis sum etenim. [cxvi, 10.] Si ergo ego lavi pedes vestros, Dominus, et Magister: et vos debetis alter alterius lavare pedes. Exemplum enim dedi vobis, ut quemadmodum ego feci vobis, ita et vos faciatis. [CXVIII, 3.] Amen, amen dico vobis : Non est servus major domino suo: neque apostolus major est eo, qui misit illum. Si hæc scitis, beati eritis si feceritis ea. [cxIx, 10.] Non de omnibus vobis dico ego scio quos elegerim: sed ut adim quibusdam exemplaribus nesciunt, pari autem consensu de more legunt Scariothis. a lidem mss. misit, pro mittit legunt. с pleatur Scriptura: Qui manducat mecum panem, A cognoscelis cum, et vidistis eum. Dicit ei Philippus : levabit contra me calcaneum suum. Amodo dico vobis, priusquam fiat ut cum factum fuerit, credatis quia ego sum [cxx, 1.] Amen, amen dico vobis: Qui accipit si quem misero, me accipit: qui autem me accipit, accipit eum qui me misit. [cxxI, 1.] Cum hæc dixisset Jesus, turbatus est spiritu: et protestatus est, et dixit: Amen, amen dico vobis, quia unus ex vobis tradet me. [cxxn, 4.] Aspiciebant ergo ad invicem discipuli, hæsitantes de quo diceret. [cxxm, 10.] Erat ergo recumbens unus ex discipulis cjus in sinu Jesu, quem diligebat Jesus. Innuit ergo huic Simon Petrus et dixit ei: Quis est, de quo dicit? Itaque cum recubuisset ille supra pectus Jesu, dicit ei: Domine, quis est ? a Respondit Jesus : Ille est, cui ego intinctum panem porrexero. [cxxiv, 9.] Et cum intinxisset panem, dedit Juda Simonis Iscariotæ. Ms. Scariothis.] Et post buccellam, introivit in eum Satanas. [cxxv, 10.] Et dixit ei Jesus: Quod facis, fac citius. Hoc autem nemo scivit discumbentium ad quid dixerit ei. Quidam enim putabant, quia loculos habebat Judas, quod dixisset ei Jesus: Eme ea, quæ opus sunt nobis ad diem festum aut egenis, ut aliquid daret. Cum ergo accepisset ille buccellam, exivit continuo. Erat autem nox. Cum ergo exisset, dixit Jesus: Nunc clarificatus est Filius hominis et Deus clarificatus est in eo. Si Deus clarificatus est in eo, et Deus clarificabit [Ms. clarificavit eum in semetipso: et continuo clarificabit eum. Filioli, adhuc modicum vobiscum sum. Quæretis [Ms. Quæritis] me et sicut dixi Judæis : Quo ego vado, vos non potestis venire et vobis dico modo. Mandatum novum do vobis: Ut diligatis invicem, sicut dilexi vos, ut et vos diligatis invicem. In hoc cognoscent omnes quia discipuli mei estis, si dilectionem habueritis ad invicem. [cxxvi, 1.] Dicit ei Simon Petrus Domine, quo vadis? Respondit Jesus Quo ego vado, non potes me modo sequi : sequeris autem postea. Dicit ei Petrus Quare non possum te sequi modo? animam meam pro te ponam. Respondit ei Jesus: Animam tuam pro me pones? Amen, amen dico tibi : Non cantabit gallus, donec ter me neges. : Domine, ostende nobis Patrem, et sufficit nobis. Dicit ei Jesus: Tanto tempore vobiscum sum, et non cognovistis me? Philippe, qui b videt me, videt et Patrem. Quomodo tu dicis: Ostende nobis Patrem? Non creditis, quia ego in Patre, et Pater in me est? Verba, quæ ego loquor vobis, a me ipso non loquor. Pater autem in me manens, ipse facit opera. Non creditis, quia ego in Patre, et Pater in me est? Alioquin propter opera ipsa credite. Amen, amen dico vobis, qui credit in me, opera quæ ego facio, et ipse faciet, et majora horum faciet: quia ego ad Patrem vado. [cxxvIII, 4.] Et quodcumque petieritis Patrem in nomine meo, hoc faciam ut glorificetur Pater in Filio. Si quid petieritis me in nomine meo, hoc faciam. Si diligitis B me, mandata mea servate. Et ego rogabo Patrem, et alium Paraclitum dabit vobis, ut maneat vobiscum in æternum, Spiritum veritatis, quem mundus non potest accipere, quia non videt eum, nec scit eum. Vos autem cognoscetis eum ; quia apud vos manebit, et in vobis erit. Non relinquam vos orphanos: veniam ad vos. Adhuc modicum: et mundus mne jam non videt. Vos autem videtis me: quia ego vivo, et vos vivetis. In illo die vos cognoscetis, quia ego sum in Patre meo, et vos in me, et ego in vobis. Qui habet mandata mea, et servat ea, ille est qui diligit me. [cxxix, 1.] Qui autem diligit me, diligetur a Patre meo: et ego diligam eum, et manifestabo ei meipsum. [cxxx, 10.] Dicit ei Judas, non ille Iscariotes [Ms. Scariothis]: Domine, quid factum est, quia manifestaturus es nobis teipsum, et non mundo? Respondit Jesus, et dixit ei: Si quis diligit me, sermonem meum servabit, et Pater meus diliget eum, et ad eum veniemus, et mansionem apud eum faciemus: qui non diligit me, sermones meos non servat. [cxxx1, 1.] Et sermonem quem audistis, non est meus, sed ejus, qui misit me, Patris. Hæc locutus sum vobis, apud vos manens. [CXXXII, 10.] Paraclitus autem Spiritus sanctus, quem mittet Pater in nomine meo, ille vos docebit omnia, et suggeret vobis omnia, quæcumque dixero vobis. Pacem relinquo vobis, pacem meam do vobis: non quomodo mundus dat, ego do vobis. Non turbetur cor vestrum, neque formidet. Audistis quia ego dixi vobis: Vado, et venio ad vos. Si diligeretis me, gauderetis utique, quia vado ad Patrem: quia Pater major me est. Et nunc dixi vobis priusquam fiat ut cum factum fuerit, credatis. Jam non multa loquar vobiscum. Venit enim princeps mundi hujus, et in me non habet quidquam. Sed ut cognoscat mundus quia diligo Patrem, et sic. ut mandatum dedit mihi Pater, sic facio. Surgite, eamus hinc. C [Cap. XIV. cxxvII, 10.] Non turbetur cor vestrum. Creditis in Deum, et in me credite. In domo Patris mei mansiones multæ sunt. Si quo minus, dixissem D vobis: Quia vado parare vobis locum. Et si abiero, et præparavero vobis locum iterum venio, et accipiam vos ad me ipsum, ut ubi sum ego, et vos sitis. Et quo ego vado, scitis, et viam scitis. Dicit ei Thomas: Domine, nescimus quo vadis: et quomodo possumus viam scire? Dicit ei Jesus: Ego sum via, et veritas, et vita. Nemo venit ad Patrem, nisi per me. Si cognovissetis me, et Patrem meum utique cognovissetis, et amodo a In nostris mss., Cui respondit Jesus. Addunt vero plerique omnes tunc particulam, ubi dicitur, tunc introivit in eum, etc. Paulo post iidem mss., quia dicit ei Jesus, pro quod dixisset ei, eic. b Propius fortasse Græco habent nostri mss., qui [Cap. XV. Ego sum vitis vera: et Pater meus agricola est. Omnem palmitem in me non ferentem vidit me, vidit et Patrem, etc. Tum eidem textui pressius, non credis, pro non creditis. In instanti cum Græco textu nostri quoque habent mss., non cognoscitis. } fructum, tollet cum: et omnem qui fert fruc- A dalizemini. Absque synagogis facient vos: [CXLVI, 1.] tum, purgabit eum, ut fructum plus afferat. Jam vos mundi estis propter sermonem, quem locutus sum vobis. Manete in me, et ego in vobis. Sicut palmes non potest ferre fructum a semetipso, nisi manserit in vite: sic nec vos, nisi in me manseritis. Ego sum vitis, vos palmites: qui manet in me, et ego in eo, hic fert fructum multum: quia sine me nihil potestis facere. Si quis in me non manserit, mittetur foras sicut palmes, eta arescet, et colligent eum, et in ignem mittent, et ardet. [cxxx, 4.] Si manseritis in me, et verba mea in vobis manserint: quodcumque volueritis petetis, et fiet vobis. [CXXXIV, 10.] In hoc clarificatus est Pater meus, ut fructum plurimum afferatis, et efficiamini mei discipuli. Sicut dilexit me Pater, et ego dilexi vos. Manete in dileetione mea. Si præcepta mea servaveritis, manebitis in dilectione mea, sicut et ego Patris mei præcepta servavi, et maneo in ejus dilectione. Hæc locutus sum vobis, ut gaudium meum in vobis sit, et gaudium vestrum impleatur. Hoc præceptum meum, ut diligatis invicem, sicut dilexi vos. [cxxxv, 4.] Majorem hac dilectionem nemo habet, ut animam suam ponat quis pro amicis suis. [cxxxvi, 10.] Vos amici mei estis, si feceritis quæ ego præcipio vobis. Jam non dicam vos servos: quia servus nescit quid faciat dominus ejus. Vos autem dixi amicos, quia omnia quæcumque audivi a Patre meo, nota feci vobis. Non vos me elegistis: sed ego elegi vos, et posui vos ut eatis, et fructum afferatis; et fructus vester maneat: [cxxxvii, 4.] ut quodcumque petieritis Patrem in nomine meo, det vobis. [cxxxvi, 10.] Hæc mando vobis, ut diligatis invicem. Si mundus vos odit, scitote quia me priorem vobis odio habuit. Si de mundo fuissetis, mundus quod suum erat, diligeret: quia vero de mundo non estis, sed ego elegi vos de mundo, propterea odit vos mundus. [cxxxix, 3.] Mementote sermonis mei, quem ego dixi vobis: Non est servus major domino suo. [CXL, 10.] Si me persecuti sunt, et vos persequentur: si sermonem meum servaverunt, et vestrum servabunt. [CXLI, 1.] Sed hæc omnia facient vobis propter nomen meum: [CXLI, 3.] quia nesciunt eum, qui misit me. [ cxLIII, 10.] Si non venissem, et locutus fuissem eis, peccatum non haberent: nunc autem excusationem non habent de peccato suo. [CXLIV, 1.] Qui me odit : et Patrem meum odit. [CXLV, 10.] Si opera non fecissem in eis, quæ nemo alius fecit, peccatum non haberent: nunc autem et viderunt, et oderunt et me, et Patrem meum. Sed ut adimpleatur sermo, qui in lege eorum scriptus est: Quia odio habuerunt me gratis. Cum autem venerit Paraclitus, quem ego mittam vobis a Patre, spiritum veritatis, qui a Patre procedit, ille testimonium perhibebit de me: et vos testimonium perbibebitis, quia ab initio mecum estis. [Cap. XVI.] Hæc locutus sum vobis, ut non scan a Propius Græco inpán, duo etiam e nostris mss. aruit legunt. blidem mss. prætermissa vocula quidem, in_in sed venit hora, ut omnis qui interficit vos, arbitretur obsequium se præstare Deo. Et hæc facient vobis, quia non noverunt Patrem, neque me. Sed hæc locutus sum vobis: ut cum venerit hora eorum, reminiscamini quia ego dixi vobis. [CLXVII, 10.] Hæc autem vobis ab initio non dixi, quia vobiscum eram : Et nunc vado ad eum, qui misit me; et nemo ex vobis interrogat me : Quo vadis? Sed quia hæc locutus sum vobis, tristitia implevit cor vestrum. Sed ego veritatem dico vobis; expedit vobis ut ego vadam: si enim non abiero, Paraclitus non veniet ad vos: si autem abiero, mittam eum ad vos. Et cum venerit ille, arguet mundum de peccato, et de justitia, et de judicio. De peccato b quidem, quia non crediderunt B in me: de justitia vero, quia ad Patrem vado, et jam non videbitis me: de judicio autem, quia princeps hujus mundi jam judicatus est. Adhuc multa habeo vobis dicere: sed non potestis portare modo. Cum autem venerit ille Spiritus veritatis, docebit vos omnem veritatem. Non enim loquetur a semetipso: sed quæcumque audiet, loquetur, et quæ ventura sunt, annuntiabit vobis. Ille me clarificabit: quia de meo accipiet, et annuntiabit vobis. [CXLVIII, 3.] Omnia quæcumque habet Pater, mea sunt. [CXLIX, 10.] Propterea dixi: quia de meo accipiet, et annuntiabit vobis. Modicum, et jam non videbitis me: et iterum modicum, et videbitis me: quia vado ad Patrem. Dixerunt ergo ex discipulis ejus ad invicem : Quid est hoc, quod dicit nobis: Modicum, et non videbitis me: et iterum modicum, et videbitis me], et, Quia vado ad Patrem? Dicebant ergo: Quid est hoc, quod dicit, Modicum? nescimus quid loquitur. Cognovit autem Jesus, quia volebant eum interrogare, et dixit eis: De hoc quæritis inter vos, quia dixi, Modicum, et non videbitis me et iterum modicum, et videbitis me. Amen, amen dico vobis: quia plorabitis, et flebitis vos; mundus autem gaudebit, vos autem contristabimini, sed tristitia vestra vertetur in gaudium. Mulier cum parit, tristitiam habet, quia venit hora ejus cum autem pepererit puerum, jam non meminit pressuræ propter gaudium, quia natus est homo in mundum. Et vos igitur nunc quidem tristitiam habetis; iterum autem videbo vos, et gaudebit cor vestrum et gaudium vestrum nemo tollet a vo C D bis. Et in illo die me non rogabitis quidquam. [CL, 4.] Amen, amen dico vobis: si quid petieritis Patrem in nomine meo, dabit vobis. Usque modo non petistis quidquam in nomine meo: Petite, et accipietis, ut gaudium vestrum sit plenum. [CLI, 10.] Hæc in proverbiis locutus sum vobis. Venit hora, cum jam non in proverbiis loquar vobis, sed palam de Patre annuntiabo vobis. In [Mss. tac. In] illo die in nominė meo peletis et non dico vobis quia ego rogabo Patrem de vobis: ipse enim Pater amat vos, quia vos me amastis [Ms. amatis], et credidistis quia ego a stanti habent propius Græco textui, non credunt, πιστεύουσιν : mox cohærenter non videtis pro non vi debitis. Deo exivi. Exivi a Patre, ct veni in mundum: iterum A lexisti. Pater, quos dedisti mihi, volo ut ubi sum relinquo mundum, et vado ad Patrem. Dicunt ei discipuli ejus: Ecce nunc palam loqueris, et proverbium nullum dicis. Nunc scimus quia scis omnia, et non opus est tibi, ut quis te interroget; in hoc credimus quia a Deo existi. [CLn, 4.] Respondit eis Jesus Modo creditis? Ecce venit hora, et jam venit, ut dispergamini unusquisque in propria, et me solum relinquatis et non sum solus, quia Pater mecum est. [CLIII, 10.] Hæc locutus sum vobis, ut in me pacem habeatis. In mundo pressuram habebitis: sed confi dite, ego vici mundum. [Cap. XVII. ] Hæc locutus est Jesus: et sublevatis oculis in cœlum, dixit: Pater, venit hora, clarifica Filium tuum, ut Filius tuus clarificet te: Sicut dedisti ei potestatem omnis carnis, ut omne, quod dedisti ei, det eis vitam æternam. Hæc est autem vita æterna ut cognoscant te, solum Deum verum, et quem misisti, Jesum Christum. Ego le clarificavi super terram; opus consummavi, quod dedisti mihi ut faciam; et nunc clarifica me tu, Pater, apud temetipsum, claritate, quam habui priusquam mundus esset, apud te. Manifestavi nomen tuum hominibus, quos dedisti mibi de mundo : tui erant, et mihi eos dedisti, et sermonem tuum servaverunt. Nunc cognoverunt, quia omnia quæ dedisti mihi, abs te sunt: quia verba, quæ dedisti mihi, dedi eis: et ipsi acceperunt, et cognoverunt vere quia a te exivi, et crediderunt quia tu me misisti. Ego pro eis rogo: non pro mundo rogo, sed pro his, quos dedisti mihi: quia tui sunt et mea omnia tua sunt, et tua mea sunt et clarificatus sum in eis. Et jam non sum in mundo, et hi in mundo sunt, et ego ad te venio. Pater sancle, serva eos in nomine tuo, quos dedisti mihi: ut sint unum, sicut et nos. Cum essem cum eis, ego servabam eos in nomine tuo. Quos dedisti mihi, custodivi et nemo ex eis periit, nisi filius perditionis, ut Scriptura impleatur. Nunc autem ad te venio et hæc loquor in mundo, ut habeant gaudium meum impletum in semetipsis. Ego dedi eis sermonem tuum, et mundus eos odio habuit, quia non sunt de mundo, sicut et ego non sum de mundo. Non rogo, ut tollas eos de mando, sed ut serves eos a malo. De mundo non sunt, sicut et ego non sum de mundo. Sanctifica eos in veritate. Sermo tuns veritas est. Sicut tu me misisti in mundum, et ego misi eos in mundum. Et pro eis ego sanctifico meipsum ut sint et ipsi sanctificati in veritate. Non pro eis [Mss. his] autem rogo tantum, sed et pro eis, qui credituri sunt per verbum eorum in me: ut omnes unum sint, sicut tu, Pater, in me, et ego in te, ut et ipsi in nobis unum sint: ut credat mundus, quia tu me misisti. Et ego claritatem quam dedisti mihi, dedi eis: ut sint unum, sicut et nos unum sumus. Ego in eis, et tu in me : ut sint consummati in unum : et cognoscat mundus quia tu me misisti, et dilexisti eos, sicut et me di C D ego, et illi sint mecum : ut videant claritatem meam, quam dedisti mihi: quia dilexisti me ante constitutionem mundi. [ CLIV, 3. ] Pater juste, mundus te non cognovit ego autem te cognovi: [CLV, 10. ] et hi cognoverunt, quia tu me misisti. Et notum feci eis nomen tuum, et notum faciam ut dilectio, qua dilexisti me, in ipsis sit, et ego in ipsis. [ Cap. XVIII. CLVI, 1.] Hæc cum dixisset Jesus, egressus est cum discipulis suis trans torrentem Cedron, ubi erat hortus, in quem introivit ipse, et discipuli ejus. CLVII, 10. ] Sciebat autem et Judas, qui tradebat eum, locum: quia frequenter Jesus convenerat illuc cum discipulis suis. [CLVIII, 1.] Judas ergo cum accepisset cohortem, et a pontificibus et B pharisæis ministros, venit illuc cum lanternis, et facibus, et armis. [ CLIX, 10. J Jesus itaque sciens omnia, quæ ventura erant super eum, processit, et dixit eis: Quem quæritis? Responderunt ei: Jesum Nazarænum. Dicit eis Jesus: Ego sum. Stabat autem et Judas, qui tradebat eum, cum ipsis. Ut ergo dixit eis Ego sum: abierunt retrorsum, et ceciderunt in terram. Iterum ergo interrogavit eos: Quem quæritis? Ili autem dixerunt: Jesum Nazarænum. Respondit Jesus: Dixi vobis, quia ego sum: si ergo me quæritis, sinite hos abire. Ut impleretur sermo, quem dixit: Quia quos dedisti mihi, non perdidi ex eis quemquam. [CLX, 1.] Simon ergo Petrus habens gladium eduxit eum et percussit pontificis servum et abscidit auriculam ejus dexteram. Erat autem nomen servo Malchus. [ CLXI, 10. ] Dixit ergo Jesus Petro Mitte gladium a tuum in vaginam. Calicem, quem dedit mihi Pater, non bibam illum? [CLXII, 1. Cohors ergo, et tribunus, et ministri Judæorum comprehenderunt Jesum, et ligaverunt eum [CLXIII, 10. ] Et adduxerunt eum ad Annam primum; erat enim socer Caiphæ, qui erat pontifex anni illius. Erat autem Caiphas, qui consilium dederat Judæis Quia expedit, unum hominem mori pro populo. [ CLXIV, 4.] Sequebatur autem Jesum Simon Petrus, et alius discipulus. [CLXV, 10.] Discipulus autem ille erat notus pontifici, et introivit cum Jesu in atrium pontificis. [ CEXVI, 1. ] Petrus autem stabat ad ostium foris. [CLXVII, 1.] Exivit ergo discipulus alius, qui erat notus pontifici, et dixit ostiariæ, et introduxit Petrum. [ CLXVIII, 1. ] Dicit ergo Petro ancilla ostiaria: Numquid et tu ex discipulis es hominis istius? Dicit ille: Non sum. [CLXIX, 10. ] Stabant autem servi et ministri ad prunas, quia frigus erat, et calefaciebant se: erat autem cum eis et Petrus stans, et calefaciens se. Pontifex ergo interrogavit Jesum de discipulis suis, et de doctrina ejus. [ CLXX, 1.] Respondit ei Jesus: Ego palam locutus sum mundo: ego semper docui in synagoga, et in templo, quo omnes Judæi conveniunt; et in occulto locutus sum nihil. [CLXXI, 10.] Quid me interrogas? interroga eos, qui audierunt : a Pronomen tuum, quod et codices quidam Græci tacent, in nostris mss. non habetur. |