ELEN Ecclesiarum metropolitanarum et cathedralium, cum nominibus sanctory metropolitana et cathedrali templum majus erit appellandum; itemq quæque diœcesis pro suo territorio, ejusque limitibus habebit. CHUS tularium Patronorum, sub quorum invocatione in unaquaque Ecclesia omina provinciarum seu regionum quarum extensionem et circuitum una Optabat quidem Sanctitas sua, ut archiepiscopalis, seu episcopalis cathedræ honor conservaretur pluribus aliis Ecclesiis, quæ cum propter antiquitatem originis, quam a primis Christianæ religionis exordiis repetunt, venerabiles, tum propter earum prærogativas, suorumque antistitum gloriam celeberrimæ, optimeque de catholica religione sunt meritæ. Quoniam vero temporum difficultates et circumstantiæ locorum id minime passæ sunt, maxime expediens videtur, ut aliquarum saltem ex illustrioribus, quod catholicorum desideriis respondet, memoria retineatur, quæ novis antistitibus ipsa per se ad omnem virtutem præbeat incitamenta. Propterea nos de præfata Apostolica auctoritate, tum generatim in præinsertis Apostolicis sub plumbo litteris, tum in specialibus sub annulo Piscatoris, die 29 Novembris anni 1801 a S. S. datis, nobis tributa, aliquibus Ecclesiis noviter erectis, intra quarum diœcesum (si de cathedralibus, si vero de metropolitanis agitur intra quarum metropoleon) fines antiquæ supradictarum insignium Ecclesiarum quæ, ut præfertur, suppressæ et exstinctæ sunt, diœceses, vel earum pars aliqua consistit, denominationem, et titulum earumdem antiquarum Ecclesiarum adjungimus, et applicamus juxta hanc nostram quam hic addimus enumerationem. Elenchus Ecclesiarum metropolitanarum et cathedralium novæ erectionis, quibus denominationes et tituli suppressarum Ecclesiarum sive archiepiscopalium, sive episcopalium, applicati sunt. Archiepiscopis ergo et Episcopis canonice instituendis quorum Ecclesiarum nomina in superiori elencho descripta sunt, Apostolica nobis delegata auctoritate mandamus, et respective potestatem facimus, ut eorum quilibet titulo Ecclesiæ, ad quam promoti fuerint, alios quoque suppressarum Ecclesiarum titulos adjungant, quos nos in supradicto elencho adnotavimus; ita tamen ut ex hac titulorum unione et applicatione, propter Ecclesiarum quarumdam insignium memoriam et honorem unice facta, nullo unquam tempore deduci possit, aut easdem Ecclesias adhuc superesse, nec realiter fuisse suppressas, aut antistitibus, quibus suarum Ecclesiarum titulo eorumdem titulorum adjungendorum potestatem fecimus, ullam aliam, præter eam, quam singulis hujus Decreti nostri tenore expresse tribuimus, jurisdictionem adscriptam fuisse. Assignatis sanctis titularibus Patronis, sub quorum invocatione in unaquaque ex sexaginta erectis metropolitanis et cathedralibus respective Ecclesiis templum majus erit appellandum, præfinitisque singularum diœcesum limitibus, postulat rerum ordo, ut ad reliqua procedentes ab earumdem Ecclesiarum capitulis ducamus exordium. Inter cætera enim quæ nobis a sanctissimo Domino nostro, in sæpe laudatis litteris Apostolicis mandata sunt, alterum illud est, ut suppressis jam a Sanctitate sua antiquis omnibus Gallicani territorii capitulis, nova in singulis metropolitanis et cathedralibus Ecclesiis, qua ratione. fieri poterit, constituantur. Quod cum ita nobis commissum sit, ut facultas quoque has partes subdelegandi per memoratas litteras Apostolicas nobis ipsis. tributa fuerit ; ideo hujus facultatis vigore Archiepiscopis et Episcopis Galliarum primo futuris facultatem concedimus, ut posteaquam canonice instituti Ecclesiarum suarum regimen actu consecuti erunt, capitulum in metropolitanis et cathedralibus respective Ecclesiis suis erigere ipsi possint juxta formam a sacris Canonibus Conciliisque præscriptam, et ab Ecclesia hucusque servatam, cum eo dignitatum et canonicorum numero, quem ad earumdem metropolitanarum et cathedralium Ecclesiarum utilitatem et honorem, attentis rerum circumstantiis, expedire judicabunt. Eosdem autem Archiepiscopos et Episcopos enixe adhortamur, ut quanto citius fieri poterit supradicta facultate, ad suarum diœcesum utilitatem, Ecclesiarum tam metropolitanarum quam cathedralium honorem, religionis decus, ac administrationis suæ levamen utantur, memores eorum quæ ab Ecclesia circa capitulorum erectionem et utilitatem sancita sunt ; quod quidem eo facilius ab ipsis peragi posse confidimus, quod in ipsamet supra memorata Conventione inter Sanctitatem suam et Gallicanum gubernium Parisiis feliciter inita statutum sit, singulos Archiepiscopos, et Episcopos Gallicani territorii unum in Ecclesia metropolitana et cathedrali capitulum habere posse. Ut vero in iisdem metropolitanis et cathedralibus Ecclesiis in iis, quæ ad capitula ut supra erigenda spectant, ecclesiastica disciplina servetur, iisdem Archiepiscopis et Episcopis primo futuris curæ erit, ut quæ pertinent ad eorum dem capitulorum sic erigendorum prosperum et felicem statum regimen, gubernium, directionem, divinorum Officiorum celebrationem, cæremonias act ritus in iisdem Ecclesiis earumque choro servandos, ac alia quælibet per eorumdem capitulorum dignitates et canonicos obeunda munia, pro eorumdem Archiepiscoporum et Episcoporum arbitrio et prudentia definiantur et constituantur, relicta tamen eorum successoribus statutorum illorum immutandorum facultate, requisito prius capitulorum respectivorum consilio, si, attentis temporum circumstantiis, id utile et opportunum judicaverint: in ipsis autem statutis vel condendis, vel immutandis religiosa sacrorum Canonum observantia retineatur, usuumque ac consuetudinum laudabilium antea vigentium, præsentibusque circumstantiis accommodatarum ratio habeatur. Quam quidem capitulorum erectionem, cæteraque omnia ad ipsa capitula pertinentia singuli Archiepiscopi et Episcopi cum primum perfecerint, erectionis hujusmodi, omniumque hanc in rem constitutorum acta authentica forma exarata nobis reddenda curent, ut ad perfectam Apostolicarum litterarum exsecutionem huic nostro Decreto inserere possimus. Porro metropolitanis et cathedralibus Ecclesiis sic constitutis, illud superesset, ut juxta receptam Apostolicæ Sedis consuetudinem de earumdem dotatione et redditibus statueremus. Sed cum hanc ipsam dotationem Gallicanum gubernium, memoratæ Conventionis vigore, in se susceperit, ut, quantum in nobis est, præfatæ consuetudini satisfaciamus, declaramus, earumdem Ecclesiarum dotationem ex iis redditibus conflatam fore, qui ab ipso gubernio juxta præfatæ Conventionis tenorem singulis Archiepiscopis et Episcopis quamprimum assignandi erunt, quosque sufficientes fore juste confidimus, ut iidem Archiepiscopi et Episcopi dignitatis suæ decenter onera ferre, et munia digne valeant implere. Et quoniam, ut in sæpe memorata Conventione Parisiis peracta, atque a Sanctitate sua per Apostolicas supra citatas litteras approbata constitutum est, nova a futuris Archiepiscopis et Episcopis parœciarum circumscriptio in singulorum diœcesibus facienda est, quam minime dubitamus talem futuram, quæ fidelium in unaquaque diœcesi existentium tum copiæ, tum necessitati respondeat, ne illis doctrinæ pabula, sacramentorum subsidia, atque ad æternam salutem assequendam adjumenta possint deesse, ut impedimenta omnia quæ expeditam ac plenam ipsius Conventionis, hac in parte, exsecutionem a singulis antistitibus peragendam retardare possent, penitus removeantur, necessarium propterea ducimus, ut eo modo, quo de diœcesibus factum est, hujusmodi novæ parœciarum circumscriptioni viam sternamus. Hinc ergo est, quod nos de præfata Apostolica auctoritate nobiscum, ut supra, communicata, omnes et singulas parochiales Ecclesias, quæ in territoriis diœcesum novæ circumscriptionis continentur, et in quibus animarum cura per quemcumque presbyterum exercetur, qui parochi, rectoris, vicarii perpetui, aut alio quocumque titulo et appellatione gaudet, cum suis titulis, animarum cura, et jurisdictione quacumque, nunc pro tunc, suppressas perpetuo fore declaramus; ita ut, cum singulis Ecclesiis in unaquaque diœcesi in parochiales erectis singuli parochi, seu rectores novorum antistitum auctoritate præfecti fuerint, omnis antiquorum parochorum jurisdictio in territorio novis parœciis assignato cessare prorsus debeat, neque ullus, præter novos parochos, seu rectores a novis |