Sceny filmowe i życiowe, czyli dzieciństwo na gapę w kinie „Narew”

Przednia okładka
Włodzimierz Gąsiewski, 4 lip 2024 - 302

Odkąd bracia Lumierè w 1895 roku skonstruowali kinematograf i wyświetlili na nim swój pierwszy film, seans filmowy stał się snem na jawie i w miarę rozwoju techniki wizualnej był tak realny, że widzowie bardzo często mimowolnie się w nim odnajdywali. Właśnie dzieciństwo i młodość autora książki tak bardzo przeniknęło kino i wyświetlane w nim filmy, że stało się ono niekończącym się seansem „scen filmowych i życiowych”. Autor książki jako mały chłopiec był nie tylko widzem, ale jednocześnie jakby uczestnikiem przygód kinowych bohaterów, na tle polskich i światowych wydarzeń w małym miasteczku Pułtusku na Mazowszu z przełomu lat 50., 60. i początku lat 70. XX w.   Książka zawiera wiele wątków autobiograficznych, podwórkowych, szkolnych i opowieści o kinie i filmach tamtych czasów, których autor jest narratorem, obserwatorem i uczestnikiem. Jest też sporo przygody, humoru i dziecięco-młodzieżowych relacji. Sprawia to, że jest to powieść uniwersalna, w której mogą odnaleźć się czytelnicy różnych pokoleń, bez względu na status i miejsce ich wcześniejszego czy też aktualnego zamieszkania.

Włodek Andrzej Gąsiewski


 

Wybrane strony

Spis treści

Sekcja 1
14
Sekcja 2
36
Sekcja 3
42
Sekcja 4
47
Sekcja 5
48
Sekcja 6
68
Sekcja 7
79
Sekcja 8
91
Sekcja 11
140
Sekcja 12
176
Sekcja 13
201
Sekcja 14
202
Sekcja 15
228
Sekcja 16
250
Sekcja 17
279
Sekcja 18
293

Sekcja 9
92
Sekcja 10
125

Kluczowe wyrazy i wyrażenia

Informacje o autorze (2024)

Włodek Andrzej Gąsiewski, ur. 27.05.1953 w Pułtusku na Mazowszu, gdzie ukończył Szkołę Podstawową Nr 1 i Technikum Mechaniczne. Magister pedagogiki WSP Kraków, dyplomowany dziennikarz (Studia Podyplomowe na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie), doktor nauk humanistycznych w zakresie historii (Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie). Nauczyciel dyplomowany oraz akademicki. Od 1990 r. wydawca

i redaktor naczelny czasopism lokalnych. Od 2002 r. członek Związku Literatów Polskich. Autor i współautor około 80. książek, w tym poświęconych miastu Mielec, ziemi mieleckiej i kilka rodzinnemu miastu Pułtusk Opublikował ponad tysiąc artykułów społeczno-kulturalnych i historycznych. Jego fotografie wzięły udział w kilku wystawach zbiorowych. Zrealizował kilkadziesiąt filmów reporterskich, które w Internecie obejrzało ponad 1,5 miliona widzów. Za swą działalność otrzymał m.in.: Nagrodę Marszałka Województwa Podkarpackiego za szczególne osiągnięcia w twórczości artystycznej i ochronie dóbr kultury (2002); Nagrodę Ministra Kultury – Zasłużony Działacz Kultury (2005), Medal Ministra Kultury „Gloria Artis” (2008), Wyróżnienie Prezydenta Miasta Mielca w dziedzinie kultury (2009). Dwukrotnie „Złote Pióro” ZLP Rzeszów (2005, 2008); Srebrny Krzyż Zasługi” (2009); Nominowany przez Kapitułę Redakcji Gazety Codziennej „Nowiny” do tytułu Osobowość Roku 2019 w kategorii Kultura (2020), odznaczony nagrodą „Chroniąc Pamięć” przez Fundusz Michaela Traisona dla Polski oraz Żydowskie Muzeum Galicja w Krakowie (2022). Jego książka pt. „moje okruchy Kantora” uzyskała tytuł KSIĄŻKA ROKU 2022 Związku Literatów Polskich Oddział w Rzeszowie.


Informacje bibliograficzne