Smuga cienia: wyznanie

bezan bowiem brasów burtę byłem chininy chory chwili ciemności cisza ciszy coś Cóż człowiek człowiekiem czułem czym dostrzegłem dość drzwi Frenchy Gambrill gdyby głos głosem gospodarz Hamilton jakiś jakkolwiek Jakże jąc jednakże jestem JOSEPH CONRAD kabiny kajuty kapitan Ellis kapitan Giles kapitanem każdym klubu krzyknąłem któ którą którego ledwo ludzi luku łem marynarz marynarzy mego miał miałem mną mogę mogłem moich moim moją stronę mojej morzu mógł mój musiał nagle Neptuna niego nocy oczy oczyma oczywiście odpowiedział odrzekłem oficer osioł pana panie Burns panie kapitanie panu parę począł pokład pokładzie pomyślałem portu powiedzieć prze przecie Ransome Ransome'a reje rufę rufie rufy rzekł rzekłem siebie Singapur słońca słowa słyszałem Smuga cienia sobą spytałem stał statek sterze stewarda stołu Szalupa Szerokość geograficzna teraz tonem twarzy uczucie wał wcale wiatru widok widziałem wiedział wiem więcej wrażenie wszy wśród wtedy załogi zapytałem zauważyłem Zdawało zupełnie żagla życia